Η αλήθεια είναι πως ο Μπράβο ναι μεν έχει επιτύχει τη σούπερ προσαρμογή (σε αυτό προσθέστε και το 70,1% στις επιτυχημένες πάσες που είναι εξαιρετικό για τερματοφύλακα), αλλά τα εύσημα για αυτό το τρελό ξεκίνημα δεν μπορούν να αποδοθούν μόνο σε εκείνον. Τα στατιστικά άλλωστε υποστηρίζουν πως ο 31χρονος τερματοφύλακας δεν έχει περισσότερη από 1,5 απόκρουση μέσο όρο ανά ματς. Πως όμως έχει διατηρήσει την εστία του απαραβίαστη στο πρωτάθλημα για 450 λεπτά και κοιτάζει το απόλυτο σχετικό ρεκόρ του συλλόγου; Δηλαδή τη σεζόν 1977-'78, όταν με τον θρυλικό Ρίνους Μίχελς στον πάγκο, ο Πέδρο Μαρία Αρτόλα δεν δέχτηκε γκολ για 560 λεπτά (τις 6 πρώτες αγωνιστικές και 20 λεπτά από την 7η).
Αναμφίβολα όλα αυτά τα χρόνια ο Βαλδές έκανε και τις γκάφες του και ταλαιπωρούσε την ομάδα, μα φέτος τη μεγάλη διαφορά την κάνει η συνολική ανασταλτική λειτουργία που έχει καταφέρει να στήσει ο Λουίς Ενρίκε. Οποιος είδε το ματς με τη Λεβάντε την Κυριακή, υπάρχει μία φάση πιο ενδεικτική από κάθε άλλη για να εξηγήσει το φαινόμενο. Κάποια στιγμή ο Μέσι χάνει τη μπάλα και κυνηγάει σαν τρελός στο μισό γήπεδο τον Τόνιο Γκαρθία, έως ότου του την ξαναπαίρνει. Εάν λοιπόν ο Μέσι βγάζει τέτοιο πείσμα και πάθος για να κερδίσει μία χαμένη μπαλιά, καταλαβαίνεται πως θα συμπεριφέρονται οι υπόλοιποι.
Καθαρά στην άμυνα δεσπόζει η απουσία του Πικέ. Μέχρι στιγμής ο Ενρίκε προτιμάει Ματιέ-Μασεράνο και τον Καταλανό σέντερ μπακ τον έβαλε μόνο κόντρα στη Βιγιαρεάλ (σ.σ.: για το πρωτάθλημα πάντα), επειδή ο Μασεράνο ήταν τραυματίας, αλλά και την Τετάρτη στη Μάλαγα, όπου έκανε rotation. Σε αυτά τα δύο ματς λοιπόν ο Μπράβο είδε όλη την τύχη του μαζεμένη να του χαμογελά, καθώς με τη Βιγιαρεάλ η μπάλα χτύπησε τρεις φορές στα δοκάρια του και με τη Μάλαγα μία. Σε κανένα από τα άλλα τρία παιχνίδια δεν απειλήθηκε τόσο ξεκάθαρα.
Οποιος θέλει να επεξεργαστεί τη φετινή γενικότερη ανασταλτική λειτουργία, οφείλει να σταθεί σε τρία ευδιάκριτα χαρακτηριστικά που έχουν μεταβάλει το παιχνίδι της Μπαρτσελόνα. Το βασικότερο όλων είναι ότι δεν επιτίθεται αχαλίνωτα. Ναι μεν διατηρεί σε εκπληκτικά ποσοστά την κατοχή της μπάλας (63%), αλλά ταυτόχρονα βγαίνει μπροστά πιο μαζεμένα. Το δεύτερο δεδομένο που έχει σχέση με την συγκρατημένη επιθετικότητα, είναι ότι ο Ντάνι Αλβες έχει οδηγία να ανεβαίνει λιγότερο. Ως εκ τούτου δημιουργεί πέντε φάσεις ανά ματς και καθαρίζει τρεις στην άμυνα, ενώ πέρσι το νούμερο ήταν 7-1. Σε αυτό προσθέστε και την εντολή που έχει ο Ινιέστα να μην ξεχνιέται και να μετατρέπεται ουσιαστικά σε κάτι σαν 8αρο-10άρι (φέτος 2 κλεψίματα, πέρσι 1 ανά ματς).
Ωστόσο, εκείνος που μετά τον Κλαούδιο Μπράβο έχει τη μεγαλύτερη συμβολή στη διατήρηση του απαραβίαστου της εστίας, είναι ο Ιβάν Ράκιτιτς. Για τον Κροάτη η σύγκριση γίνεται με τον Τσάβι (σ.σ.: όχι με τον Φάμπρεγας που έπαιζε πολλές φορές στην επίθεση και μπερδεύει τα στατιστικά). Ο Τσάβι λοιπόν αμυντικά ήταν λιγότερο αποτελεσματικός από τον αντικαταστάτη του. Εκείνος πέρσι ναι μεν ήταν πιο δημιουργικός, αλλά είχε μόλις ένα κλέψιμο ανά ματς, 47% επιτυχημένα τάκλιν και πήρε το 40% των κεφαλιών. Την ίδια στιγμή ο Ράκιτιτς έχει 2,5 κλεψίματα, 51% επιτυχημένα τάκλιν και έχει πάρει το 47% των κεφαλιών. Επίσης ο τελευταίος έχει αυτά τα νούμερα, δίχως να πουλάει τη μπάλα και να χαρίζει κόντρα επιθέσεις στον αντίπαλο (σ.σ.: ο Τσάβι είχε 93% σωστών πασών, με τον Ράκιτιτς να έχει 91%).
Ολα τα παραπάνω μαρτυρούν ότι η Μπαρτσελόνα αλλάζει πρόσωπο. Δεν πρόκειται για ριζική μετάλλαξη. Περισσότερο για μία προσαρμογή ή καλύτερα μεταστροφή σε μία διαφορετική πιο ρεαλιστική πραγματικότητα. Αυτή που προφανώς είχε ανάγκη, καθώς πλέον την διάβαζαν, την είχαν μάθει, την εξουδετέρωναν. Μετά την προπερυσινή σφαλιάρα από τη Μπάγερν και την περσινή διόλου ελκυστική εικόνα με τον Τάτα, το βέβαιο ήταν πως κάτι θα έπρεπε να γίνει. Αυτό το κάτι αρχίζει και διαμορφώνεται από τον νέο προπονητή. Είναι τα όσα γράψαμε για την άμυνα, η μετατόπιση του Μέσι σε κάτι σαν 10άρι και άλλα πολλά που είτε ακόμα δεν έχουν φανεί στο παιχνίδι της ή δεν τα έχουμε εντοπίσει εμείς. Εκείνο πλέον που θα μένει να φανεί, είναι το εάν τούτο το μονοπάτι που φαίνεται να επιλέγει ο Λουίς Ενρίκε, είναι το σωστό και εκείνο που θα φέρει τους τίτλους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου