Ευχαριστώ τον Θεό που τον έζησα από την αρχή μέχρι το τέλος του στα γήπεδα.
Είμαι ξεκάθαρα παιδί του Νίκου Γκάλη. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ λόγω του Νίκου Γκάλη και όχι λόγω της επιτυχίας του 1987 αφού την είχα «μυριστεί» τη δουλειά δυο χρόνια νωρίτερα.
Σε ένα από τα Σάββατα που η ΕΡΤ μας μετέφερε στις 16:00 έναν αγώνα μπάσκετ. Εμπορικά μυαλά τότε στη δημόσια τηλεόραση φρόντιζαν να δείχνουν κυρίως τον Άρη.
Όταν δεν τον έδειχναν παρακάλαγα τον πατέρα μου από την Τετάρτη το βράδυ αν έπαιζε στην Αθήνα να πηγαίναμε να τον βλέπαμε.
Πρώτη φορά δια ζώσης τον είδα στο Μετς. Θυμάμαι στο ζέσταμα (αυτό το γραφικό που τρέχουν γύρω από το μισό γήπεδο) να αλλάζει μπλούζα. Βασικά τα πάντα θυμάμαι.
Ο Νίκος Γκάλης είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας αθλητής στην ιστορία. Είναι ο άνθρωπος που άλλαξε τον ελληνικό αθλητισμό (όχι όνο το μπάσκετ).
Ο Νίκος Γκάλης είναι... το σπάσιμο της μέσης και η παραμονή στον αέρα όταν ο αντίπαλος έπεφτε.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... οι πάσες στον Φιλίππου και τον Λυπηρίδη πίσω από την πλάτη.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... οι τρίχες στην πλάτη (τρόπος με τον οποίο προσπάθησαν κάποιοι αμυντικοί να τον σταματήσουν).
Ο Νίκος Γκάλης είναι... το spinning στη μπάλα και οι μπουνιές με τον Πρέλεβιτς στο Αλεξάνδρειο.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... αυτός που έκανε τον Ρισάρ Ντακουρί να μοιάζει με αστείο αμυντικό.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... αυτός που ανάγκασε τα θέατρα τα μπουζούκια να είναι κλειστά τις Πέμπτες.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... όλες οι Πέμπτες μέχρι και την ενηλικίωσή μου.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... η διαφήμιση της ΑΓΝΟ (αλήθεια το έπινα επειδή το διαφήμιζε αυτός).
Ο Νίκος Γκάλης είναι... έμπνευση ακόμη και τώρα.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... αυτός που σε μία υποθετική «μηχανή του χρόνου» θα ήταν η δεύτερη επιλογή μου στο πισωγύρισμα. Για να τον ξανάβλεπα να παίζει.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... ο Σούπερμαν και ο Σπάιντερμαν μαζί.
Ο Νίκος Γκάλης (θα έπρεπε να) είναι... εικόνισμα σε όλα τα γήπεδα της χώρας.
ΥΓ: Το «γκαλόσημο» που είχε πει κάποτε ο Μιχάλης Κακιούζης είναι πολύ μικρό για να περιγράψει πόσα οφείλω, οφείλουμε σε αυτόν τον άνθρωπο.
ΥΓ 2: Δεν υπερβάλω καθόλου. Δε μπορείτε ενδεχομένως να το καταλάβετε οι νεότεροι με τα βιντεάκια στο διαδίκτυο. Αν δεν τον έχετε δει, απλά δε μπορείτε να το καταλαβετε.
Υγ3: Και μερικά σπάνια προσωπικά κειμήλια, ανεκτίμητης αξίας!
Το ιστορικό 1ο φύλλο αγώνα στην καριέρα του Γκάλη στην Ελλάδα κόντρα στον Ηρακλή:
Το έγγραφο για την αίτηση έκδοσης ταυτότητας με τα... παραπλανητικά στοιχεία:
Όταν έγινε... βέρος Σαλονικός για την έκδοση διαβατηρίου:
Είμαι ξεκάθαρα παιδί του Νίκου Γκάλη. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ λόγω του Νίκου Γκάλη και όχι λόγω της επιτυχίας του 1987 αφού την είχα «μυριστεί» τη δουλειά δυο χρόνια νωρίτερα.
Σε ένα από τα Σάββατα που η ΕΡΤ μας μετέφερε στις 16:00 έναν αγώνα μπάσκετ. Εμπορικά μυαλά τότε στη δημόσια τηλεόραση φρόντιζαν να δείχνουν κυρίως τον Άρη.
Όταν δεν τον έδειχναν παρακάλαγα τον πατέρα μου από την Τετάρτη το βράδυ αν έπαιζε στην Αθήνα να πηγαίναμε να τον βλέπαμε.
Πρώτη φορά δια ζώσης τον είδα στο Μετς. Θυμάμαι στο ζέσταμα (αυτό το γραφικό που τρέχουν γύρω από το μισό γήπεδο) να αλλάζει μπλούζα. Βασικά τα πάντα θυμάμαι.
Ο Νίκος Γκάλης είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας αθλητής στην ιστορία. Είναι ο άνθρωπος που άλλαξε τον ελληνικό αθλητισμό (όχι όνο το μπάσκετ).
Ο Νίκος Γκάλης είναι... το σπάσιμο της μέσης και η παραμονή στον αέρα όταν ο αντίπαλος έπεφτε.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... οι πάσες στον Φιλίππου και τον Λυπηρίδη πίσω από την πλάτη.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... οι τρίχες στην πλάτη (τρόπος με τον οποίο προσπάθησαν κάποιοι αμυντικοί να τον σταματήσουν).
Ο Νίκος Γκάλης είναι... το spinning στη μπάλα και οι μπουνιές με τον Πρέλεβιτς στο Αλεξάνδρειο.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... αυτός που έκανε τον Ρισάρ Ντακουρί να μοιάζει με αστείο αμυντικό.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... αυτός που ανάγκασε τα θέατρα τα μπουζούκια να είναι κλειστά τις Πέμπτες.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... όλες οι Πέμπτες μέχρι και την ενηλικίωσή μου.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... η διαφήμιση της ΑΓΝΟ (αλήθεια το έπινα επειδή το διαφήμιζε αυτός).
Ο Νίκος Γκάλης είναι... έμπνευση ακόμη και τώρα.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... αυτός που σε μία υποθετική «μηχανή του χρόνου» θα ήταν η δεύτερη επιλογή μου στο πισωγύρισμα. Για να τον ξανάβλεπα να παίζει.
Ο Νίκος Γκάλης είναι... ο Σούπερμαν και ο Σπάιντερμαν μαζί.
Ο Νίκος Γκάλης (θα έπρεπε να) είναι... εικόνισμα σε όλα τα γήπεδα της χώρας.
ΥΓ: Το «γκαλόσημο» που είχε πει κάποτε ο Μιχάλης Κακιούζης είναι πολύ μικρό για να περιγράψει πόσα οφείλω, οφείλουμε σε αυτόν τον άνθρωπο.
ΥΓ 2: Δεν υπερβάλω καθόλου. Δε μπορείτε ενδεχομένως να το καταλάβετε οι νεότεροι με τα βιντεάκια στο διαδίκτυο. Αν δεν τον έχετε δει, απλά δε μπορείτε να το καταλαβετε.
Υγ3: Και μερικά σπάνια προσωπικά κειμήλια, ανεκτίμητης αξίας!
Το ιστορικό 1ο φύλλο αγώνα στην καριέρα του Γκάλη στην Ελλάδα κόντρα στον Ηρακλή:
Το έγγραφο για την αίτηση έκδοσης ταυτότητας με τα... παραπλανητικά στοιχεία:
Όταν έγινε... βέρος Σαλονικός για την έκδοση διαβατηρίου:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου