Για να μην σας κουράζω, μετά από τόσο... διάβασμα δηλώνω κατηγορηματικά ότι μέχρι να... πεθάνουμε θα επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια, γιατί απλούστατα ουδείς θέλει να πράξει κάτι ουσιαστικό προκειμένου να δώσει φιλί ζωής στο ελληνικό ποδόσφαιρο που αργοπεθαίνει. Eίναι φανερό ότι οι συγκεκριμένες απαράδεκτες καταστάσεις, εξυπηρετούν όλες τις πλευρές!
Ξεκινάω από την Πολιτεία, που έχει την κύρια ευθύνη επειδή αυτή νομοθετεί και παίρνει τις αποφάσεις, αποφάσεις που έχουν ληφθεί κατά δεκάδες εδώ και χρόνια, αλλά ποτέ δεν έχουν υλοποιηθεί, από το κλείσιμο των συνδέσμων μέχρι το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Ακουσα με ενδιαφέρον τον αρμόδιο Υπουργό Προστασίας του Πολίτη Γιάννη Πανούση, τον οποίο χωρίς να τον ξέρω, τον εκτιμώ, να σηκώνει την απειλή της διακοπής του πρωταθλήματος.
Με «φωτοβολίδες», όμως, δεν δίνεις λύση, γιατί καμία διακοπή δεν πρόκειται να προσφέρει κάτι το ουσιαστικό. Και ο Ανδριανός διέκοψε το πρωτάθλημα μετά το θάνατο του οπαδού του Εθνικού Κατσούλη αλλά τι έγινε; Αλλαξε κάτι; Ασε που οι μισοί έπεσαν να τον φάνε για την απόφαση του...
Η πρόθεση του Πανούση θυμίζει το... πονάει δόντι, κόψει κεφάλι, καθώς και λύση δεν προσφέρει και περισσότερα προβλήματα δημιουργεί, πλήττοντας μάλιστα και ομάδες, όπως για παράδειγμα ο Αστέρας Τρίπολης ή η Καλλονή που δεν έχουν δημιουργήσει το παραμικρό θέμα. Και φυσικά μια τέτοια απόφαση δεν θα προβληματίσει καθόλους τους ανεγκέφαλους οπαδούς, που θα βρουν αγώνες στο πόλο, το χάντμπολ ή και το... πινγκ πονγκ για να εξωτερικεύσουν τα ζωώδη ένστικτα τους!
Ακόμα, όμως, πιο επικίνδυνη θεωρώ την άποψη του – την οποία έχει αναφέρει ξανά – για απομάκρυνση των ΜΑΤ, μεταφέροντας την ευθύνη της φύλαξης των αγώνων στις ΠΑΕ. Θα τον ρωτήσω εγώ από την πλευρά μου, εάν δεν υπήρχαν οι αστυνομικές δυνάμεις τη στιγμή της εισβολής στο γήπεδο της Λεωφόρου, τι θα είχε συμβεί στους ανθρώπους του Ολυμπιακού; Θα τους είχαν σώσει κάποιοι σεκιουριτάδες; Στην Ελλάδα ζούμε κύριε Υπουργέ και όχι στην Σουηδία...
Μετά την Πολιτεία βέβαια, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης έχουν οι ομάδες που στο πλαίσιο του ανταγωνισμού, ρίχνουν συνεχώς λάδι στην φωτιά και χαϊδεύουν τα αυτιά των φανατικών οπαδών τους. Ακούσαμε τον Γιάννη Αλαφούζο να κατηγορεί τους ανθρώπους του Ολυμπιακού ως ηθικούς αυτουργούς για τα έκτροπα της Λεωφόρου, αντί να προβληματιστεί για το γεγονός ότι όλα αυτά έγιναν μέσα στην έδρα της ομάδας του. Ακούσαμε επίσης τον Βαγγέλη Μαρινάκη να χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα για τα γεγονότα, αρνούμενος να κάνει αυτοκριτική για την ηρωϊκή βόλτα που έκανε μέσα στο αγωνιστικό χώρο η οποία γνώριζε ότι θα προκαλούσε τα οπαδικά ένστικτα των πιο φανατικών. Κουβέντα δεν είπε ο Ολυμπιακός και για τον Περέιρα, που είχε την φαϊνή ιδέα να πάει να... μιλήσει στην 13 θέλοντας προφανώς να στείλει μήνυμα Ολυμπιακοφροσύνης στους «ερυθρόλευκους» οπαδούς.
Μοναδική εξαίρεση ο Γιάννης Αναστασίου που μίλησε με την γλώσσα της αλήθειας, όπως έγραψε τόσο εύστοχα εδώ στο gazzetta.gr o Θάνος Σαρρής.
Δεν εξαιρώ από όλο αυτό το μαύρο σκηνικό και τους συνάδελφους δημοσιογράφους, ειδικά του οπαδικού Τύπου. Λίγες οι ψύχραιμες και λογικές φωνές όπως αυτές του Βασίλη Σαμπράκου και του Μιχάλη Τσόχου με άρθρα τους στο gazzetta.gr Οι περισσότεροι αρθρογράφοι έγειραν την πλάστιγα των απόψεων τους προς την πλευρά της ομάδας που υποστηρίζουν, χρησιμοποιώντας και τα... επιχειρήματα της Ριζούπολης ή του Καραϊσκάκη, λές και τα επεισόδια πρέπει να ξεπληρώνονται αναδρομικά!
Ολα αυτά λοιπόν, ενίσχυσαν την παγιωμένη εδώ και χρόνια πεποίθηση μου, ότι τίποτα δεν θα αλλάξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο κι όσα λέμε, είναι για να γίνεται κουβέντα. Θα περάσουν τα χρόνια και θα επαναλαμβάνονται τα ίδια, μπορεί και χειρότερα, επειδή το ποδόσφαιρο και γενικώτερα ο αθλητισμός αποτελεί γόνιμο έδαφος για εξτρεμιστικά στοιχεία που δεν βρίσκουν αλλού χώρο για να εκτελέσουν τις ακρότητες τους. Για αυτό και λέω ότι δεν έχει καμία τύχη αυτό το ποδόσφαιρο...
Υ. Γ. Ηδη έσωσα στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή μου, αυτό το άρθρο. Είμαι σίγουρος ότι θα μου χρειαστεί ξανά στο μέλλον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου