Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

«Ζοτς, ψυχάρα για πάντα τριφυλλάρα»

Ποιος θα μπορούσε να σκεφτεί Παναθηναϊκό χωρίς Ομπράντοβιτς; Κι όμως σαν σήμερα πριν δύο χρόνια ο Ζοτς είπε αντίο στην «οικογένειά» του, στην «ομάδα» του. Η επιστροφή και το «εις το επανιδείν φίλε».

«Ζοτς, ψυχάρα για πάντα τριφυλλάρα»
Αν υπάρχει έστω ένας φίλος του Παναθηναϊκού που δεν ένιωσε να «ραγίζει» η (παναθηναϊκή) καρδιά του στις 12 Ιουνίου το 2012, όταν ανακοινώθηκε πως ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς φεύγει απ’ την ομάδα, να... σηκώσει το χέρι. Κανείς έτσι; Προχωράμε...


Πέρασαν κιόλας (ακριβώς) δύο χρόνια. Από εκείνη την μέρα που ΚΑΕ και Ζοτς γνωστοποιούσαν από κοινού το διαζύγιο. Από εκείνη την μέρα που η σύγχρονη ιστορία του συλλόγου, ο μίδας, ο άνθρωπος που επί 13 χρόνια ό,τι έπιανε μετατρεπόταν σε χρυσό, έψαχνε για νέο «σπίτι» (όχι νέα «οικογένεια»).

«Νιώθω και είμαι ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ. Ήταν η ΟΜΑΔΑ μου και το ΣΠΙΤΙ μου για 13 χρόνια κι αυτό θα μείνει έτσι σε όλη μου τη ζωή. Πήρα μια ΠΟΛΥ –μα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ δύσκολη απόφαση» ήταν κάποια απ’ τα λόγια του Σέρβου τεχνικού τότε που αποτυπώνουν πλήρως τι σήμαινε (και τι σημαίνει ακόμα) για τον ίδιο το τριφύλλι.

Το γιατί έφυγε έχει άραγε –πλέον- σημασία; Το αποτέλεσμα μετράει. Ένας οργανισμός που έμαθε να ζει και να αναπνέει με τον Ομπράντοβιτς παρόντα, έπρεπε να μάθει από εκείνη την 12η του Ιουνίου να λειτουργεί αλλιώς. Χωρίς τον άνθρωπο που ανακύρηξε τον Παναθηναϊκό στην κορυφαία ομάδα της Ευρώπης (πάντα σε συνδυασμό με την οικογένεια Γιαννακόπουλου). Χωρίς τον άνθρωπο που σήκωσε 5 Ευρωλίγκες, 11 πρωταθλήματα, 7 Κύπελλα. Χωρίς τον άνθρωπο που έβγαινε απ’ την φυσούνα και το ΟΑΚΑ (των 5.000, των 15.000, των... 25.000 φιλάθλων) σηκωνόταν στο πόδι για να τον χειροκροτήσει. Ένα τελετουργικό τόσο αγνό, τόσο παναθηναϊκό.



Κι αφού άπαντες –άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο- ξεπέρασαν σιγά-σιγά το σοκ, είχαν ένα πράγμα στο μυαλό τους. Πότε ο Ζοτς θα γυρίσει σπίτι του. Έστω σαν αντίπαλος. Και η μοίρα είναι τόσο ύπουλο πράγμα, που στην πρώτη του χρονιά στη Φενέρμπαχτσε, έκανε τα... κουμάντα της. Παναθηναϊκός και Φενέρ αντίπαλοι στην Ευρωλίγκα...

Πριν λίγους μήνες λοιπόν (20/3/2014), ο Ομπράντοβιτς επέστρεψε σε μια συγκλονιστική βραδιά στο ΟΑΚΑ. Από που να το... πιάσεις; Απ’ τα ελληνικά που μίλησε και την αγάπη που έδειξε προς πάντες; Απ’ το κλάμα του Θανάση Γιαννακόπουλου; Απ’ τη λαϊκή απαίτηση να τον φέρει πίσω ο Δημήτρης (Γιαννακόπουλος);



Αντί επιλόγου...

«Αισθανόμαστε τον Ομπράντοβιτς σαν μέλος της οικογένειας μας και νιώθουμε πως στο μέλλον οι δρόμοι μας θα ξανασμίξουν. Για αυτό δεν του λέμε αντίο, αλλά ‘εις το επανιδείν φίλε’», είχε πει μεταξύ άλλων η ΚΑΕ Παναθηναϊκός στην ανακοίνωσή της πριν ακριβώς από δύο χρόνια. Ποιος ξέρει...;

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς όταν ήρθε το 1999...

inner

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς όταν έφυγε το 2012 (10 μέρες πριν το αντίο περιτριγυρισμένος από κόσμο μετά την απώλεια του πρωταθλήματος)...

inner

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς όταν επέστρεψε το 2014 (ως αντίπαλος)

inner
Πηγή: sport-fm.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: