Θα χαμογελούσε και ο θείος Λουκάς…!

Ενθουσιασμός στην ΑΕΚ όχι τόσο για τη νίκη επί του Απόλλωνα Σμύρνης, όσο για τη λαοθάλασσα στο ΟΑΚΑ που θα συγκινούσε και τον Λουκά Μπάρλο, που σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια έφυγε από τη ζωή.

Παρότι για ένα ημίχρονο προβλημάτισε και τελικά δυσκολεύτηκε πολύ, η ΑΕΚ έκανε το 2/2 στη Football League νικώντας με 2-1 τον Απόλλωνα Σμύρνης. Η «Ένωση» μπήκε με το δεξί στην κατηγορία έχοντας κερδίσει ήδη δύο από τους πιο δυνατούς αντιπάλους στον πρώτο όμιλο και δείχνει ικανή να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο αποδίδοντας καλύτερο ποδόσφαιρο, αρχής γενομένης από τον αγώνα της προσεχούς Παρασκευής με τα Χανιά στην Κρήτη.

Αυτό όμως που προκαλεί ενθουσιασμό στις τάξεις της ΑΕΚ και δείχνει τη δυναμική της, που ξεφεύγει πάρα πολύ από τα δεδομένα της κατηγορίας που αγωνίζεται, είναι η παρουσία του κόσμου της. Περισσότεροι από 20.000, πιθανώς και κοντά στους 30.000, φίλοι της «Ένωσης» δημιούργησαν εκπληκτική ατμόσφαιρα υποστηρίζοντας την ομάδα τους από την αρχή μέχρι το τέλος ακόμη κι όταν το ματς φάνηκε να… στραβώνει.

Η ΑΕΚ είναι σε καλό δρόμο, σε στιβαρά χέρια και ενωμένη. Και ο συνδυασμός δυναμικής και υγείας που βγάζει σίγουρα θα κάνει τον Λουκά Μπάρλο να χαμογελά από ψηλά. Τον άνθρωπο που σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια έφυγε από τη ζωή, που αφιέρωσε στην αγαπημένη του ομάδα.

Παρότι δεν ήταν… εκ γενετής φίλος της ΑΕΚ, αλλά του Άρη, αγάπησε το «Δικέφαλο Αετό» περισσότερο από οποιονδήποτε και οτιδήποτε, πρόσφερε ανυπολόγιστες υπηρεσίες από το 1974 μέχρι το 1981 κι έφτασε να καταστραφεί οικονομικά υποθηκεύοντας την περιουσία του για χάρη της ομάδας. «Δεν ήθελα να πάρω από την ΑΕΚ, μόνο να δώσω ήθελα.
Δεν είμαι επενδυτής εγώ και μάλλον δεν έχω θέση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο», συνήθιζε να λέει και ουδέποτε μετάνιωσε που έδωσε όλο του το «είναι» για την ΑΕΚ. «Ευχαριστώ τον Θεό για τις στιγμές που μου χάρισε στην ΑΕΚ. Αυτή η ομάδα είναι ό,τι σημαντικότερο είχα στην ζωή μου», τόνιζε.



Είχε αναλάβει τα ηνία του συλλόγου το Σεπτέμβριο του 1974, σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για την ομάδα, αφού μετά το πρωτάθλημα του 1971 η «Ένωση» είχε τερματίσει τρίτη και δύο φορές πέμπτη με μεγάλα ονόματα της ομάδας να αποχωρούν ή να αποσύρονται. Όμως με κινήσεις όπως την πρόσληψη του Φράντισεκ Φάντροκ και την απόκτηση του Θωμά Μαύρου ήρθαν γρήγορα οι ένδοξες μέρες. Τη σεζόν 1976/77 η ομάδα έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA, το 1978 κατέκτησε το νταμπλ υπό την καθοδήγηση του Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι, ενώ το 1979 πήρε ξανά το πρωτάθλημα με τον Φέρεντς Πούσκας στον πάγκο και τον Μίμη Δομάζο «στρατηγό» στο γήπεδο.

Ο «θείος Λουκάς», όπως αγάπησαν να τον λένε οι φίλοι της ομάδας, πιστώνεται την κατασκευή της «σκεπαστής» εξέδρας στο πάλαι ποτέ Νίκος Γκούμας, τη δημιουργία του κλειστού γηπέδου μπάσκετ παραπλεύρως, αλλά και τη δημιουργία των ακαδημιών που ανέδειξαν σπουδαίους παίκτες όπως οι Στέλιος Μανωλάς, Βαγγέλης Βλάχος και Σπύρος Οικονομόπουλος. Το 1981 αποφάσισε να αποχωρήσει αδυνατώντας να προσφέρει άλλο στο αδηφάγο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και η σύγκριση με τους διαδόχους του ήταν… άδικη για τους τελευταίους, αφού πρόσφεραν στην ΑΕΚ μόνο ένα Κύπελλο (1983) από το 1981 μέχρι το 1988. Στις 20 Οκτωβρίου του 1999, λίγο πριν κλείσει τα 80 του χρόνια, ο καρκίνος του πνεύμονα τον νίκησε, αλλά σίγουρα εικόνες σαν και τις χθεσινές στο ΟΑΚΑ θα φωτίζουν την κιτρινόμαυρη ψυχή του.*Πηγή: sport-fm.gr*