Ηταν τελικά ένα υπέροχο απόγευμα. Από τις 3 μέχρι τις 8 υπήρχε μόνο ΑΕΚ. Και όλα πήγαν όπως έπρεπε. Σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο. Η Βασίλισσα επέστρεψε και πρέπει να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η ομάδα που δεν θα ...ανέβαινε, που δεν θα γινόταν ΚΑΕ, που δεν θα έπαιρνε αδειοδότηση, που δεν θα κάλυπτε το μετοχικό κεφάλαιο, που δεν θα έφτιαχνε ρόστερ, έπαιξε με 6.000 κόσμο, που ούτε στον ύπνο τους δεν τον βλέπουν ΠΑΟ και ΟΣΦΠ όταν δεν παίζουν μεταξύ τους, νίκησε τον κανονικό Πανιώνιο, και όχι αυτόν της πρώτης αγωνιστικής και του κυπέλλου, με άνεση και με διαφορά που θα μπορούσε να είναι αρκετά μεγαλύτερη, και φώναξε ΠΑΡΩΝ με τόση δύναμη που ακούστηκε παντού.
Και η κακία έμεινε σε όλους αυτούς τους δήθεν προστάτες της ΑΕΚ που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να πάθει ζημιά η ομάδα απλά για να δικαιωθούν επειδή δεν πίστευαν στον ...Αλεξίου. Η Βασίλισσα νίκησε λοιπόν και πλέον έχει μεγαλομέτοχο ξανά. Τον Μάκη Αγγελόπουλο που μπορεί να μην είναι από τη μεγάλη οικογένεια όμως μπορεί και θα το δείξει να σηκώσει το βάρος της Βασίλισσας που παραλίγο να μείνει πάλι ...ορφανή.
Ηδη με το ΟΑΚΑ, με τον ΟΤΕ, με την κάλυψη του 51% του ΜΚ έχουν φανεί κάποια πράγματα και πολύ σύντομα θα φανούν κι άλλα. Με τους παίκτες που θα έρθουν μέσα στην εβδομάδα για να ενισχύσουν την ΑΕΚ στη θέση που δεν έχουν πείσει οι Αμερικάνοι της. Θα ζήσουμε πολλά τέτοια απογεύματα πρώτα ο Θεός και θα ξεχάσουμε σιγά σιγά τα τρία χρόνια στα χωριά. Θα ξεχάσουμε την πίκρα αλλά όχι το πώς οδηγήθηκε η ομάδα που έμαθε το μπάσκετ στους Ελληνες εκεί. Για να μη γίνει ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.
Στο μπάσκετ είμαι οπαδός και όχι ειδικός για να κάνω κριτική. Στο ποδόσφαιρο αυτό που φάνηκε ξεκάθαρα είναι πως η ομάδα θα πρέπει να ψαχτεί πολύ περισσότερο στο πώς θα σπάει τις κλειστές άμυνες γιατί στο πρώτο ημίχρονο δεν έγινε ούτε μισή ευκαιρία και κανείς βέβαια δεν μπορούσε να πει στον Κωστένογλου ή στο κάθε προπονητή να παίξει ...ανοικτά επειδή μας βολεύει. Έτσι θα παίξουν σχεδόν όλοι απέναντι στην ΑΕΚ.
Το πρόβλημα ξεκίνησε από την απουσία του Αραβίδη. Ο Πόντιος δεν είναι ο κλασικός φορ και η ομάδα έχει μάθει να παίζει με αυτόν στην κορυφή. Με ένα φορ δηλαδή που βγαίνει, παίζει με τους άλλους, ψάχνει το 1-2, ανοίγει χώρους. Ο Ντακόλ δεν μπόρεσε να κάνει το ίδιο, δεν υπήρχε και ο Μπρέσεβιτς που λόγω χαρακτηριστικών θα βοηθούσε την ομάδα να αλλάξει τρόπο παιχνιδιού αφού θα υπήρχε σημείο αναφοράς στην αντίπαλη περιοχή και έτσι η ομάδα μπλόκαρε.
Επίσης ο Μάνταλος παρότι πιστεύω πως η θέση που έπαιξε είναι η θέση του πρέπει για φέτος τουλάχιστον να συνεχίζει να παίξει δεκάρι. Οπως παίζει από την αρχή, όπως τον έχει η ομάδα και έχει μάθει κι αυτός. Υπάρχει χρόνος για να αξιοποιηθεί αυτός ο σπουδαίος παίκτης στο μέλλον σαν δεύτερο κεντρικό χαφ και να μπορεί η ομάδα να παίζει με δυο δεκάρια, ένα πιο πίσω κι ένα μπροστά. Και μόνο ο τρόπος που χτυπάει το πέναλτι τον κάνει διακριθέντα όπως και το στημένο που έφερε την ισοφάριση από την εκπληκτική κεφαλιά του Ντακόλ που μόνο γι΄ αυτό δικαίωσε την παρουσία του στην εντεκάδα.
Δεύτερος αγώνας, πάλι δύσκολος, πάλι νίκη. Κι αν ο Απόλλων πράγματι είναι μαζί με την Παναχαϊκή οι δύο υποψήφιοι για να πλαισιώσουν την ΑΕΚ στα πλέι οφ αποδείχτηκε, παρά τη δυσκολία, πως η διαφορά είναι μεγάλη. Τέλος καλό, όλα καλά. Κι ο αγώνας συνεχίζεται...
*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου