To “freedom” του Στήβεν Τζέραρντ...!!

Ο Μιχάλης Τσόχος βλέπει το φιλμ της καριέρας του αρχηγού της Λίβερπουλ και κάνει μία εκτίμηση για το άδοξο φινάλε που μπορεί να γίνει το σπουδαιότερο κομμάτι μίας ένδοξης ιστορίας...

Είναι θέμα γούστου λένε κάποιοι. Είναι θέμα προτίμησης υποστηρίζουν οι περισσότεροι. Σε σχέση με τις ταινίες και το φινάλε που θέλεις να έχουν...

Αλλωστε αν δεις το πράγμα συνολικά δύο ειδών ταινίες υπάρχουν: Αυτές που έχουν καλό και αυτές που έχουν κακό φινάλε. Οι πρώτες είναι συντριπτικά περισσότερες. Είναι αυτές που θέλει να βλέπει το κοινό, που φέρνουν το χρήμα και την δόξα στους δημιουργούς και τους συντελεστές.

Αυτές που ο πρωταγωνιστής στο τέλος κερδίζει τους πάντες και τα πάντα, αυτές που ο καλός στο τέλος παίρνει το όμορφο κορίτσι και μετά πέφτουν οι τίτλοι τέλους και ζουν αυτοί καλά κι' εμείς καλύτερα...

Υπάρχουν και οι άλλες όμως, οι λίγες, αυτές που ο πρωταγωνιστής στο τέλος δεν τα καταφέρνει, όχι απλώς δεν παίρνει το κορίτσι αλλά στο τέλος πεθαίνει κιόλας. Αυτές που εκείνη την ώρα που βλέπουν την ταινία οι περισσότεροι εκνευρίζονται, τα βάζουν με τον σεναριογράφο και το “απαίσιο φινάλε” που επέλεξε. Η αλήθεια είναι ότι μετά από χρόνια αυτές θυμάσαι. Οι άλλες πάνε περίπατο, μαζί με το σορό των ταινιών που είχες δει και είχαν πανομοιότυπο φινάλε.

Μία τέτοια... ταινία είναι και το φιλμ της καριέρας του Στήβεντ Τζέραρντ στη Λίβερπουλ. Από αυτές που δεν είχαν το ωραίο φινάλε που όλοι θα ήθελαν, αλλά από εκείνες που μετά από πολλά χρόνια θα τη θυμάσαι αυτούσια, καρέ καρέ και θα μπορείς να την διηγηθείς με τον πιο παραστατικό και γλαφυρό τρόπο. Θα περιγράφεις την στιγμή που γλίστρησε στο ματς με την Τσέλσι στο περσινό πρωτάθλημα και θα δίνεις όλη την διάσταση του δράματος σαν να γλίστρησες εσύ ο ίδιος. Θα ...στολίζεις την ιστορία με τόσα μεταφυσικά στοιχεία όταν θα απαντάς στην ερώτηση “και γιατί αφού ήταν τόσο μεγάλος δεν πήρε ούτε ένα πρωτάθλημα;” που ακόμη και εσύ ο ίδιος θα τα πιστεύεις και θα τα έχεις κάνει κτήμα σου...

Ο Στήβεν Τζέραρντ όλα αυτά τα χρόνια στη Λίβερπουλ ήταν μοναδικός, ας είναι μοναδικός και σε αυτό. Αλλωστε όπως λένε πολλοί ένα ίσον κανένα... Τι θα είχε αλλάξει δηλαδή στην ιστορία αυτού του τεράστιου ποδοσφαιριστή ένα πρωτάθλημα με τη Λίβερπουλ. Στην προκειμένη περίπτωση το περσινό;

Νομίζω τίποτα. Για την ακρίβεια για την υστεροφημία αυτού του παιδιού το ότι εν τέλει δεν πήρε πρωτάθλημα με την Λίβερπουλ δεν θα του κάνει κακό. Το αντίθετο. Ο Στήβεν Τζέραρντ θα μεταφέρεται από γενιά σε γενιά των οπαδών της Λίβερπουλ όχι απλώς ως ο αρχηγός της ομάδας ή ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες της, αλλά ως ο σούπερ ήρωας που άγνωστο πώς και γιατί δεν πήρε ποτέ πρωτάθλημα. Οταν οι σημερινοί 30άρηδες και 40άρηδες θα διηγούνται στα εγγόνια τους την ιστορία του Τζέραρντ θα δίνουν σε αυτή την διάσταση ενός ανεξήγητου θρύλου, ενός μύθου που δεν μπόρεσε ποτέ να ερμηνευτεί.

Αν ο Στήβεν Τζέραρντ είχε πάρει ένα πρωτάθλημα η ερώτηση στο “γιατί δεν πήρε περισσότερα αφού ήταν τόσο καλός παίκτης;” δεν θα έχει εύκολη απάντηση από τον παππού προς το εγγόνι. Χωρίς κανένα πρωτάθλημα όμως ο παππούς θα πλάθει ιστορίες σχεδόν μεταφυσικές γιατί ο Στήβεν δεν πήρε πρωτάθλημα...

Η απόφαση του να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του με την Λίβερπουλ το ερχόμενο καλοκαίρι όταν και αυτό λήγει, ήταν μία απόφαση που ξάφνιασε πολλούς. Η αλήθεια είναι ότι το πράγμα φαίνονταν από εκείνο το γλίστρημα... Αν είσαι Λίβερπουλ δεν περιμένεις να φτάσει στο τέλος το συμβόλαιο του Τζέραρντ για να το ανανεώσεις. Αν είσαι Τζέραρντ δεν περιμένεις να ανανεώσεις το συμβόλαιό σου με την Λίβερπουλ λίγο πριν αυτό λήξει...

Το... φιλμ του Στήβεν Τζέραρντ φτάνει στο τέλος του και συ πλέον έχεις καταλάβει το φινάλε. Οπως όταν βλέπεις το “Braveheart” και ακούς τον Γουίλιαμ Γουάλας να φωνάζει “Freedom”...

*Πηγή: gazzetta.gr*