Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει!!

Η Κιέβο αρνείται να «πεθάνει» και το gazzetta.gr γράφει για την ομάδα-φαινόμενο του calcio!
Ο τύπος που υπογράφει αυτό το άρθρο, έχει φτάσει αρκετές φορές στα πρόθυρα εγκεφαλικού σε αγώνες της Γιουβέντους με την Κιέβο. Τον ίδιο κίνδυνο, λογικά, πέρασαν και πολλοί άλλοι, οπαδοί διαφόρων ομάδων. Ροσονέρι, Ιντερίστι, Τζαλορόσι, Λατσιάλι, Ναπολιτάνοι, Βιόλα, όλοι... Τα «ιπτάμενα γαϊδούρια» -όπως αποκαλείται η Κιέβο στην Ιταλία- ξεκινούν κάθε σεζόν ως φαβορί για υποβιβασμό και πάντα, αφού πρώτα θα κάνουν και ζημιές στους «μεγάλους», σώζονται. Ετσι, η Κιέβο έχει καταφέρει να εξελιχθεί σε μια ομάδα που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, για ένα και μόνο λόγο: Επειδή... δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον ως ομάδα!

Πριν λίγες εβδομάδες γράφαμε για την Εμπολι και για τον τρόπο που λειτουργεί, προσπαθώντας να βασιστεί σε δικά της παιδιά. Σε ποδοσφαιριστές που έχουν μάθει το ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της. Σε αυτόν τον τομέα, στην Ιταλία, θεωρείται master η Αταλάντα ενώ κι άλλες ομάδες, μικρές ή μεγάλες, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν όσο μπορούν τα τμήματα υποδομών, να βελτιώσουν τον τρόπο λειτουργίας τους. Στην Κιέβο τέτοιες... ανησυχίες, δεν έχουν. Οι Clivensi έχουν μάθει εδώ και χρόνια να ζουν και να επιβιώνουν, βασιζόμενοι σε ποδοσφαιριστές που δεν είναι κάτι τρομερό. Κάποτε, την σεζόν 2001-02 που εμφανίστηκε στη Serie A και τρέλανε την Ιταλία τερματίζοντας στην 5η θέση, παρουσίασε στον κόσμο του calcio τον Σιμόνε Περότα, τον Μπεράρντο Κοράντι, τον Μάσιμο Μαρατσίνα και τον Εριμπέρτο. Ο τελευταίος, βέβαια, στη συνέχεια έγινε... Λουτσιάνο και μάθαμε ότι ήταν και μεγαλύτερος ηλικιακά από ό,τι δήλωνε αλλά αυτή είναι άλλη ιστορία...
Σε όλα αυτά τα χρόνια που η Κιέβο έχει καταφέρει να γίνει συνήθεια για όλους τους ιταλόφιλους, δεν έρχεται εύκολα στο μυαλό κάποιος παικταράς που να έβγαλε η ίδια. Πριν πολλά χρόνια πίστεψαν αρκετοί ότι θα ήταν τέτοιος ο Νίκολα Λεγκροτάλιε αλλά τελικά τον κέρδισε η εκκλησία και η Βίβλος, αφού πρώτα δεν είχε αφήσει μοντέλο για μοντέλο... Από τότε, η Κιέβο επιβιώνει χωρίς να έχει πλούσιο ταλέντο ως ομάδα. Ο Σέρτζιο Πελισιέ, που έχει ταυτιστεί μαζί της όλα αυτά τα χρόνια, ήταν ένας καλός επιθετικός για ομάδα που πάλευε για την παραμονή αλλά ως εκεί (έχουν περάσει και τα χρόνια πλέον) ενώ κάποιες φορές κάνει καλές επιλογές ξένων. Οπως, για παράδειγμα, αυτή του Σιρίλ Τερό, ο οποίος πήρε μεταγραφή στην Ουντινέζε.
Στο ρόστερ της φετινής σεζόν, χωρίς αυτό να προκαλεί πλέον έκπληξη, δεν υπάρχουν ποδοσφαιριστές που να τρελαίνουν οπαδούς και ΜΜΕ. Ο Αλμπέρτο Παλόσκι είναι καλός επιθετικός αλλά έχει φτάσει στα 25 του και είναι ακόμη στην Κιέβο, ο 23χρονος Φραντσέσκο Μπάρντι θεωρείται καλό ταλέντο στη θέση του τερματοφύλακα αλλά δεν τρελαίνονται κιόλας, ο ο 19χρονος Φεντερίκο Ματιέλο που πήγε τον Ιανουάριο ως δανεικός από την Γιουβέντους τραυματίστηκε σοβαρά πρόσφατα, κόντρα στη Ρόμα. Από εκεί και πέρα, οι Βερονέζοι βασίζονται σε ποδοσφαιριστές που πέρασαν από καλές ομάδες αλλά... πέρασαν και τα καλύτερα τους χρόνια (Γκαμπερίνι, Νταϊνέλι) ή σε ποδοσφαιριστές που είναι καλοί για αυτό το επίπεδο αλλά μάλλον όχι για παραπάνω (Σκελότο, Μετζιορίνι, Χετεμάι, Μπίρσα).
Από την στιγμή που δεν υπάρχουν πολλά λεφτά, θα μπορούσε η Κιέβο να προσπαθήσει να κάνει κάτι καλό στις ακαδημίες της αλλά, όπως αναφέραμε και παραπάνω, δεν έχουν τέτοιες σκέψεις.

Αφού δεν υπάρχει μεγάλη επιθυμία για επένδυση στα τμήματα υποδομής, μάλλον δεν προκαλεί έκπληξη και το γεγονός ότι δεν υπάρχει περίπτωση να επενδύσει ο σύλλογος γενικότερα. «Θα είναι και οπαδοί της Κιέβο στο γήπεδο;», ήταν η ερώτηση, για να έρθει η απάντηση: «Ναι, περίπου 8-9...». Ο διάλογος είναι πραγματικός και έγινε ανάμεσα στον Κοντογεώργη και οπαδό της Ρόμα το 2012, όταν ήταν στην ιταλική πρωτεύουσα και είπε να πάει στο «Ολίμπικο» για να δει τον αγώνα. Τα λόγια του Ρωμαίου δεν ήταν υπερβολικά. Ηταν η απόλυτη αλήθεια. Σε όλες, μα σε όλες, τις έρευνες-μετρήσεις που έχουν γίνει στην Ιταλία την τελευταία 10ετία για την οπαδική δύναμη της κάθε ομάδας, η Κιέβο πραγματικά... δεν υπάρχει στον χάρτη.
Τα «ιπτάμενα γαϊδούρια» δεν είναι η δεύτερη ομάδα της Βερόνα πίσω από την Ελλάς. Είναι, κυριολεκτικά, η ομάδα της γειτονιάς της και αυτό, όπως προαναφέραμε, το επιβεβαιώνουν όλες οι έρευνες. Οι οπαδοί της Κιέβο υπολογίζονται -και δεν είναι ψέμα αυτό- στους... 5.500 με 6.000! Αυτή είναι η εικόνα του «Μπεντεγκόντι» σε κάθε εντός έδρας ματς εκτός κι αν αντίπαλος είναι μία από τις μεγάλες ομάδες με αποτέλεσμα το γήπεδο να γεμίσει από τους δικούς της οπαδούς ενώ στα εκτός έδρας παιχνίδια των Βερονέζων οι οπαδοί τους είναι σε... διψήφιο αριθμό! Με αυτό ως δεδομένο, δεν υπάρχει καμία περίπτωση σε αυτή τη ζωή να αποφασίσει η διοίκηση της Κιέβο να βάλει μπρος για την κατασκευή νέου γηπέδου. Θα παίζει μια ζωή στο «Μπεντεγκόντι» και θα έχει, πάντα, την ίδια (αριθμητική) υποστήριξη...

Αν υπάρχει κάτι καλό που έχει κάνει η διοίκηση της Κιέβο, είναι το γεγονός ότι η ομάδα έχει μάθει να λειτουργεί με γνώμονα το Financial Fair Play. Ο πρόεδρος Ιβάν Καμπεντέλι (η επική μορφή της παραπάνω φωτό) έχει απλά ως στόχο να διατηρεί την ομάδα στη Serie A και έχει πει και μια μεγάλη κουβέντα πριν χρόνια: «Ποιος είναι ο ιδανικός προπονητής για την Κιέβο; Κανένας! Η Κιέβο είναι η ιδανική ομάδα για κάθε προπονητή». Μεγάλη αλήθεια! Από τον πάγκο της Κιέβο έχουν ξεκινήσει προπονητές που κατάφεραν να φτιάξουν ένα σχετικά καλό όνομα και να βρίσκουν συνεχώς δουλειά από εκεί και πέρα. Ο πρώτος που το έκανε αυτό ήταν ο Λουίτζι Ντελ Νέρι και ακολούθησαν κι άλλοι. Με εξαίρεση τον Στέφανο Πιόλι όμως, που τα πήγε καλά και στην Μπολόνια και φέτος απογειώνεται με την Λάτσιο, κανείς άλλος δεν είχε την ίδια επιτυχία μακριά από το «Μπεντεγκόντι».
Ο Ντομένικο Ντι Κάρλο, για παράδειγμα, κατάφερνε να διατηρεί στη Serie A τα «ιπτάμενα γαϊδούρια» αλλά από εκεί και πέρα, όπου πήγε, απέτυχε... Ο Ρολάντο Μαράν, από την άλλη, δεν κατάφερε πέρυσι να σώσει την Κατάνια από τον υποβιβασμό στη Serie B αλλά τώρα καταφέρνει να σωθεί με την Κιέβο και κερδίζει ξανά πόντους. Οχι για να πάει σε μεγάλη ομάδα, φυσικά, αλλά για να μπορεί να βρίσκει δουλειά σε ομάδες αυτών των κυβικών. Η ιστορία, τελικά, δικαιώνει τον πρόεδρο Καμπεντέλι στο ότι δεν είναι οι προπονητές που φτιάχνουν την Κιέβο αλλά η Κιέβο αυτή που φτιάχνει τους προπονητές. Μέχρι, φυσικά, να σωθεί κάποια χρονιά... χωρίς προπονητή στον πάγκο γιατί είναι ικανή να το κάνει και αυτό!

Υπολογίζοντας όλα τα παραπάνω, καταλήγουμε στο γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με μια ομάδα η οποία δεν έχει πολύ ταλέντο, δεν έχει διάθεση να επενδύσει στις ακαδημίες, δεν υπάρχει περίπτωση να βάλει μπρος κάποιο πλάνο για νέο γήπεδο και δεν παίζει ποτέ όμορφο ποδόσφαιρο. Είναι, απλά, μια ομάδα που μοιάζει να μην έχει λόγο ύπαρξης αλλά απολαμβάνει το να διαψεύδει όσους προβλέπουν κάθε χρόνο ότι ήρθε η ώρα της... Για την Serie A η παρουσία της Κιέβο σε αυτή μάλλον δεν είναι καλή και είναι απολύτως κατανοητό το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί που δεν μπορούν να την βλέπουν άλλο στα σαλόνια του calcio. Από την άλλη, υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι -δικαίως- της αναγνωρίζουν το γεγονός ότι αποδεικνύεται επτάψυχη, βρίσκοντας πάντα τον τρόπο να επιβιώσει.
Οποιοι είναι σε αυτή την κατηγορία, μπορούν να είναι σίγουροι ότι και του χρόνου τέτοια εποχή η Κιέβο θα είναι μια ανάσα από την εξασφάλιση της παραμονής. Οι υπόλοιποι, υπομονή. Δεν αξίζει να πάθεις εγκεφαλικό για αυτούς...

*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: