Το ανησυχητικό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι έχασε παίζοντας σωστά!!

Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για την έλλειψη ποιότητας ενός αποδυναμωμένου σε ρόστερ Παναθηναϊκού, η οποία “φταίει” για την φετινή μετριότητά του.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε σωστά απέναντι στον ΟΦΗ. Πιθανόν αυτό να ήταν, τακτικά, ένα από τα πιο σωστά παιχνίδια που έχει κάνει στη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν. Και ακριβώς επειδή έπαιξε σωστά, και έψαξε ορθόδοξα να βρει τρόπο για να επικρατήσει σε αυτό το ματς ανέδειξε, ή πιο σωστά υπενθύμισε το βασικό του πρόβλημα: δεν υπάρχει λόγος να απορεί γιατί φέτος ο Παναθηναϊκός περνά για την ώρα κάτω από τον πήχη των προσδοκιών. Αυτό συμβαίνει αφενός επειδή η περσινή σεζόν ήταν υπερβατική και αφετέρου επειδή αυτή την εποχή είναι αισθητά αποδυναμωμένος συγκριτικά με τον περσινό εαυτό του.

ADVERTISEMENT

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε σωστά στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Αναπτυσσόταν ορθόδοξα, από άξονα και – κυρίως – άκρα, έπαιξε συνδυαστικά για να σπάσει την δεύτερη αμυντική ζώνη που είχε στήσει ο Γκατούζο, άλλαξε θέσεις στα πρόσωπα, έκανε αντίθετες κινήσεις για να δημιουργήσει χώρους, έκανε υπερφορτώσεις στις πλευρές, έψαξε να κάνει γρήγορες μεταφορές της μπάλας για να βρει χώρους. Εκανε δηλαδή όσα μπορεί να ετοιμάσει ένας προπονητής και ένα σύνολο ποδοσφαιριστών που δουλεύουν με προσήλωση στις προπονήσεις. Μόνο που όλα αυτά δεν αποδείχθηκαν αρκετά ακριβώς επειδή ο Παναθηναϊκός δεν έχει πολλούς έτοιμους παίκτες με ποιότητα στην 11αδα του για να αξιοποιήσουν αυτή την καλή δουλειά.
Στη φάση του πρώτου γκολ που δέχεται ο Παναθηναϊκός, η άμυνα δεν είναι εκτεθειμένη. Είναι οι ποδοσφαιριστές που εκτίθενται και όχι το πλάνο. Είναι η άμυνα που δεν κάνει ο Μπούρμπος και η άμυνα με τα μάτια που κάνουν οι στόπερ. Δεν είναι η κακή δουλειά.
Στη φάση του δεύτερου γκολ που δέχεται, οι κακές αντιδράσεις των αμυντικών είναι που φέρνουν τη μπάλα στα δίχτυα του, όχι η ποιότητα του αντιπάλου.
Σε ένα παιχνίδι στο οποίο ήταν κακός, ο Ολυμπιακός νίκησε το βράδυ του Σαββάτου κυρίως επειδή αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά μιας ακριβής – χρηματιστηριακά – ομάδας από μια που κοστίζει πολύ πολύ λιγότερο: η ποιότητα. Τα χρήματα συχνά δεν κάνουν στις ομάδες την διαφορά. Αυτό όμως δεν αλλάζει την φύση της αγοράς του ποδοσφαίρου: Οταν πληρώνεις ακριβότερα συνήθως αγοράζεις περισσότερες δεξιότητες, περισσότερο ταλέντο, περισσότερη και μεγαλύτερη εμπειρία στον πρωταθλητισμό, περισσότερο καλώς εννοούμενο εγωισμό, μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, αποφασιστικότητα, ακρίβεια στις μεταβιβάσεις και τις εκτελέσεις, μεγαλύτερη ικανότητα στην ντρίμπλα, μεγαλύτερη ταχύτητα.
Είναι σημαντικό όλα αυτά να τα αντιλαμβάνεται ο Παναθηναϊκός. Διαφορά ελλοχεύει για αυτόν ο κίνδυνος να ζει με την ψευδαίσθηση ότι είναι δυνατόν μέσα σε ένα ημερολογιακό έτος να φτάσει στο επίπεδο να απαιτεί από τον εαυτό του αξιόπιστο πρωταθλητισμό χωρίς παίκτες με γνωρίσματα πρωταθλητή. Από την περσινή ομάδα, που έκανε υπέρβαση, λείπουν ο Μπεργκ και ο Αμπέιντ. Και δεν έχει προστεθεί ούτε ένας ποιοτικός ποδοσφαιριστής. Ολα αυτά που συμβαίνουν, ως συνέπεια των απουσιών, είναι φυσιολογικά.
Ολα τα παραπάνω βεβαίως δεν αφαιρούν από τους προπονητές και τα υπόλοιπα στελέχη που σχεδιάζουν το ποδοσφαιρικό τμήμα από τις ευθύνες τους για την εικόνα του φετινού Παναθηναϊκού. Κυρίως για τις λάθος επιλογές στις μεταγραφές, που “φωνάζουν”, αλλά και για τις μεταγραφές που δεν έκαναν επειδή δεν ήθελαν και όχι επειδή έλειπαν τα μερικά επιπλέον χρήματα, όπως τουλάχιστον ισχυρίστηκε επανειλημμένα η διοίκηση.

*Πηγή: gazzetta.gr*