«Και οι τυφλοί είδαν», όπως κάγχαζε κάποτε ο Γιάννης Ιωαννίδης,
απόψε στο ΟΑΚΑ. Τι είδαν; Μα το προφανές, χωρίς καμιά διάθεση υπερβολής:
στο αποψινό ματς κατέβηκε να αγωνιστεί μόνο μία ομάδα.
Ο Παναθηναϊκός ασέλγησε στο… πτώμα του Ολυμπιακού, επικράτησε κατά κράτος και δικαιότατα πρόσθεσε ένα ακόμα πρωτάθλημα στην πλούσια συλλογή του.
Οι αριθμοί στο α’ ημίχρονο (γιατί η καλή μέρα, ως γνωστόν, από το πρωί φαίνεται) «φωνάζουν» αυτό που και οι… τυφλοί είδαν: 28 πόντους στο α’ δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός, 53 συνολικά στο ημίχρονο με μόλις 3 λάθη (έναντι 32 πόντων και 7 λαθών του Ολυμπιακού), δείγμα της εξαιρετικής συγκέντρωσης που επέδειξαν οι «πράσινοι» σε αντίθεση με τους «ερυθρόλευκους», οι οποίοι (πλην Λοτζέσκι-Πρίντεζη) βρίσκονταν σε άλλο γήπεδο.
Για τους Πειραιώτες δεν έφτανε η κακή αμυντική λειτουργία, ήρθε και η βιασύνη στην επίθεση με τα τρίποντα να πέφτουν κατά ριπάς (τα περισσότερα εκ των οποίων εκτός λογικής προεξέχοντος του για μια ακόμα φορά απελπιστικού στο ΟΑΚΑ, Σπανούλη) και το… γλυκό έδεσε για τον Παναθηναϊκό που γεύτηκε ίσως το πιο λαχταριστό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών.
Και μην πει κανείς για διαιτησία και πράσιν’ άλογα! Οι 18 βολές, για παράδειγμα, που εκτέλεσαν οι παίκτες του Φραγκίσκου Αλβέρτη στο α’ ημίχρονο ήταν προϊόν των ώριμων προσπαθειών που επιχείρησαν στο επιθετικό κομμάτι, σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους, που αναλώθηκαν σε σουτ από την περιφέρεια και -με εξαίρεση κάποια ποσταρίσματα του Πρίντεζη με αντίπαλο τον Μασιούλις- δεν μπόρεσαν να βρουν διαδρόμους προς το πράσινο καλάθι. Στατικοί, άτολμοι, άοσμοι -χρησιμοποιείστε όποιον επιθετικό προσδιορισμό θέλετε, «μέσα» θα πέσετε- γκρέμισαν αυτό που άπαντες είδαν την τελευταία τριετία να χαρακτηρίζει το παιχνίδι του Ολυμπιακού: το «μέταλλο». Καμία σκληράδα, κανένας τσαμπουκάς, μάτι όχι να γυαλίζει, αλλά… ληγμένης τσιπούρας. Ειδικά η περιφερειακή γραμμή ήταν τραγική και είναι απορίας άξιο πώς, για παράδειγμα, ο Σλούκας, ο οποίος διακρίνεται για το θράσος του, δεν τόλμησε να πάρει προσπάθειες.
Μολονότι οι παίκτες του Μπαρτζώκα βελτίωσαν αισθητά την άμυνά τους στη γ’ περίοδο (δέχθηκαν 17 πόντους) ήταν πλέον αργά. Όταν βρίσκεσαι να χάνεις για πολλή ώρα με περισσότερους από 20 πόντους στο γήπεδο όπου χρόνια τώρα εμφανίζεις κόμπλεξ, είναι εξαιρετικά απίθανο να «γυρίσεις» την εις βάρος σου κατάσταση, έστω κι αν ροκανίζεις τη διαφορά στο -6 στα 3′ πριν από τη λήξη, όπως έκανε σήμερα ο Ολυμπιακός. Σε τέτοια παιχνίδια, όταν αναγκάζεσαι να κυνηγάς το σκορ και μάλιστα τόσο μεγάλης έκτασης, πολύ δύσκολα θα βρεθείς «καβάλα στ’ άλογο»…
Στο διά ταύτα: Ο Παναθηναϊκός έσωσε μία χρονιά όπου κατά κανόνα έπαιξε αντιμπάσκετ, κέρδισε χρόνο με την παρουσία του άπειρου πλην… ειρηνοποιού Αλβέρτη μετά την απομάκρυνση του Αργύρη Πεδουλάκη και η πράσινη λεζάντα γράφει για τη φετινή σεζόν «πετυχημένοι». Η τελευταία γεύση είναι αυτή που μένει και το «τριφύλλι» κράτησε για το τέλος τις καλύτερές του εμφανίσεις, που μετουσιώθηκαν σε έναν τίτλο.
Αντίθετα, ο Ολυμπιακός απέτυχε φέτος. Προβλημάτισε με την αστάθειά του, έδειξε ότι δεν είναι ακόμα σε θέση να ξορκίσει τα φαντάσματα που επί χρόνια τον ταλαιπωρούν στο ΟΑΚΑ και το ερυθρόλευκο ρόστερ θα υποστεί λογικά σημαντικό λίφτινγκ στο άμεσο μέλλον. Και κάτι τελευταίο γιατί το κακό έχει παραγίνει με τα social media: το ότι -και χθες- ο Σπανούλης είχε πολύ άσχημη απόδοση δεν ξεγράφει όσα σπουδαία έχει πετύχει ο διεθνής γκαρντ…
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου