Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Το δίκιο του εργάτη στον τελικό Κυπέλλου!!

Ζοχαδιασμένος ο Αποδυτηριάκιας στον sportdog από τα παιχνίδια για τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, επιθυμεί να απολαύσει ποδόσφαιρο και θέαμα στο Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ. Νοιώθω προδομένος από τις τρεις ομάδες των ημιτελικών του τσάμπιονς ληγκ. Αθλέτικο Μαδρίτης, Τσέλσυ και Ρεάλ μ΄ εξαπάτησαν. Με προσκάλεσαν να παρακολουθήσω την αναμέτρησή τους κι αυτές οι τρεις ομάδες βγήκαν στο γήπεδο για να παίξουν κάτι άλλο, όχι ποδόσφαιρο.
Δεν υπήρχε ποδοσφαιρική δράση στο 0-0 της Αθλέτικο με την Τσέλσυ. Η αγωνία των δύο ομάδων ήταν να μην παίξουν, να μην παράξουν επιθέσεις οργανωμένες, φάσεις για γκολ. Με κύρια ένοχη την αγγλική ομάδα, η οποία κατάφερε να πάρει αυτό που ήθελε. Εγώ τι πήρα, όμως; Από τα τρία το μακρύτερο.
Την επομένη Ρεάλ-Μπάγερν. Το έβλεπα και τσιμπιόμουν. Κοτζάμ βασίλισσα χωρίς ίχνος ντροπής απέναντι στους υπηκόους της και παντελή έλλειψη σεβασμού στο παγκόσμιο κοινό είχε παραδώσει μπάλλα και γήπεδο στην Μπάγερν. Το αίσχος.
Ολόκληρα πεντάλεπτα η Ρεάλ στην έδρα της(!) να αποτραβιέται στα καρέ της, να αρνείται να διεκδικήσει το αποτέλεσμα με τρόπο αθλητικό και ιπποτικό. Και η γενναία Μπάγερν να προσπαθεί να φθάσει στο γκολ απέναντι σε μια κατρουλού Ρεάλ που σκόπιμα έστηνε τριπλή ζώνη άμυνας.
Κι άκουσα να λένε ότι δίκαια κέρδισε η Ρεάλ. Ότι άξιζε τη νίκη η ισπανική ομάδα, η οποία έκανε ευκαιρίες, ενώ η Μπάγερν δεν μπορούσε να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα.
Τι λέτε, ρε; Δεν υπάρχει δίκηο στο ποδόσφαιρο. Τι μαλακίες είναι αυτές! Παίζεται το ποδόσφαιρο για να δούμε μπάλλα, όχι για να αποδοθεί το δίκαιο του εργάτη. Αμάν, πια!
Στη φύση του το ποδόσφαιρο είναι άδικο. Και αναξιοκρατικό. Νικητής μπορεί να αναδειχθεί και ο αδύναμος. Να χάσει ο ισχυρώτερος. Στα παπάρια μας. Δεν θα κολλήσουμε εκεί.
Αύριο γίνεται ο τελικός κυπέλλου. Θέλω να απολαύσω ποδόσφαιρο συναρπαστικό στο παιχνίδι Παναθηναϊκού-ΠΑΟΚ. Να με ικανοποιήσει το θέαμα, όχι να κερδίσει ο καλύτερος. Όχι το αποτέλεσμα να είναι δίκαιο. Μου είναι αδιάφορο αυτό.
Η δικαιοσύνη ας λειτουργεί στην κοινωνία, σ΄ όλους τους τομείς της. Κι αν δεν συμβαίνει αυτό υπάρχουν υπεύθυνοι. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει ένοχος αν το αποτέλεσμα σ΄ ένα κρίσιμο ματς είναι άδικο.

ΠΟΙΟΣ ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ και ποιος Βρύζας, γράφει ο apodytiriakias.gr 

Ωραίος ο Πάνος Παναγιωτόπουλος. Υπουργός πολιτισμού είμαι, σου λέει, άρα εκπροσωπώ την πολιτεία στη σύσκεψη για να δούμε πώς θα ξευτυλιστεί πάλι το κράτος από τους χούλιγκαν του ποδοσφαίρου. Φοβερό, ε;
Υπάρχει κράτος στην Ελλάδα; Σε καμμία περίπτωση. Αν υπήρχε θα είχε δράσει σχετικώς και αρμοδίως και υπευθύνως στην ρεβάνς κυπέλλου ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού 1-0. Σα να μην έγινε τίποτα το αξιόποινο και αντιαθλητικό και αντικοινωνικό. Αυτή ήταν η αντίδραση του κράτους. Χωρίς νερό κατάπιε το χάπι για μια άλλη φορά.

Ποιος Παναγιωτόπουλος. Ως εκπρόσωπος του κράτους είναι σε θέση να εγγυηθεί ότι δεν θα γίνουν έκτροπα στον τελικό του Σαββάτου; Ποιος Αλαφούζος. Δεν κατάλαβα. Ποιος Βρύζας; Οι δύο εκπρόσωποι των ΠΑΕ μπορούν να ελέγξουν τον κόσμο των δύο ομάδων; Ανέκδοτο. Καμμία αξία, λοιπόν, έχουν οι συσκέψεις και οι παρασυσκέψεις για την πρόληψη της βίας. Σε δουλειά να βρισκόμαστε.

Πηγή: sportdog.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: