Αυτό που ήθελε ο Παναθηναϊκός από το παιχνίδι με τον Αστέρα το πήρε. Την νίκη δηλαδή, τους τρεις βαθμούς και το θρόνιασμα στην κορυφή της βαθμολογίας των πλέι-οφ, περιμένοντας και το παιχνίδι του Ατρομήτου με τον ΠΑΟΚ για να δει αν και με ποιόν από τους δύο θα ξεμπερδέψει από την τέταρτη αγωνιστική.
Το ότι παρά την νίκη, το απόγευμα κύλησε βασανιστικά για όσους πήγαν γήπεδο ή το είδαν από την τηλεόραση, έχει μεν την σημασία του, αλλά δεν ήταν το βασικό.
Καθώς εδώ που έφτασαν τα πράγματα και με τα συνεχόμενα ανά τρεις μέρες ματς στο τέλος της σεζόν να φτάνουν τα τέσσερα, φυσιολογικά θα βλέπαμε και ένα τέτοιο παιχνίδι. Ένα παιχνίδι δηλαδή, στο οποίο και οι δύο ομάδες έμοιαζαν να κάνουν αγγαρεία ή να δίνουν φιλικό προετοιμασίας στο ξεκίνημα της σεζόν.
Λογικά πράγματα είναι αυτά. Δεν είναι μηχανές οι παίκτες, δεν είναι και... πρότυπο αντοχής και ταχύτητας το ελληνικό πρωτάθλημα, μετράει πια και ο πόντος δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε, όλα αυτά συνηγορούσαν ακόμα και πριν το παιχνίδι ότι κάπως έτσι θα κύλαγε.
Απλά δεν χρειάστηκε να κάνει κάτι παραπάνω απ' αυτά ο Παναθηναϊκός ή να ζορίσει καταστάσεις, καθώς ο Αστέρας μάλλον βρίσκεται ήδη σε καλοκαιρινές διακοπές και συμμετέχει... διαδικαστικά πλέον στην διαδικασία των πλέι-οφ.
Κατά τα άλλα και πάλι τα... γνωστά από τον Παναθηναϊκό. Ο Μπέργκ καθάρισε, ο Ζέκα έτρεχε στο κέντρο και όπου ήταν η μπάλα και ο Μέντες λίγο πιο πίσω απλά υπενθύμιζε στους μεσοεπιθετικούς του Αστέρα πως ακόμα και αν προσπαθήσουν, υπάρχει και αμυντική διάταξη σε εγρήγορση στον Παναθηναϊκό.
Κάτι άλλο σημαντικό το παιχνίδι δεν είχε, εκτός από το συναισθηματικό κομμάτι της ιστορίας, τον... πρόωρο αποχαιρετισμό της ομάδας δηλαδή από τους φίλους της, λόγω της τιμωρίας της έδρας στο επόμενο και τελευταίο παιχνίδι της αγωνιστικής με τον Ατρόμητο.
Ο Παναθηναϊκός είναι πια και με το σπαθί του καβαλάρης στην βαθμολογία, λογικά δεν την χάνει την πρωτιά με τίποτε και ήδη θα πρέπει να ασχολείται με τα πλάνα της επόμενης σεζόν, με δεδομένο πια ότι θα συμμετέχει στα προκριματικά για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
ΥΓ 1 Ο Καπίνο θα πρέπει σύντομα να βελτιώσει το παιχνίδι του με τα πόδια όταν έχει την κατοχή της μπάλας. Σε σοβαρά παιχνίδια και με σοβαρά χαφ στην αντίπαλη ομάδα, τα διωξίματά του με τα πόδια θα κοστίσουν. Κι αυτό μόνο με δουλειά διορθώνεται.
ΥΓ 2 Ένα από τα ατού του φετινού Παναθηναϊκού, είναι το ότι... κανείς δεν ξεχωρίζει αισθητά από κάποιο συμπαίκτη του. Γιατί αυτό ακριβώς είναι που του δίνει την δυνατότητα να μην επηρεάζεται από απουσίες -με εξαίρεση αυτή του Μπεργκ- και ακόμα κι όταν αναγκαστικά οδηγείται σε αλλαγές προσώπων στην διάρκεια του αγώνα, η ομοιογένεια και το τέμπο της ομάδας να μην κλυδωνίζεται ουσιαστικά.
ΥΓ 3 Αν το σκεφτείτε πάντως ακόμα και στην... τύχη να τους έφερνε, το ποσοστό επιτυχίας του θα ήταν μεγαλύτερο. Μιλάω για τις καραβιές που ήρθαν στον Παναθηναϊκό επί... δάσκαλου Φερέϊρα και Βαρέλα και από τους οποίους ο Ζέκα -όπως αποδείχθηκε και με το πέρασμα του χρόνου- ήταν ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ κανονικός και με προοπτική ποδοσφαιριστής που ήρθε επί των ημερών του.
ΥΓ 4 Θα το κουβεντιάσουμε αυτό άλλη μέρα. Αλλά προς το παρόν, αληθεύει ότι τα 400 χιλιάρικα ρεφαρίστηκαν οριστικά την τελευταία εβδομάδα και πλέον δεν έχουν... λαμβάνει τίποτε απ' όσα είχαν συμφωνηθεί στην αρχή της χρονιάς;Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου