Εκτός όμως από το Παρίσι (1996), από την Πυλαία (2000), από την Μπολόνια (2002), από το Μαρούσι (2007) και από τη Βαρκελώνη (2011), ο Παναθηναϊκός θα έχει πάντοτε -στην καρδιά και στη μνήμη του- και το Βερολίνο, που του ταιριάζει κιόλας ενόψει της επόμενης επιχείρησης του...
Η έκτη αγωνιστική του Τop 16 ξαναστέλνει τους «πράσινους» σε... διατεταγμένη υπηρεσία τη Γερμανία, αλλά εάν ο αγώνας της πρώτης φάσης με την Μπάγερν στο Μόναχο, ξυπνούσε τις ένδοξες αναμνήσεις του Ντούσκο Ιβάνοβιτς (από το Φάιναλ Φορ του 1989, με τη Γιουγκοπάστικα Σπλιτ) , η αποψινή επιστροφή στην «O2 World Arena» του Βερολίνου μπορεί κάλλιστα να λειτουργήσει ως η (αναγκαία για το πολυπόθητο «διπλό») φωνή της συνείδησης τους!
Το εννοώ αυτό διότι απόψε ο Παναθηναϊκός δεν θα παίξει στο πρώτο τυχόν γήπεδο, αλλά εκεί όπου τον Μάιο του 2009 κατέκτησε κάτι πολύ περισσότερο από το πέμπτο (πριν από το έκτο) τρόπαιο της Ευρωλίγκας: μπορεί ο θρίαμβος του 2002 να μνημονεύεται ως «το έπος της Μπολόνια» (επειδή οι «πράσινοι» μολονότι προκρίθηκαν την τελευταία στιγμή και πήγαν ως αουτσάιντερ, έριξαν στο καναβάτσο την πανίσχυρη Μακαμπί και την οικοδέσποινα Κίντερ), ωστόσο εκείνος στο Βερολίνο υπήρξε αφενός η επιτομή του διπλού θρίλερ και αφετέρου ο προορισμός της κορυφαίας ομάδας που παρουσίασε ποτέ ο Παναθηναϊκός!
Δεν τα πηγαίνω καλά με τις συγκρίσεις που μάλιστα πάσχουν όταν αφορούν αντιδιαστολές μεγεθών από διαφορετικές εποχές, αλλά χωρίς ίχνος υπερβολής (την οποία άλλωστε έχει προλάβει να ακυρώσει η Ιστορία) αυτή η ομάδα «παίζει» να είναι και μια από τις τρεις καλύτερες στα χρονικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης!
Μόνο και μόνο τα ονόματα που στελέχωναν το ρόστερ του Ομπράντοβιτς φτάνουν και περισσεύουν για να βάλουν αυτή την υποψηφιότητα, άλλωστε εκείνος ο Παναθηναϊκός πέτυχε το δεύτερο «triple crown» της ιστορίας του και μπορεί να υπερηφανεύεται διότι στο Βερολίνο επέζησε δύο δραματικών αγώνων, που θα μπορούσαν κάλλιστα να δώσουν τροφή και έμπνευση στον Χίτσκοκ!
Κυριολεκτώ, διότι στο Φάιναλ Φορ του 2009, οι «πράσινοι» τα είδαν όλα!
Στον ημιτελικό της 1ης Μαίου στον οποίο επιβλήθηκαν με 84-82 του Ολυμπιακού είδαν τον Γιάννη Μπουρούση να αστοχεί στο τελευταίο σουτ. Σαράντα οκτώ ώρες αργότερα στο «remake» του τελικού της Αθήνας με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (73-71) είδαν να εξατμίζεται ως δια (διαιτητικής) μαγείας η διαφορά των είκοσι πόντων και είδαν επίσης τον πρώην δικό τους παίκτη, Ραμούνας Σισκάουσκας να αστοχεί, όπως και ο Μπουρούσης, στο τελευταίο σουτ, την ώρα που ο Ντρου Νίκολας χωνόταν στα πόδια του...
Είδαν αυτά και άκουσαν επίσης τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς στο τελευταίο τάιμ άουτ, προτού εκδηλώσουν την επίθεση τους οι Ρώσοι, να ρωτά τους παίκτες πώς πιστεύουν (οι ίδιοι) ότι πρέπει να αντιδράσουν: κοινώς να κάνουν φάουλ ή να αμυνθούν. Δεν είχε προλάβει να αποσώσει την κουβέντα του-όπως αποκαλύπτει ο Μάικ Μπατίστ στην αυτοβιογραφία του-και τα βλέμματα των παικτών του είχαν δώσει την απάντηση που περίμενε!
Παρεμπιπτόντως, διαβάζοντας τις συνθέσεις του ημιτελικού, με τον Ολυμπιακό διαπιστώνω μετά από έξι χρόνια και μάλιστα με κατάπληξη ότι ο Διαμαντίδης δεν είχε σημειώσει ούτε έναν πόντο! Σε 31 λεπτά και 53 δευτερόλεπτα «έγραψε» 0/4 δίποντα και 0/2 τρίποντα, αφήνοντας τους βασικούς ρόλους των εκτελεστών στον Πέκοβιτς (20π.), στον Μπατίστ (19π.), στον Γιασικεβίτσιους (18π., 1/4δ., 4/6τρ., 4/4β., 5ασ.) και στον Σπανούλη (18π.),ο οποίος ανακηρύχθηκε MVP του Φάιναλ Φορ. Τους υπόλοιπους πόντους είχαν σημειώσει οι Περπέρογλου 4, Φώτσης 5, ενώ δεν σκόραραν ο Τσαρτσαρής, ο Νίκολας και ο Χατζηβρέττας.
Δυο βράδια αργότερα στον συγκλονιστικό τελικό με την ΤΣΣΚΑ τους 73 πόντους πέτυχαν οι: Σπανούλης 13, Περπέρογλου 6, Μπατίστ 6, Φώτσης 13, Νίκολας 7, Τσαρτσαρής 2, Διαμαντιδης 10, Πέκοβιτς 6, Γιασικεβίτσιους 10.
Μετά από το Φάιναλ Φορ του 2009 -και πριν από την αποψινή αναμέτρηση-ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο Βερολίνο για τον αγώνα του Τοp16 της περιόδου 2012-13 με την Αλμπα Βερολίνου. Στις 16 Ιανουαρίου του 2013 άλωσε την «O2 World Arena» με 79-73 προεξάρχοντος του Γιόνας Ματσιούλις (28 πόντοι με 2/2δ., 6/8τρ., 6/6β.) που αποδείχθηκε... αχόρταγος καθότι στις 15 Μαρτίου οδήγησε τους «πράσινους» (16π. με 1/2δ., 4/4τρ., 2/3β., 6ρ., 3κλ.) στην άνετη επικράτηση στο ΟΑΚΑ με 82-58, σε ένα ματς στο οποίο ο Σάσα Ομπράντοβιτς είδε την ομάδα του να μην έχει ούτε έναν παίκτη με διψήφιο νούμερο πόντων!
Στο Τop 16 της ίδιας σεζόν ο Παναθηναϊκός νίκησε δυο φορές και την Μπάμπεργκ, με την οποία μοιράστηκαν τις νίκες την περίοδο 2011-12. Τη σεζόν 2009-10 οι «πράσινοι» πέτυχαν το 2-0 απέναντι στην Ολντενμπουργκ, ενώ το 2004-05 είχαν μια νίκη και μια ήττα κόντρα στους Σκαϊλάινερς της Φραγκφούρτης, στους οποίους αγωνιζόταν ο Σπύρος Παντελιάδης.
Την Αλμπα Βερολίνου ο Παναθηναϊκός τη συνάντησε για πρώτη φορά την περίοδο 1999-2000, καθ' οδόν προς την ενθρόνιση του στην Πυλαία και μάλιστα ενώ τη νίκησε άνετα στη «Max-Schmeling-Halle» (που φέρει το όνομα του περίφημου παγκόσμιου πρωταθλητή της πυγμαχίας, που πέθανε το 2005 σε ηλικία εκατό ετών!) με 73-54, γνώρισε την ήττα στο ΟΑΚΑ με 72-70.
Στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα της 27ης Οκτωβρίου στο Βερολίνο είχε υποπέσει σε μια μεγάλη γκάφα ο τότε προπονητής της Αλμπα, Σβέτισλαβ Πέσιτς , ο οποίος είπε «συγχαρητήρια στον... Ολυμπιακό» και ανάγκασε τον παρακαθήμενο του (και διανύοντα την πρώτη σεζόν του στον Παναθηναϊκό) Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς να βάλει τα γέλια και να επαναφέρει στην τάξη τον συμπατριώτη του, που ζήτησε συγνώμη!
Στο ρόστερ της γερμανικής ομάδας υπήρχαν πέντε παίκτες οι οποίοι νωρίτερα η αργότερα αγωνίσθηκαν στην Ελλάδα: ο Φράνκι Κινγκ (Πανιώνιος, ΠΑΟΚ), ο Γκερτ Χάμινκ (Πανιώνιος, ΑΕΚ, Αρης), ο Γουέντελ Αλέξις (ΠΑΟΚ), ο Πάτρικ Φέμερλινγκ (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός) και ο Στέφαν Μπεκ (ΠΑΟΚ).
Οι σκόρερς στον αγώνα του Βερολίνου:
ΑΛΜΠΑ: Κινγκ 20, Χάμινκ 2, Οκουλάγια 2, Μπεκ 4, Αλέξις 14, Φέμερλινγκ 8, Ροντλ 4.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Καλαϊτζής 3, Κοχ 11, Ρότζερς 7, Μποντιρόγκα 19 (9ρ., 6ας.), Μπουντούρης 5, Ρέμπρατσα 13, Μπερκ 6, Κάτας 11.
Στις 16 Δεκεμβρίου του 1999, η Αλμπα άλωσε το ΟΑΚΑ, τερματίζοντας μάλιστα το αήττητο επί 15 αγώνες (στην Α1, στο Κύπελλο και στην Ευρωλίγκα) σερί του Παναθηναϊκού. Οθ σκόρερς:
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Αλβέρτης 5, Καλαϊτζής 5, Ρότζερς 10, Φώτσης 18, Μποντιρόγκα 8, Ρέμπρατσα 15, Μπερκ 6, Κάτας 3.
ΑΛΜΠΑ: Ροντλ 13, Γκάρις 5, Μπογκόγεβιτς 8, Χάμινκ 6, Οκουλάγια 5, Αλέξις 18, Φέμερλινγκ 14, Πάπιτς 3.
Οι δυο ομάδες ξαναβρέθηκαν αντιμέτωπες και την επόμενη περίοδο (του σχίσματος του ευρωπαϊκού μπάσκετ) στο πλαίσιο της αλήστου μνήμης Σουπρολίγκας της FIBA, μάλιστα αναμετρήθηκαν τέσσερις φορές! Στην πρώτη φάση ο Παναθηναϊκός επικράτησε στο ΟΑΚΑ με 92-75 και ηττήθηκε στο Βερολίνο με 79-71, ενώ στην προημιτελική φάση πέτυχε δυο νίκες, με 87-77 στην έδρα του και με 71-69 στη «Max-Schmeling-Halle».
Προτού ανοίξει λογαριασμό με την Αλμπα, ο Παναθηναϊκός μετρούσε τέσσερις σερί νίκες επί της Μπάγερ Λεβερκούζεν (78-67 και 87-79 το 1996-97, 86-64 και 83-71 το 1997-98). Είχε προηγηθεί μια δεκαετία (από το 1986-87 όταν αντιμετώπισε την Μπαϊρόιτ, 71-84, 74-67) στην οποία δεν είχε παρτίδες με γερμανικές ομάδες, οι οποίες, παρεμπιπτόντως εγκαινιάστηκαν τη σεζόν 1970-71 με αντίπαλο την Οσναμπρικ (89-52, 89-73).
Ο Παναθηναϊκός επιστρέφει απόψε στο αγαπημένο του Βερολίνο με στόχο να πετύχει τη δεύτερη εκτός έδρας νίκη του στην εφετινή Ευρωλίγκα. Μέχρι στιγμής έχει σημειώσει μόλις μία σε επτά αγώνες, μάλιστα την πρώτη από τις έξι ήττες του μακριά από το ΟΑΚΑ τη γνώρισε επί γερμανικού εδάφους, από την Μπάγερν Μονάχου.
Στο Βερολίνο οι «πράσινοι» έχουν παίξει έξι αγώνες με απολογισμό μία ήττα και πέντε νίκες: τρεις επί της Αλμπα και δυο στο Φάιναλ Φορ του 2009, όταν στέφθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης και βεβαίως είχαν κάθε δικαίωμα να βγουν στο μπαλκόνι του Δημαρχείου της πόλης και να φωνάξει κι αυτός (όπως το διέπραξε ο Τζον Κένεντι, στις 26 Ιουνίου του 1963, λίγο καιρό μετά την ανόρθωση του τείχους κι ενώ μαινόταν ο «ψυχρός πόλεμος») «Ich bin ein Berliner»!
«Είμαι ένας Βερολινέζος»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου