Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Η άνιση μάχη με το «φάντασμα» του Ίβκοβιτς!!

Πρωτόγνωρο για τα… Ολυμπιακά δεδομένα κι όμως αληθινό. Παρότι μόλις ξεκίνησαν οι επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις, οι Πειραιώτες θα προβούν σε πρόωρη αλλαγή προπονητή μετά από την παραίτηση του Γιώργου Μπαρτζώκα.

Η άνιση μάχη με το «φάντασμα» του Ίβκοβιτς
Γράφει ο Νίκος Βαγγέλης
Μήπως, όμως, οι αδερφοί Αγγελόπουλοι θα έπρεπε να είχαν δώσει σε άλλον τη σκυτάλη της τεχνικής τους ηγεσίας, μετά από το μεγάλο στραπάτσο των περσινών τελικών;
Η ιστορία δεν τους δικαιώνει που συνέχισαν να στηρίζουν τον Έλληνα τεχνικό, καθώς το γυαλί είχε ραγίσει ήδη από τότε και ήταν αδύνατον να ξανακολλήσει. Ο Μπαρτζώκας δεν ήταν τόσο «λίγος» όσο θεωρούν πολλοί. Όμως, είχε μια άνιση μάχη. Να ανταγωνιστεί, χωρίς να το επιδιώκει, το… φάντασμα του αποχωρήσαντα Ντούσαν Ιβκοβιτς. Του αγαπημένου του ερυθρόλευκου κοινού. Άδικο, μεν, λογικό δε.
Τι έκανε, λοιπόν; Στην πρώτη του σεζόν παρέλαβε μια ομάδα ουσιαστικά έτοιμη από τον προκάτοχό του και πρόσθεσε θετικές πινελιές, απογειώνοντάς την στο Φάιναλ Φορ του Λονδίνου. Έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατακτά την Ευρωλίγκα και το όνομά του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στη βίβλο του ελληνικού μπάσκετ. Λίγο καιρό αργότερα, όμως, δέχτηκε το πρώτο χαστούκι. Παρότι ο Ολυμπιακός είχε το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς ηττήθηκε κατά κράτος στη σειρά από τον Παναθηναϊκό με 0-3, έχοντας μάλιστα δύο ήττες στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Κάπου εκεί ξεκίνησαν οι μουρμούρες που κόπασαν λόγω του ευρωπαϊκού τροπαίου.
Πέρυσι, η ομάδα ξεκίνησε εντυπωσιακά. Αρχικά κατέκτησε το διηπειρωτικό κύπελλο και στη συνέχεια κέρδισε τον Παναθηναϊκό, ενώ ολοκλήρωσε αήττητος την πρώτη φάση της Ευρωλίγκα. Χωρίς τους στυλοβάτες της ομάδας του Ίβκοβιτς: Χάινς, Άντιτς, Παπανικολάου που αποχώρησαν και χωρίς τον τραυματία, Έισι Λο. Οι εμφανίσεις στη συνέχεια δεν ήταν ανάλογες και παρότι πάλεψε κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, δεν κατέστη εφικτή η πρόκριση στο Φάιναλ Φορ. Άπαντες επικεντρώθηκαν στο πρωτάθλημα, όμως το μεγάλο στραπάτσο δεν άργησε να έρθει. Απέναντι σε έναν μέτριο Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός «κατάφερε» να χάσει μέσα από τα χέρια του ένα ακόμη πρωτάθλημα, παρότι είχε κάνει αρχικά το μπρέικ στο ΟΑΚΑ. Και κάπου εκεί ο Μπαρτζώκας άρχισε να αμφισβητείται έντονα από τον κόσμο…
Άδικα; Όχι, βέβαια, καθώς ήταν εμφανές πως δεν μπορεί να ξεπεράσει το κόμπλεξ του ΟΑΚΑ, όχι μόνο αυτός, αλλά και ολόκληρη η ομάδα. Σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα η μπάλα παίρνει τον προπονητή. Μετά από το πέρας των τελικών η απομάκρυνσή του θεωρήθηκε σίγουρη και η διαδοχολογία έδινε κι έπαιρνε. Τελικά, οι Αγγελόπουλοι έκαναν την έκπληξη-λάθος να τον κρατήσουν στο τιμόνι τους. Παρότι ήταν εμφανές πως δεν μπορεί να προσφέρει στην ομάδα το κάτι παραπάνω στο ΟΑΚΑ. Λίγους μήνες μετά αποδείχτηκε πως άργησαν να αλλάξουν προπονητή. Η ομάδα στήθηκε από τον Μπαρτζώκα και τώρα τα πράγματα θα είναι δύσκολα για τον διάδοχό του να «μαζέψει» τα πράγματα, καθώς θα αναλάβει μια ομάδα χωρίς τη δική του «σφραγίδα». Εκτός κι αν μονιμοποιηθεί ο Μίλαν Τόμιτς, που διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με τους παίκτες, έχοντας τη δυνατότητα να τους απελευθερώσει, ενώ συν τοις άλλοις είναι παίκτης-θρύλος και σημαία για τον κόσμο που τον λατρεύει.
Τι κρατάμε από τον Μπαρτζώκα:
  • Στην πρώτη του χρονιά δεν θέλησε να αλλοτριώσει το δημιούργημα του Ντούσαν Ιβκοβιτς και δικαιώθηκε με το βαρύτιμο τρόπαιο της Ευρωλίγκας.
  • Έφερε πέρυσι δύο «λαβράκια»: τους Ματ Λοτζέσκι και Μπράιαντ Ντάνστον, που έχουν ηγετικό ρόλο στους Πειραιώτες.
  • Με εξαίρεση τα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό η ομάδα εξέπεμπε σοβαρότητα και συνοχή ιδίως στους ευρωπαϊκούς αγώνες.
  • Είχε το σθένος να βγάλει τη διοίκηση από τη δύσκολη θέση, να αναλάβει τις τεράστιες ευθύνες του και να παραιτηθεί.
Τι δεν κρατάμε:
  • Την έλλειψη συγκέντρωσης και τον «φόβο» απέναντι στον Παναθηναϊκό. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερή του διαφορά σε σχέση με τον Ντούντα, ο οποίος δεν μασούσε μέσα στο ΟΑΚΑ.
  • Τις άστοχες αλλαγές ξένων μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου. Τόσο πέρυσι, όσο και πρόπερσι είχε λάθος αντικαταστάτες των τραυματιών του, με τους Πέρκινς, Πάουελ, Κόλινς και Μουν να προσφέρουν ελάχιστα πράγματα. Θα επανέλθουμε στον Ιβκοβιτς, αλλά δεν νομίζουμε να έχουμε άδικο. Εξάλλου, αυτός είχε διορθώσει τις λάθος επιλογές των ανέτοιμων Χάουαρντ και Λούκας, με τους Ντόρσεϊ και Λο, που ήρθαν και άλλαξαν τις ισορροπίες στην ομάδα, χωρίς να δαπανηθούν «τρελά» ποσά.
  • Τη λάθος διαχείριση πέρυσι του εξαιρετικά ταλαντούχου, Ιωάννη Παπαπέτρου, ο οποίος έδειξε έτοιμος για το μεγάλο «μπαμ» μετά από κάποιες εντυπωσιακές του εμφανίσεις και παρόλα αυτά καθηλωνόταν συνήθως στον πάγκο.
  • Ασχολήθηκε περισσότερο απ” όσο θα πρεπε με τη διαιτησία στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, χάνοντας πολλές φορές το δίκιο του.
ΥΓ Η μανία κάποιων να τον βγάλουν ΑΧΡΗΣΤΟ ξεπερνάει κάθε όριο. Πρόκειται για έναν εκ των κορυφαίων Ελλήνων προπονητών και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Το πρόβλημά του ήταν στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, όμως αυτό δεν μπορεί να αναιρέσει τη δουλειά του κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, αλλά και καθόλη τη διάρκεια της παρουσίας του στους ελληνικούς πάγκους. Απλά γνώμη μας είναι πως θα έπρεπε να είχε αντικατασταθεί από πέρυσι, καθώς ήταν σαφές πως δεν είχε πλέον την ίδια «χημεία» με τον κόσμο και στην πρώτη… στραβή θα εξελισσόταν σε αποδιοπομπαίο τράγο. Και είναι εν μέρει άδικο, καθώς οι παίκτες που είχαν… παιδική συμπεριφορά σε ορισμένα σημεία του απερχόμενου ματς κόντρα στον Παναθηναϊκό δεν είναι άμοιροι ευθυνών…

Πηγή:superbasket.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: