Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

O πρωτάρης που έγινε «Κύκνος»

Ο Θάνος Σαρρής γράφει για το εξαιρετικό ξεκίνημα του Γκάρι Μονκ στον πάγκο της Σουόνσι και για τα δείγματα που δείχνουν ότι μπορεί να φτάσει ψηλά.  

Η αλήθεια είναι πως η Σουόνσι τα τελευταία χρόνια μας έχει παρουσιάσει κάποια εξαιρετικά προπονητικά πρότζεκτς. Πρώτα με τον Ρομπέρτο Μαρτίνεθ, ο οποίος δείχνει τη δουλειά του και με την Έβερτον. Στη συνέχεια, με τον Πάουλο Σόουζα, όπου τερμάτισε στην υψηλότερη θέση (7η) των τελευταίων 27 χρόνων. Ακολούθως με τον Μπρένταν Ρότζερς, όπου έπαιξε το δικό της προσαρμοσμένο tiki-taka και έδωσε στον Βορειοιρλανδό την προϋπηρεσία για να πάει στη Λίβερπουλ. Ο Μίκαελ Λάουντρουπ, εκμεταλλευόμενος το τρομερό deal που έκανε με τον Μίτσου, έδειξε επίσης καλά στοιχεία, αλλά δεν είχε διάρκεια και δεν έπιασαν οι καινοτομίες του. Ο Γκάρι Μονκ, «στρατιώτης» της ομάδας από το 2004 μέχρι το 2014 και αρχηγός της σε όλες τις κατηγορίες, πήρε το χρίσμα από τον Χιου Τζένκινς για τη θέση του υπηρεσιακού, ως παίκτης-προπονητής μετά την απομάκρυνση του Δανού, που είχε φέρει τους «κύκνους» ένα βήμα από τον υποβιβασμό.
Ο στρατιώτης λοιπόν έγινε στρατηγός και η πρώτη του αποστολή ήταν το ντέρμπι της Ουαλίας με την Κάρντιφ. Η Σουόνσι επικράτησε 3-0. Πρώτη του δουλειά, πριν την αναμέτρηση, ήταν να δείξει στους παίκτες του ένα φιλμάκι με την ιστορία της ομάδας. «Βρίσκομαι εδώ για 10 χρόνια και ξέρω καλά τις αρχές του συλλόγου», τόνιζε στη συνέχεια. Αυτές οι αρχές, του «σωστού» ποδοσφαίρου, της κατοχής και του πάσινγκ-γκέιμ, της ομαδικότητας και του μαχητικού πνεύματος για το σύνολο και όχι για το άτομο που είχαν χτίσει οι προκάτοχοί του, αποτέλεσε την βάση της δουλειά του. Ο Λάουντρουπ είχε αρχίσει να αγνοεί τις αρχές αυτές και να δουλεύει περισσότερο το γρήγορο τρανζίσιον, τη λιγότερη υπομονή  και τις αντεπιθέσεις. Έφερε τίτλο, αλλά δεν μακροημέρευσε.

Από τη στιγμή που δόθηκε το χρίσμα στον Μονκ, η εργατικότητά του χτύπησε κόκκινο. Ο ίδιος έχει αποδεχθεί ότι είναι τελειομανής, πολλές φορές σε βαθμό που προκαλεί... πανικό στους υπόλοιπους! Καθημερινές συζητήσεις με τον πρόεδρο, πρόσληψη ψυχολόγου και αλλαγή νοοτροπίας. Οι τέσσερις νίκες στα τελευταία επτά ματς την περσινή σεζόν έφεραν τη σωτηρία και το μόνιμο συμβόλαιο. «Αρκετοί περιμένουν να αποτύχω, λόγω διάφορων στοιχείων και κυρίως της απειρίας. Πέρσι ήταν ο μήνας του μέλιτος για μένα με την ομάδα. Τώρα είναι το πραγματικό τεστ», έλεγε στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν, γνωρίζοντας απόλυτα τις δυσκολίες που τον περιμένουν. Ωστόσο, είχε μεγάλη εμπιστοσύνη στη δουλειά του...
Ο 35χρονος έχει βιώσει την εξέλιξη των Ουαλών τα τελευταία χρόνια. Από τα χαμηλά, στην Πρέμιερ Λιγκ. Έχει δουλέψει με προπονητές που είχαν εξαιρετικές ιδέες, γνωρίζει καλά τη νοοτροπία της διοίκησης και ενσαρκώνει το όραμα για τα επόμενα χρόνια. Στις μέχρι στιγμής παραστάσεις του ως προπονητής, δείχνει ότι έχει υιοθετήσει ιδέες από Μαρτίνεθ και Ρότζερς. Ίσως και κάποιες του προκατόχου του, του Λάουντρουπ. Το πείραμα αποδεικνύεται άκρως ενδιαφέρον και στο Old Trafford αρκετοί μίλησαν για την καλύτερη Σουόνσι που έχουν δει ποτέ. Η αύρα του συμπαρασύρει και τους παίκτες.
Ο Μονκ έδωσε μάχη και για τις μεταγραφές. Επέμεινε στον Γκίλφι Σίγκουρτσον, ο οποίος στο διάστημα που είχε παίξει δανεικός στους «Κύκνους»  το 2012 είχε ταιριάξει απόλυτα με τη φιλοσοφία της ομάδας. Η φυγή του Μίτσου του έδωσε ελευθερία πίσω από τον επιθετικό και ο Ισλανδός ανταποκρίνεται πλήρως στο ρόλο του, παρότι στην προετοιμασία δοκιμάστηκε αρκετά και στα δεξιά. Ο Ντάιερ δίπλα ου δείχνει σαφώς πιο προσηλωμένος και πιο παθιασμένος από πέρυσι, έχοντας την πολύτιμη στήριξη του Κι που επέστρεψε από τη Σάντερλαντ και του Σέλβι που ανταποκρίνεται σε διάφορους ρόλους. Με τη Γιουνάιτεντ, για παράδειγμα, μετατρεπόταν σε anchorman και το σύστημα γινόταν ένα 4-1-4-1.

Οι αποχωρήσεις του Βορμ και του Ντέιβις προκάλεσαν ερωτηματικά για την άμυνα, αλλά ο Φαμπιάνσκι και ο Τέιλορ αποδεικνύονται σταθερότατοι. Ο Μπονί έμεινε και απέκτησε άξιο συμπαραστάτη στην επίθεση τον Γκομίς, ενώ ο Μοντέρο αποτελεί μία ακόμα σημαντική ενίσχυση που προσθέτει το στοιχείο του απρόβλεπτου. Σίγουρα οι αποχωρήσεις ήταν αρκετές, αλλά μέχρι στιγμής ο νεαρός manager δείχνει ότι χτύπησε διάνα στις αντικαταστάσεις. Η τακτική του είναι βασισμένη στα όσα έμαθε στο σύλλογο, έχοντας ωστόσο κάποια έξτρα. Προσαρμόζεται στον αντίπαλο, ανεβάζει τα μπακ του, θέλει συνεχή κίνηση στην επίθεση και ανά διαστήματα περισσότερο πρέσινγκ. Το βραβείο του manager of the month τον Αύγουστο ήταν λογική συνέπεια των αποτελεσμάτων και του θεάματος. Οι δύο συνεχόμενες ήττες στο Πρωτάθλημα από Τσέλσι και Σαουθάμπτον δεν διαγράφουν την καλή εικόνα. Ειδικά απέναντι στους επίσης φορμαρισμένους «Άγιους», οι «Κύκνοι» έκαναν καταπληκτικό πρώτο μέρος, έλεγξαν το ρυθμό, αλλά έμειναν με δέκα παίκτες και λύγισαν.
Πέραν του ότι φέτος πέτυχαν την πρώτη νίκη στην ιστορία τους στο Old Traford, ο Μονκ απέκλεισε με το εμφαντικό 3-0 στο League Cup την Έβερτον του μέντορά του Ρομπέρτο Μαρτίνεθ. Ο... μαθητής ξεκίνησε τη χρονιά αγριεμένος και αν συνεχίσει έτσι, είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσει μια ακόμα «εξαγωγή» σε μεγαλύτερο όνομα της Premier....

*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: