Προϋπόθεση όμως για να ασχολείται ο κόσμος του Άρη αποκλειστικά και μόνο με τα αγωνιστικά θέματα, είναι η ύπαρξη μίας διοίκησης η οποία θα αποπνέει εμπιστοσύνη και θα δίνει όραμα για την επιτυχία. Επ’ αυτού έχω τοποθετηθεί, προσφάτως, από ετούτη εδώ τη γωνιά οπότε το θεωρώ υπερβολή να αναφερθώ και πάλι σήμερα.
Στον Άρη λοιπόν έχει αναχθεί ως κορυφαίο ζήτημα η εξεύρεση χρημάτων. Ικανά να δώσουν το δικαίωμα στην ομάδα, όχι απλώς να έχει μία αξιοπρεπή παρουσία στην κατηγορία, αλλά να κάνει πρωταθλητισμό και να πάρει ένα από τα δύο εισιτήρια της ανόδου στην SuperLeague. Tο τι ψάρια θα πιάσει η διοίκηση θα το μάθουμε το αργότερο μέχρι τις 25 Ιουλίου. Μέχρι τότε ο Δημήτρης Καλαϊτζίδης, για την οποίο η ποδοσφαιρική πιάτσα υποστηρίζει ότι είναι «τίμιος και δουλευτάρης», εκ των πραγμάτων είναι υποχρεωμένος με τη συμπεριφορά του να παίζει και τον ρόλο του «κυματοθραύστη» των όποιων αντιδράσεων υπάρχουν κατά της διοίκησης. Λογικό μου φαίνεται αυτό και δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό.
Ο κ. Καλαϊτζίδης περνάει τις περισσότερες ώρες της ημέρας στα γραφεία της ΠΑΕ Άρης με στόχο η ποδοσφαιρική ομάδα να γίνει αγωνιστικά αξιόπιστη και να αποκτήσει, έστω λίγη από τη χαμένη αξιοπιστία της.
Η αισιοδοξία του την οποία κατέθεσε για μία ακόμη φορά χθες κατά τη διάρκεια της εκπομπής «Τρίτο ημίχρονο» του Μetropolis 95,5 συνομιλώντας με τον Δημήτρη Κανελλάκη, εκτιμώ ότι είναι προϊόν του επαγγελματισμού του και της ανάγκης να πέσει λίγη «χρυσόσκονη» πάνω στα προβλήματα.
Έχω πάντως την άποψη ότι ο προπονητής του Άρη όσες ικανότητες και διάθεση κι αν έχει χωρίς την υποστήριξη των σχεδίων του από τη διοίκηση λίγα πράγματα θα καταφέρει. Ο επαγγελματικός εγωισμός και η αισιοδοξία αποτελούν πολύ καλά εφόδια στην προσπάθεια του κ. Καλαϊτζίδη, αλλά εάν τα διαχειριστεί στρεβλά ίσως να του γίνουν… μπούμερανγκ. Κι αυτό δεν θα είναι ευχάριστο ούτε για τον Άρη, ούτε για τον ίδιο.
Πηγή: metrosport.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου