Λίγο Ζαρντίμ και πολύ Περέϊρα!!

Ο Κ. Νικολακόπουλος σχολιάζει στο blog του στο gazzetta το πρώτο στίγμα του Περέϊρα, ενθυμούμενος και λίγο τον Ζαρντίμ. Κι εξηγεί και για την…σφήνα! 

Άνθρωποι της πιάτσας με καλές προσβάσεις στην Πορτογαλία, μου είπαν ότι ρώτησαν για τον Βίτορ Περέϊρα κι άκουσαν μόνο καλά λόγια στην πατρίδα του. Άνθρωποι, δηλαδή, που δεν εμπλέκονται στην μετακίνησή του στον Ολυμπιακό κι άρα δεν έχουν συμφέρον να τον...καλολογήσουν.
Τώρα, νομίζω ότι όποιος παρακολούθησε την παρουσίασή του από το Β. Μαρινάκη, φαντάζομαι ότι θα συμφωνεί μαζί μου ότι έδωσε την αίσθηση ενός ξύπνιου ανθρώπου. Τις ατάκες του Μίτσελ δεν τις έχει, αν και ήταν ωραίο αυτό που είπε ότι ο Ολυμπιακός παίζει για δύο αποτελέσματα, τη νίκη και τη…νίκη, αλλά το επικοινωνιακό σε ένα προπονητή ποτέ δεν είναι πρωτεύων στοιχείο.
Ο Περέϊρα, που κάποια στιγμή κοίταξε το ρολόϊ του, σα να έλεγε ευγενικά προς τους δημοσιογράφους ότι πρέπει να πάει για δουλειά στο Ρέντη, έδειξε μεγάλη αυτοπεποίθηση και παρότι παραδέχθηκε ότι δεν είναι το πιο ωραίο για ένα προπονητή να αναλαμβάνει μία ομάδα Γενάρη μήνα, ομάδα που δεν την προετοίμασε το καλοκαίρι ο ίδιος και δεν την στελέχωσε με παίκτες ο ίδιος, αλλά αναγνώρισε κι ότι πρέπει να κερδίζει και να πάρει το πρωτάθλημα και γενικά να εμφανίζει ένα πραγματικά καλό Ολυμπιακό.
Μίλησε σωστά, είπε ότι θέλει να δώσει μία ταυτότητα στον Ολυμπιακό, ομάδας που δεν θα τρώει εύκολα φάσεις, αλλά και θα φτάνει εύκολα στο γκολ, εξηγώντας όμως κι ότι δεν μπορεί να πει και τον χρόνο που πιστεύει ότι θα το πετύχει. Λογικά πράγματα είπε ο Πορτογάλος. Γιατί όντως, όπως κάποια στιγμή είπε, δεν έχει ένα μαγικό ραβδάκι να μεταμορφώσει την ομάδα στο άψε σβήσε, όπως έδειξε με μία χαρακτηριστική χειρονομία.
Είναι ωραίο να ακούς ένα προπονητή να δηλώνει με αποφασιστικότητα ότι θέλει να δώσει το στίγμα του στον Ολυμπιακό, ως μία ομάδα που θα παίρνει τις νίκες και θα παίζει κι ωραία μπάλα, θα κατακτάει τίτλους και θα κάνει καλές πορείες στην Ευρώπη. Πόσο δε μάλλον όταν αυτός ο προπονητής πήρε δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα στην Πορτογαλία, στα δύο χρόνια του στην Πόρτο, έχοντας να ανταγωνιστεί την πολύ δυνατή Μπενφίκα.
Μου άρεσε πολύ που ο Περέϊρα όταν έβγαλε τις καθιερωμένες φωτογραφίες με τους Έλληνες και τους συμπατριώτες του συνεργάτες, έπιασε ο ίδιος και το Νικοπολίδη και το Ράντο να τους βάλει εκ δεξιών κι αριστερών του, ενώ αρχικά είχαν πάρει θέση δίπλα του οι Πορτογάλοι βοηθοί. Ήταν σα να έλεγε ότι εγώ υπολογίζω και ποντάρω και σε αυτούς που βρήκα εδώ. Ήταν ξύπνιο κι αυτό.
Γενικά μοιάζει διαφορετικός προπονητής από το Ζαρντίμ. Δεν λέω καλύτερος η, χειρότερος, γιατί αυτό πρέπει να το δούμε-άλλωστε ο Ζαρντίμ αποδεικνύει κάθε χρόνο ότι είναι καλός προπονητής. Λέω ότι μοιάζει διαφορετικός. Ίσως γιατί αυτός ήταν δύο χρόνια στην Πόρτο κι ο Ζαρντίμ στην Μπέϊρα Μαρ και την Μπράγκα, πριν έρθει στον Ολυμπιακό. Ίσως όμως και γιατί είναι άλλου στιλ άνθρωποι και προπονητές.
Τέλος πάντων, εγώ όπως είχα πει για το Μίτσελ πριν από ακριβώς δύο χρόνια ότι δεν μπορώ να τον κρίνω με ασφάλεια στο τελευταίο τρίμηνο εκείνης της σεζόν που είχε αναλάβει αντί του Ζαρντίμ, το ίδιο θα πω τώρα και για τον Περέϊρα. Νομίζω ότι ποδοσφαιρικά αυτό είναι το σωστό.
Περιμένω να βοηθήσει την ομάδα τώρα σε πρωτάθλημα, κύπελλο κι Ευρώπη, αλλά σωστά μπορώ να τον κρίνω μόνο τη νέα σεζόν, αρχικά το Δεκέμβρη και μετά στο φινάλε της.
Παρεμπιπτόντως, τα περί σφήνας που έγραψα για μία σημαντική μεταγραφή, δεν έχουν να κάνουν με τον Ολυμπιακό, όπως ελπίζω να καταλάβατε κι από το κομμάτι μου εδώ στο gazzetta κι όπως εξήγησα και στο ραδιόφωνο που με ρώτησαν από νωρίς το μεσημέρι. Σφήνες μπορεί να γίνουν κι από γειτονική μας χώρα η, π.χ από κάποια όμορφη περιοχή της Ισπανίας. Και μία σφήνα δεν σημαίνει και αυτόματα ναυάγιο. Κοντός ψαλμός αλληλλούϊα άλλωστε…

*Πηγή: gazzetta.gr*