Λος Καφετέρος λένε τους Κολομβιανούς. Επίσημα αυτό είναι το ψευδώνυμό
τους. Λος Καφετέρος, δηλαδή καλλιεργητές του καφέ. Έλα! Όχι Λος
Κοκαϊνος. Γράφει ο αποδυτηριάκιας
Όπως για τη Σαουδική Αραβία είναι το πετρέλαιο, για την Κολομβία είναι η
κόκα. Το φυτό από το οποίο παράγεται η κοκαϊνη. Στην Κολομβία, που
είναι δέκα φορές σε έκταση μεγαλύτερη από την Ελλάδα, γεννήθηκε ο
μεγαλύτερος έμπορος ναρκωτικών της αιωνιότητος, ο Πάμπλο Εσκομπάρ.
Ο πιο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε η Κολομβία, ο πιο
διάσημος είναι ο Κάρλος Βαλντεράμα, το όνομα του οποίου είναι χαμένο στη
σκιά του αρχιβαρώνου της κοκαϊνης, του “βασιληά της σκόνης”, του
περιβόητου Πάμπλο Εσκομπάρ. Ο απόλυτος θρύλος. Δεν υπάρχει άνθρωπος στη
γη που έκανε όσα πραγματικά κι όχι τραβηγμένα από τη φαντασία διέπραξε
αυτός ο άνθρωπος, ο Εσκομπάρ.
Γεννήθηκε το 1949 σε μια καλύβα και από ένα κλεφτρόνι ανήλικος ακόμα
φοίτησε στην οργανωμένη εγκληματικότητα σα μπράβος μαφιόζου για να
εξελιχθεί στον Νο1 ναρκοβαρώνο που έλεγχε κατά 80% την παραγωγή και τη
διανομή της κοκαϊνης της Κολομβίας. Τρελλά λεφτά. Ένας αδίστακτος
δολοφόνος. Με εντολές του έχουν σκοτωθεί 100.000 άνθρωποι. Ήταν, όμως,
“φιλάνθρωπος”, ο ήρωας των φτωχών, ένας οικογενειάρχης, στοργικός
πατέρας.
Λες Ελλάδα στο εξωτερικό και η σκέψη πάει κατ' ευθείαν στα σουβλάκια,
στο συρτάκι, στην Ακρόπολη, στη Μύκονο και από πρόσωπα στον Χατζιδάκι,
στον Θεοδωράκη, την Νάνα Μούσχουρη, την Μελίνα Μερκούρη, την Μαρία
Κάλλας, τον Ντέμη Ρούσσο. Αν πεις Κολομβία έρχεται στο στόμα το όνομα
Πάμπλο Εσκομπάρ, που είχε προσωπική φρουρά 1.000 οπλισμένων και άριστα
εκπαιδευμένων ανδρών.
Μετά από 16 μήνες κυνηγητό μέσα στη ζούγκλα ένα απόσπασμα της
κυβέρνησης, συν 100 πράκτορες της CIA και τη βοήθεια 17 αεροπλάνων,
κατάφεραν να τον σκοτώσουν, στις 2 Δεκεμβρίου το 1993. Στην κηδεία του
απλοί άνθρωποι έκλαιγαν και φώναζαν αντικυβερνητικά συνθήματα. Δεν
υπήρχε πια ο Ρομπέν των Δασών της κοκαϊνης που έδινε μεροκάματο σε
χιλιάδες ανθρώπους και συντηρούσε φτωχούς.
Ενα χωριό με ρόδες (!!!) για τις δουλειές του Εσκομπάρ, περιγράφει ο apodytiariakias.gr
Δεν μπορεί να αισθάνεται υπερήφανη για την προϊστορία της στο μουντιάλ η Κολομβία,
μια χώρα 46 εκ. ανθρώπων, φτωχή και δεμένη, εξαρτημένη από την
ναρκοοικονομία. Τέσσερις φορές προκρίθηκε στα τελικά του μουντιάλ η
Κολομβία, τις τρεις σερί, το 1990, το 1994, και το 1998, όπου είχε την
καλύτερη παρουσία.
Στο μουντιάλ της Ιταλίας, το 1990, των 24 ομάδων πέρασε στη
φάση των 16 και τελικά τερμάτισε 14η. Μια φορά, το 1991, κατέκτησε το
Κόπα Αμέρικα. Αυτά είναι όλα για την ποδοσφαιρική Κολομβία, που πήρε το
όνομά της από τους κατακτητές Ισπανούς, από τον Χριστόφορο Κολόμβο.
Εξωποδοσφαιρικά η Κολομβία είναι τα καρτέλ των ναρκωτικών! Η
οργανωμένη ναρκοβιομηχανία της στηρίζεται στις φυτείες της κόκας, στην
παραγωγή της κοκαϊνης και της διανομής της παγκόσμια. Τεράστιο σε
τζίρους εμπόριο που το διαχειρίζονται οι βαρώνοι της κοκαϊνης, οι οποίοι
έχουν διεισδύσει έτσι ή, αλλοιώς στη νομιμότητα, με ναρκοπέσος στα
μήντια, στα κόμματα, στη δικαιοσύνη, παντού.
Ο Πάμπλο Εσκομπάρ σκοτώθηκε πριν από 21 χρόνια, όμως δεν
πέθαναν τα καρτέλ και οι βαρώνοι τους. Κανείς, βέβαια, δεν έφθασε να
γίνει ένας άλλος Εσκομπάρ. Ο αρχινονός της κοκαϊνης είχε κτίσει χωριό
με... ρόδες στη ζούγκλα και συντηρούσε 400 φτωχές οικογένειες για να
κρύβουν το μυστικό του... αεροδρόμιο!
Κάθε μέρα τα ιδιόκτητα αεροπλάνα του Εσκομπάρ έκαναν τρεις πτήσεις για να μεταφέρουν φορτία κοκαϊνης.
Για να μην τσεκάρουν τα δορυφορικά συστήματα το αεροδρόμιο του Εσκομπάρ
έκτισε “καλύβες”, σπίτια με όψη καλύβας, που μετακινούνταν με τροχούς.
Τρία λεπτά πριν προσγειωθεί ή, απογειωθεί αεροπλάνο οι “καλύβες”
άδειαζαν το χώρο του αεροδρομίου.
Πηγή: sportdog.gr
Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου