Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ολυμπιακός έχυσε την καρδάρα με το γάλα, κλωτσώντας ιδανική ευκαιρία να καταφέρει ένα τουλάχιστον ψυχολογικό και (πολύ πιθανά) καθοριστικό χτύπημα στον Παναθηναϊκό, αφαιρώντας του με το «καλησπέρα» στη σειρά των τελικών, ένα πλεονέκτημα το οποίο απέσπασαν με ιδρώτα και αίμα οι «πράσινοι», κατόπιν πολύμηνης προσπάθειας στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος.
Και δεν ήταν και η πρώτη φορά που οι Πειραιώτες έκαναν μια (εντελώς) τζάμπα ήττα. Συντηρώντας έναν μύθο – που με το πες-πες και βάση αποτελεσμάτων, διότι σύμπτωση επαναλαμβανόμενη (ειδικά σε τόσο συχνή και πυκνή βάση) παύει να είναι σύμπτωση – που τον θέλει να… παθαίνει «κόκο-μπλόκο» όταν φιλοξενείται στο κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων!
Ευρισκόμενοι πολύ πίσω οι Πειραιώτες όταν η κόρνα της γραμματείας ηχούσε για το ξεκίνημα του 4ου δεκάλεπτου, εξανέμισαν τη διαφορά στο σκορ, την έφεραν τούμπα, ανέκαμψαν πλήρως παίρνοντας μάλιστα και πρώτη φορά προβάδισμα (51-53) από το εναρκτήριο τζάμπολ ύστερα από 36 λεπτού παιχνιδιού, όμως έκαναν και πάλι ό,τι ήταν δυνατό για… να φύγουν χαμένοι στο φινάλε της πρώτης κόντρας τίτλου των «αιωνίων»!
Ο Ολυμπιακός με ένα 12-0 γύρισε το 51-41 του ταμπλό στο τέλος της 3ης περιόδου, ωστόσο ο ΠΑΟ είναι εκείνος που έκανε το «1-0» στη σειρά, μετά από αλλεπάλληλα λάθη και έλλειψη καθαρού μυαλού των φιλοξενούμενων. Οι οποίοι «στόμωσαν» αιφνιδιαστικά στην επίθεση, σταμάτησαν να σκοράρουν στα δραματικά τελευταία λεπτά, χάνοντας μέσα από τα χέρια τους ένα πανηγυρικό και αρκετά εύκολο «διπλό».
Γιατί εύκολο; Μα γιατί πότε θα ξαναβρούν τους πρωταθλητές σε τέτοια αστοχία από τη γραμμή των 6,75 μ.; Πότε θα έχουν εκ νέου το «δώρο» της τραγικής «πράσινης» στατιστικής στα τρίποντα με μόλις ΕΝΑ (για δείγμα) εύστοχο στις 20 προσπάθειες;
Πότε θα ξανασυναντήσουν τον μεγάλο αντίπαλο τους να έχει ουσιαστικά μονάχα έναν κούκο (τον Ματσιούλις) σε εξαιρετική βραδιά – «υποφερτούς» τον Διαμαντίδη και τον Λάσμε (σε κάποια σημεία του αγώνα) και να του αρκεί για να φύγει νικητής από το παρκέ;
Πόσες φορές ακόμα να «γράψει» ο ΠΑΟ συνολική απόδοση κάτω των 60 πόντων και μολαταύτα να κερδίσει τον Ολυμπιακό;
Μια φορά ρε Βασίλη
Σάμπως όμως και οι «ερυθρόλευκοι» πόσα παραπάνω ατού είχαν να αντιπαρατάξουν στην πρεμιέρα των τελικών πρωταθλήματος;
Πού να πάνε κι αυτοί με τους Περπέρογλου (κύρια στο πρώτο ημίχρονο που ήταν και πρώτος σκόρερ), Κόλινς απλά σε ικανοποιητικά επίπεδα απόδοσης και αρκετά καλούς, να τους ακολουθούν (σε συνολική προσφορά) οι Ντάνστον, Πρίντεζης;
Πού ήταν οι Μάντζαρης και Σλούκας, το δίδυμο που «σκότωσε» τον Παναθηναϊκό πρόσφατα στον επίλογο του top 16 της Ευρωλίγκα; Άφαντοι!
Το ίδιο και ο Πέτγουεϊ, ελάχιστα, λίγα πράγματα ο Λοτζέσκι, ο οποίος κατά τη γνώμη μου, αν δεν βοηθήσει καθοριστικά στα υπόλοιπα παιχνίδια για να ανατρέψει ο Ολυμπιακός την κατάσταση, αδυνατώ να καταλάβω πώς θα συνεχίσει στο ΣΕΦ και την επόμενη χρονιά.
Άφησα τελευταίο τον Βασίλη Σπανούλη, για τον οποίο όλοι ξέρουμε ότι όσο δεν θα διαπρέπει εναντίον του Παναθηναϊκού, οδηγώντας με τη βαρύτητα του περιβραχιόνιου και της κλάσης του εκ του ασφαλούς τους «ερυθρόλευκους», η καταληκτική ήττα του Ολυμπιακού θα είναι σταθερά το ίδιο έργο και οι παίκτες του Μπαρτζώκα θεατές του.
Εφτά πόντους έβαλε ο κάπτεν. Στα τελευταία τριάμισι λεπτά όμως που οι Πειραιώτες… έχασαν το καλάθι και το διχτάκι, ο “V Span” δεν έπαιξε τον αποφασιστικό του ρόλο.
Δεν έκανε αυτό που περιμένουν στην ομάδα του και το «υπόσχεται» η αξία, η εμπειρία, οι δυνατότητές του.
Δεν είχε καν το καθαρό μυαλό να κατευθύνει τα υπόλοιπα πλήθη. Αξιοσημείωτο ότι δοκίμασε αποτυχημένα (φυσικά) δύο σου τριών πόντων από… τα 9 μέτρα! Αν είναι δυνατόν! Σου της απελπισίας ή της αλαζονείας αποκαλούνται αυτά. Και στις δύο περιπτώσεις βεβαίως σπανιότατα έως… ποτέ να ‘χεις τύχη.
Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός έχασε (άλλη) μια μεγάλη ευκαιρία να πικράνει τον ΠΑΟ στην έδρα του. Η υπόθεση τίτλος όμως είναι πολύ νωρίς για να θεωρηθεί χαμένος. Τα όργανα ουσιαστικά μόλις άρχισαν να «βαράνε». Και στους ρυθμούς τους έπονται χοροί πολλοί, τρελοί και ενδιαφέροντες.
Και κάτι τελευταίο που δεν κολακεύει ούτε τον ένα ούτε τον άλλο: Ήταν ακόμα ένα φετινό ντέρμπι στο οποίο το θέαμα απείχε πολύ από τις μπασκετικές παραστάσεις που μας προσφέρουν τα τελευταία χρόνια αυτοί οι δύο τεράστιοι μονομάχοι της Ελλάδας και σπουδαίοι της Ευρώπης.
Φάνηκε όμως και γιατί δεν ήταν αυτή τη φορά στο final 4. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος…
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου