Μόνο ο Καμπάτσο και ο Διαμαντίδης θα θυμούνται αυτό το ματς!!

Ο Αρης Λαούδης γράφει για την αναμενόμενη «βαριά» ήττα του ελλιπέστατου Παναθηναϊκού στη Μαδρίτη, την Αλμπα που έχει φέρει τα πάνω - κάτω στον όμιλο και τον Καμπάτσο που ήταν τυχερός που έκανε τον... παλαιστή στον Διαμαντίδη κι όχι σε κανέναν άλλον.

Η... υποχρέωση βγήκε στη Μαδρίτη και το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό με τα προβλήματα που μαστίζουν τον Παναθηναϊκό το τελευταίο διάστημα. Με τόσες απουσίες, σ’ ένα ρόστερ με συγκεκριμένες ελλείψεις, το -18 από τη Ρεάλ ήρθε απόλυτα φυσιολογικά για τους «πράσινους» που στοχεύουν σε άλλα εκτός έδρας παιχνίδια κι όχι σ’ αυτό απέναντι στο φαβορί του ομίλου.
Ο Παναθηναϊκός άντεξε όσο άντεχαν οι 7-8 ετοιμοπόλεμοι παίκτες που ήταν στη διάθεση του Ιβάνοβιτς, είχε κάποια λίγα καλά διαστήματα, όπως για παράδειγμα αυτό στη γ’ περίοδο, όταν πλησίασε και στους 4 πόντους, αλλά δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο, δεδομένου ότι αγωνίστηκε μ’ έναν ψηλό, με... μισό σμολ φόργουορντ και δύο γκαρντ που είναι απαραίτητα σε παιχνίδια τέτοιου ρυθμού.
Αν σ’ αυτό προσθέσουμε τα 22 λάθη του Παναθηναϊκού έναντι μόλις 9 της Ρεάλ, το ποσοστό στα τρίποντα που μετά βίας ξεπέρασε το 25% και το γεγονός ότι οι «πράσινοι» έβγαλαν το ματς με μόλις 18 φάουλ, τότε αντιλαμβάνεται κανείς πως το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό. Ενδεχομένως μάλιστα, το σκορ να ήταν μεγαλύτερο, αν η Ρεάλ ήταν σε καλύτερη μέρα ή αν ο Λάσο «πατούσε» γκάζι και δεν έκανε συντήρηση, βλέποντας τον Παναθηναϊκό σ’ αυτή την κατάσταση.
Σε ατομικό επίπεδο δεν έχεις να πεις πολλά. Ο Διαμαντίδης είχε κέφια από το ξεκίνημα, ο Σλότερ είχε τα κλασικά καλά διαστήματα, αλλά του έλειψε η διάρκεια, ο Νέλσον άργησε να μπει στο πνεύμα του ματς, ενώ ο Μπατίστα πάλευε απελπιστικά μόνος του και σ’ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να κρίνεται με επιείκεια. Ο Μπλουμς έδωσε το μακρινό σουτ, ενώ ο Χαραλαμπόπουλος έπαιξε στην αρχή των δύο ημιχρόνων, αλλά στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα ο Ιβάνοβιτς προτίμησε να παίξει με χαμηλό σχήμα και τον Διαμαντίδη σε θέση «3».
Κι αν η ήττα αυτή δεν «πονάει» δεδομένων των προβλημάτων, το «διπλό» της Αλμπα επί της Γαλατασαράι στην Τουρκία, μάλλον «πόνεσε» και προβλημάτισε τον Παναθηναϊκό. Οι Γερμανοί «καθάρισαν» πρώτα την Μπαρτσελόνα, πέτυχαν σπουδαία νίκη στην Πόλη και στην ουσία αναγκάζουν τον Παναθηναϊκό να πετύχει τα ίδια ή να απαντήσει με δικά» του «διπλά» σε Τουρκία και Βερολίνο για να βρεθεί τουλάχιστον στην ίδια αφετηρία.
Με λίγα λόγια ο όμιλος έχει γίνει άνω – κάτω, κάθε αγωνιστική που περνάει φέρνει κι ένα ανάποδο αποτέλεσμα κι ως εκ τούτου οι εκτός έδρας νίκες είναι πλέον μονόδρομος. Τα τρία επόμενα παιχνίδια (Γαλατασαράι εντός, Αλμπα εκτός, Ερυθρός Αστέρας εντός) είναι εξαιρετικά κρίσιμα, ειδικά το δεύτερο απέναντι στους Γερμανούς, με την προϋπόθεση πάντα πως το ΟΑΚΑ θα παραμείνει αλώβητο.
Υ.Γ1: Ο Καμπάτσο την είδε... Χαλκ στο φινάλε και η κίνησή του είναι πέρα από κάθε λογική. Οι σφυγμοί των παικτών είναι δικαιολογημένα στο κόκκινο, αλλά το να κάνεις λαβή παλαιστή και να την ολοκληρώνεις μάλιστα μέχρι ο αντίπαλος να πέσει στο έδαφος, δεν έχει προηγούμενο.
Πάλι καλά που το ‘κανε στον σχετικά ψύχραιμο (έστω και με δυσκολία) Διαμαντίδη, γιατί διαφορετικά θα έτρεχε και δεν θα έφτανε. Θέλει μυαλό και αυτοσυγκράτηση τα πρώτα δευτερόλεπτα του συμβάντος για να σκεφθείς πως είσαι ο Διαμαντίδης με τις τρεις Ευρωλίγκες και δεν αξίζει να ασχολείσαι περισσότερο απ’ ό,τι του πρέπει...

*Πηγή: gazzetta.gr*