Σπάνια αξίζει να δώσει κανείς
βάση στις δηλώσεις αθλητών πριν τα μεγάλα παιχνίδια γιατί πολύ απλά
ακόμα πιο σπάνια θα πουν κάτι ενδιαφέρον. Ο Τζέιμς Γκιστ... πρωτοτύπησε
ελαφρώς. Μιλώντας στην κάμερα της ΔΤ δήλωσε πως «η στρατηγική δεν θα
παίξει ρόλο. Θα νικήσει αυτός που το θέλει περισσότερο». Είπε αλήθεια,
αλλά... μισή. Διότι πράγματι ο Παναθηναϊκός, που ήταν και πάλι
αργοκίνητο καράβι επιθετικά, νίκησε γιατί απ' το πρώτο ως το τελευταίο
δευτερόλεπτο μάτωσε για κάθε μπάλα, πήρε όλες τις διεκδικήσεις και δεν
είναι τυχαίο ότι κέρδισε 15 παραπάνω ριμπάουντ (42-27).
Μόνο που στο τέλος δεν έφτανε αυτό. Χρειαζόταν... κάτι ο Παναθηναϊκός για να ξεκολλήσει. Με το σκορ 54-53 στο 35:30, φαινόταν πως το ματς θα κριθεί στη λεπτομέρεια, σε ένα σουτ. Δεν συνέβη. Ο Πεδουλάκης διόρθωσε το λάθος με τον Παππά που ήταν ωσεί παρών μετά το καλό του ξεκίνημα, ρίχνοντας στο παρκέ τον Μασιούλις. Ήταν μια αλλαγή σαν αυτές του ποδοσφαίρου, που ο προπονητής ρίχνει στο 80' έναν παίκτη στο γήπεδο και εκείνος πετυχαίνει το χρυσό γκολ.
Ο Διαμαντίδης εφάρμοσε έξι σερί φορές το ίδιο «play» κι ο Μασιούλις – έχοντας μόλις μια προπόνηση - τέλειωσε τη δουλειά. Πώς; Δείτε εδώ το video.
Πήγε στο λόου ποστ έχοντας αντίπαλο τον κοντύτερο (και σκιά του εαυτού του) Λο στις πέντε εξ αυτών, ο Παναθηναϊκός πήρε εύκολα λέι απ και ελεύθερα τρίποντα, και πόνεσε τον Ολυμπιακό. Ο Μπαρτζώκας άργησε να αντιδράσει, επέλεξε αρχικά το ένας-ένας χωρίς καμία βοήθεια, δεν έκλεισε την άμυνα, επέμεινε με τον Περπέρογλου στο «4». Αυτό ήταν το δικό του λάθος. Διότι το μεγαλύτερο ήταν των παικτών του που κατέβηκαν ξεχνώντας ότι απέναντί τους δεν είναι η Μπάγερν Μονάχου και η Ζιέλονα Γκόρα, αλλά ένα ματς που κρίνεται στην επιθυμία!
Η κυκλοφορία της μπάλας ήταν ανύπαρκτη, δηλαδή στο κομμάτι του παιχνιδιού που είναι η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης. Ο Σπανούλης ήταν εγκλωβισμένος, η μπάλα δεν πήγε ποτέ στο ποστ (ο Περπέρογλου είναι η μόνη αξιόπιστη λύση) και απέμειναν τα τρίποντα που για κάθε ομάδα είναι δίκοπο μαχαίρι. Ο Ολυμπιακός πέτυχε 10 τρίποντα και 11 δίποντα! Πώς να κερδίσει;
Επέδειξε χαλαρότητα για τέτοιου είδους παιχνίδι και δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη ακόμα και στις λίγες φορές που προηγήθηκε. Είχε τον Λοτζέσκι αλλού για αλλού, τον Πρίντεζη μετρίως μέτριο και μοναδικούς διακριθέντες τους Σλούκα και Περπέρογλου, που στο τέλος πήγε να πάρει μόνος του το παιχνίδι, σε ένα ακόμα μεγάλο ματς μέσα στο μήνα που διανύουμε.
Εν τέλει, ναι, η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ήταν ο καθοριστικός παράγοντας. Και η στρατηγική όμως, παίζει πάντα ρόλο. Ο Πεδουλάκης τελείωσε το ματς, όπως το άρχισε, δηλαδή με μια σημαντική κίνηση. Η απόφασή του να ρίξει τον κορυφαίο αμυντικό στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή Γκιστ στον Σπανούλη και οι αλλαγές στο πικ εν ρολ έβγαλαν τον κορυφαίο μπασκετμπολίστα στην Ευρώπη εκτός ρυθμού εξ αρχής. Μετά τις αλλαγές, ο Λάσμε πήγαινε πάνω στον Vspan, του έδιναν χώρο μόνο για σουτ και ποτέ για διείσδυση-δημιουργία. Κανένας σέντερ του Ολυμπιακού δεν έχει παιχνίδι με πλάτη, οπότε οι ερυθρόλευκοι ένιωθαν το μεγαλύτερο τους πλεονέκτημα να γίνεται απόλυτο μειονέκτημα. Τελικά, ο κάπτεν του Ολυμπιακού έκλεισε το ματς με 5 λάθη, 2 ασίστ και 3/10 σουτ. Όλεθρος.
Ο Παναθηναϊκός πέρασε στον τελικό, λογικά δεν χάνει το Κύπελλο, αλλά αυτός ήταν μόλις ο πρώτος (και πιο ασήμαντος) στόχος. Τα σπουδαία έρχονται.
ΥΓ. Η διαιτησία είναι αναπόσπαστο κομμάτι τέτοιων αγώνων. Ο Σχοινάς ήταν ακριβοδίκαιος ακόμα και... πριν το παιχνίδι με την προειδοποίηση εκκένωσης, τους έβαλε όλους στις θέσεις τους. Ο Αναστόπουλος είναι άδικα στοχοποιημένος γιατί είναι μεγάλος διαιτητής κι ήταν πιο εύστοχος στα σφυρίγματά του απ' ότι οι... παίκτες στα σουτ. Ο Τανατζής έπαιξε έδρα, όπως αναμενόταν. Όχι τόσο ώστε να κρίνει το ματς, αλλά... όσο για να φωνάζει ο Ολυμπιακός.
ΥΓ2. Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Οπότε καλώς το ΕΣΚΑΝ παίρνει και ούρα και αίμα από όλους τους αθλητές. Τώρα έγινε με εντολή του Ολυμπιακού, πέρυσι του Παναθηναϊκού. Καταλαβαίνουν άραγε οι διοικούντες των δύο ομάδων τι κάνουν; Τι σκιές αφήνουν στους αθλητές που εκείνοι πληρώνουν αδρά; Κι αν βγουν, όπως πέρυσι, όλοι καθαροί και φέτος, μετά ποιος πρέπει να περάσει ντόπινγκ κοντρόλ; Οι προπονητές; Οι διαιτητές; Άλλοι;
Μόνο που στο τέλος δεν έφτανε αυτό. Χρειαζόταν... κάτι ο Παναθηναϊκός για να ξεκολλήσει. Με το σκορ 54-53 στο 35:30, φαινόταν πως το ματς θα κριθεί στη λεπτομέρεια, σε ένα σουτ. Δεν συνέβη. Ο Πεδουλάκης διόρθωσε το λάθος με τον Παππά που ήταν ωσεί παρών μετά το καλό του ξεκίνημα, ρίχνοντας στο παρκέ τον Μασιούλις. Ήταν μια αλλαγή σαν αυτές του ποδοσφαίρου, που ο προπονητής ρίχνει στο 80' έναν παίκτη στο γήπεδο και εκείνος πετυχαίνει το χρυσό γκολ.
Ο Διαμαντίδης εφάρμοσε έξι σερί φορές το ίδιο «play» κι ο Μασιούλις – έχοντας μόλις μια προπόνηση - τέλειωσε τη δουλειά. Πώς; Δείτε εδώ το video.
Πήγε στο λόου ποστ έχοντας αντίπαλο τον κοντύτερο (και σκιά του εαυτού του) Λο στις πέντε εξ αυτών, ο Παναθηναϊκός πήρε εύκολα λέι απ και ελεύθερα τρίποντα, και πόνεσε τον Ολυμπιακό. Ο Μπαρτζώκας άργησε να αντιδράσει, επέλεξε αρχικά το ένας-ένας χωρίς καμία βοήθεια, δεν έκλεισε την άμυνα, επέμεινε με τον Περπέρογλου στο «4». Αυτό ήταν το δικό του λάθος. Διότι το μεγαλύτερο ήταν των παικτών του που κατέβηκαν ξεχνώντας ότι απέναντί τους δεν είναι η Μπάγερν Μονάχου και η Ζιέλονα Γκόρα, αλλά ένα ματς που κρίνεται στην επιθυμία!
Η κυκλοφορία της μπάλας ήταν ανύπαρκτη, δηλαδή στο κομμάτι του παιχνιδιού που είναι η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης. Ο Σπανούλης ήταν εγκλωβισμένος, η μπάλα δεν πήγε ποτέ στο ποστ (ο Περπέρογλου είναι η μόνη αξιόπιστη λύση) και απέμειναν τα τρίποντα που για κάθε ομάδα είναι δίκοπο μαχαίρι. Ο Ολυμπιακός πέτυχε 10 τρίποντα και 11 δίποντα! Πώς να κερδίσει;
Επέδειξε χαλαρότητα για τέτοιου είδους παιχνίδι και δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη ακόμα και στις λίγες φορές που προηγήθηκε. Είχε τον Λοτζέσκι αλλού για αλλού, τον Πρίντεζη μετρίως μέτριο και μοναδικούς διακριθέντες τους Σλούκα και Περπέρογλου, που στο τέλος πήγε να πάρει μόνος του το παιχνίδι, σε ένα ακόμα μεγάλο ματς μέσα στο μήνα που διανύουμε.
Εν τέλει, ναι, η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ήταν ο καθοριστικός παράγοντας. Και η στρατηγική όμως, παίζει πάντα ρόλο. Ο Πεδουλάκης τελείωσε το ματς, όπως το άρχισε, δηλαδή με μια σημαντική κίνηση. Η απόφασή του να ρίξει τον κορυφαίο αμυντικό στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή Γκιστ στον Σπανούλη και οι αλλαγές στο πικ εν ρολ έβγαλαν τον κορυφαίο μπασκετμπολίστα στην Ευρώπη εκτός ρυθμού εξ αρχής. Μετά τις αλλαγές, ο Λάσμε πήγαινε πάνω στον Vspan, του έδιναν χώρο μόνο για σουτ και ποτέ για διείσδυση-δημιουργία. Κανένας σέντερ του Ολυμπιακού δεν έχει παιχνίδι με πλάτη, οπότε οι ερυθρόλευκοι ένιωθαν το μεγαλύτερο τους πλεονέκτημα να γίνεται απόλυτο μειονέκτημα. Τελικά, ο κάπτεν του Ολυμπιακού έκλεισε το ματς με 5 λάθη, 2 ασίστ και 3/10 σουτ. Όλεθρος.
Ο Παναθηναϊκός πέρασε στον τελικό, λογικά δεν χάνει το Κύπελλο, αλλά αυτός ήταν μόλις ο πρώτος (και πιο ασήμαντος) στόχος. Τα σπουδαία έρχονται.
ΥΓ. Η διαιτησία είναι αναπόσπαστο κομμάτι τέτοιων αγώνων. Ο Σχοινάς ήταν ακριβοδίκαιος ακόμα και... πριν το παιχνίδι με την προειδοποίηση εκκένωσης, τους έβαλε όλους στις θέσεις τους. Ο Αναστόπουλος είναι άδικα στοχοποιημένος γιατί είναι μεγάλος διαιτητής κι ήταν πιο εύστοχος στα σφυρίγματά του απ' ότι οι... παίκτες στα σουτ. Ο Τανατζής έπαιξε έδρα, όπως αναμενόταν. Όχι τόσο ώστε να κρίνει το ματς, αλλά... όσο για να φωνάζει ο Ολυμπιακός.
ΥΓ2. Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Οπότε καλώς το ΕΣΚΑΝ παίρνει και ούρα και αίμα από όλους τους αθλητές. Τώρα έγινε με εντολή του Ολυμπιακού, πέρυσι του Παναθηναϊκού. Καταλαβαίνουν άραγε οι διοικούντες των δύο ομάδων τι κάνουν; Τι σκιές αφήνουν στους αθλητές που εκείνοι πληρώνουν αδρά; Κι αν βγουν, όπως πέρυσι, όλοι καθαροί και φέτος, μετά ποιος πρέπει να περάσει ντόπινγκ κοντρόλ; Οι προπονητές; Οι διαιτητές; Άλλοι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου