Ο ΠΑΟΚ
ήταν σα να μη πέρασε μία μέρα απέναντι στον Ατρόμητο. Όπως έπαιξε σε όλα
σχεδόν τα παιχνίδια πρωταθλήματος μέχρι σήμερα, έτσι έπαιξε και
εναντίον του Ατρομήτου που θεωρείται και η καλύτερη ομάδα όλων των
υπολοίπων που βρήκε μπροστά του.
Χρειάστηκε τύχη στη φάση του πρώτου γκολ, αλλά κατάφερε να χτίσει άμεσα αέρα δύο τερμάτων σε μία φάση χάιλάιτ. Η μπαλιά του Τζιώλη και το τελείωμα του Ρατς ήταν σίγουρα ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει η αναμέτρηση, ίσως και η αγωνιστική.
Τα πάντα δεν ήταν ρόδινα αυτή τη φορά για την ομάδα του Αναστασιάδη. Ο Ατρόμητος των δύο συνολικά τελικών προσπαθειών στο παιχνίδι, βρήκε τη φάση να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Και όταν η χαμένη ευκαιρία του Σαλπιγγίδη στο 72΄δεν έδωσε το τέλος στη σεμνή τελική, ήρθε η κακιά στιγμή του Σιδηρόπουλου για να βάλει δύσκολα στον Αναστασιάδη και τους παίκτες του. Η αποβολή του Βίτορ ήταν πάρα πολύ αυστηρή, έως ανύπαρκτη και αν ήταν άλλος ο διαιτητής θα ήμουν σίγουρος για δόλο. Με αυτόν είμαι σίγουρος πως πρόκειται για μία απλά κακή στιγμή, που διπλασιάστηκε όταν στο τέλος χάρισε τη δεύτερη κίτρινη στον Κάτσε. Τότε ο Τζιόλης μεταμορφώθηκε από ντελικάτο εξάρι σε κομάντο αυτοκτονίας, κράτησε άψογα τον χώρο του και τελικά ο ΠΑΟΚ πήρε ένα μεγάλο τρίποντο.
Σε ένα παιχνίδι που είναι ντέρμπι, όταν έχεις πάνω από 60% κατοχή και 12 – 2 τελικές, ο αντίπαλος δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη νίκη σου. Με ένα πρώτο ημίχρονο εξαιρετικό που τον εξέθεσε σε όλους τους τομείς.
Μέχρι τώρα, εντός των συνόρων δεν έχει βρεθεί ομάδα να αντεπεξέλθει σε αυτό που παίζει ο ΠΑΟΚ. Και παρότι δεν είχε σήμερα ούτε τον Κλάους, ούτε την απαλλαγή του, τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, βρήκε λύσεις από αλλού. Το πρέσινγκ στα δύο τρίτα, οι λύσεις που βρίσκει στην επίθεση από τα πλάγια μπακ του, ο τρόπος που περνά ξεκούραστα η μέρα για τους στόπερ του – που σήμερα ήταν πάλι εκπληκτικοί – είναι τα στοιχεία που τον έχουν στη κορυφή.
Και το ότι αντιδρά σωστά σε αυτή την πρόκληση της κορυφής είναι ένα θέμα που δεν μπορούμε να μη σταθούμε.
Στο ποδόσφαιρο πάμε τώρα στον αγώνα της Πέμπτης, όπου πρέπει να πάρουμε τουλάχιστον έναν βαθμό απέναντι στη Φιορεντίνα. Δεν είναι καθόλου εύκολο, όμως η εντός Τούμπας εικόνα δίνει περιθώρια αισιοδοξίας. Με νίκη, ανακτάμε τον ρόλο του φαβορί για πρόκριση, κάτι που χάθηκε στο φιλήσυχο Γκινγκάμπ.
Στο τμήμα μπάσκετ αφού πήραμε τη νίκη στο Παλέ Ντε Σπορ με τρόπο που δεν θέλει κανένας που αγαπάει τον αθλητισμό, προέκυψε θέμα Μαρκόπουλου για Ολυμπιακό. Η ανακοίνωση της ΚΑΕ ισχυρίζεται πως θα συνεχίσει να βρίσκεται στον ΠΑΟΚ. Εγώ προσωπικά πάντως, θεωρώ πως το τμήμα μπάσκετ του ΠΑΟΚ έχει στηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να δίνει υπεραξία στα στελέχη του. Ακόμα και στον προπονητή του.
Όποια απόφαση και να έπαιρνε ο Μαρκόπουλος εγώ δεν θα τον κάκιζα. Έχει βοηθήσει τον σύλλογο, έχει δουλέψει χωρίς πληρωμή και σιγά – σιγά κλείνει έναν κύκλο καριέρας πολλών ετών. Ότι και να έκανε, εμένα προσωπικά θα μου ήταν αγαπητός.
Σε πρώτη φάση φαίνεται πως παραμένει στην ομάδα. Η οποία αν τον έχανε θα είχε να αντιμετωπίσει μία ένταση εκτιμώ διαχειρίσιμη.
ΥΓ Περιστατικά στον Δημήτρη Παπαδόπουλο. Αφού είναι τραυματίας…
Χρειάστηκε τύχη στη φάση του πρώτου γκολ, αλλά κατάφερε να χτίσει άμεσα αέρα δύο τερμάτων σε μία φάση χάιλάιτ. Η μπαλιά του Τζιώλη και το τελείωμα του Ρατς ήταν σίγουρα ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει η αναμέτρηση, ίσως και η αγωνιστική.
Τα πάντα δεν ήταν ρόδινα αυτή τη φορά για την ομάδα του Αναστασιάδη. Ο Ατρόμητος των δύο συνολικά τελικών προσπαθειών στο παιχνίδι, βρήκε τη φάση να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Και όταν η χαμένη ευκαιρία του Σαλπιγγίδη στο 72΄δεν έδωσε το τέλος στη σεμνή τελική, ήρθε η κακιά στιγμή του Σιδηρόπουλου για να βάλει δύσκολα στον Αναστασιάδη και τους παίκτες του. Η αποβολή του Βίτορ ήταν πάρα πολύ αυστηρή, έως ανύπαρκτη και αν ήταν άλλος ο διαιτητής θα ήμουν σίγουρος για δόλο. Με αυτόν είμαι σίγουρος πως πρόκειται για μία απλά κακή στιγμή, που διπλασιάστηκε όταν στο τέλος χάρισε τη δεύτερη κίτρινη στον Κάτσε. Τότε ο Τζιόλης μεταμορφώθηκε από ντελικάτο εξάρι σε κομάντο αυτοκτονίας, κράτησε άψογα τον χώρο του και τελικά ο ΠΑΟΚ πήρε ένα μεγάλο τρίποντο.
Σε ένα παιχνίδι που είναι ντέρμπι, όταν έχεις πάνω από 60% κατοχή και 12 – 2 τελικές, ο αντίπαλος δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη νίκη σου. Με ένα πρώτο ημίχρονο εξαιρετικό που τον εξέθεσε σε όλους τους τομείς.
Μέχρι τώρα, εντός των συνόρων δεν έχει βρεθεί ομάδα να αντεπεξέλθει σε αυτό που παίζει ο ΠΑΟΚ. Και παρότι δεν είχε σήμερα ούτε τον Κλάους, ούτε την απαλλαγή του, τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, βρήκε λύσεις από αλλού. Το πρέσινγκ στα δύο τρίτα, οι λύσεις που βρίσκει στην επίθεση από τα πλάγια μπακ του, ο τρόπος που περνά ξεκούραστα η μέρα για τους στόπερ του – που σήμερα ήταν πάλι εκπληκτικοί – είναι τα στοιχεία που τον έχουν στη κορυφή.
Και το ότι αντιδρά σωστά σε αυτή την πρόκληση της κορυφής είναι ένα θέμα που δεν μπορούμε να μη σταθούμε.
Στο ποδόσφαιρο πάμε τώρα στον αγώνα της Πέμπτης, όπου πρέπει να πάρουμε τουλάχιστον έναν βαθμό απέναντι στη Φιορεντίνα. Δεν είναι καθόλου εύκολο, όμως η εντός Τούμπας εικόνα δίνει περιθώρια αισιοδοξίας. Με νίκη, ανακτάμε τον ρόλο του φαβορί για πρόκριση, κάτι που χάθηκε στο φιλήσυχο Γκινγκάμπ.
Στο τμήμα μπάσκετ αφού πήραμε τη νίκη στο Παλέ Ντε Σπορ με τρόπο που δεν θέλει κανένας που αγαπάει τον αθλητισμό, προέκυψε θέμα Μαρκόπουλου για Ολυμπιακό. Η ανακοίνωση της ΚΑΕ ισχυρίζεται πως θα συνεχίσει να βρίσκεται στον ΠΑΟΚ. Εγώ προσωπικά πάντως, θεωρώ πως το τμήμα μπάσκετ του ΠΑΟΚ έχει στηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να δίνει υπεραξία στα στελέχη του. Ακόμα και στον προπονητή του.
Όποια απόφαση και να έπαιρνε ο Μαρκόπουλος εγώ δεν θα τον κάκιζα. Έχει βοηθήσει τον σύλλογο, έχει δουλέψει χωρίς πληρωμή και σιγά – σιγά κλείνει έναν κύκλο καριέρας πολλών ετών. Ότι και να έκανε, εμένα προσωπικά θα μου ήταν αγαπητός.
Σε πρώτη φάση φαίνεται πως παραμένει στην ομάδα. Η οποία αν τον έχανε θα είχε να αντιμετωπίσει μία ένταση εκτιμώ διαχειρίσιμη.
ΥΓ Περιστατικά στον Δημήτρη Παπαδόπουλο. Αφού είναι τραυματίας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου