To gazzetta.gr συνεχίζει να εμβαθύνει τακτικά σε
αναλύσεις ελληνικών και διεθνών αγώνων. Απολαύστε την ανάλυση του
Λίβερπουλ - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ!
Του Αθανασίου Τερζή
Ο Αθανάσιος Τερζής γεννήθηκε στην Δράμα. Είναι κάτοχος ποδοσφαιρικού πτυχίου UEFA B καθώς επίσης και πτυχίου καθηγητή φυσικής αγωγής με ειδικότητα ποδοσφαίρου. Κατέχει επίσης μεταπτυχιακό δίπλωμα (master of science) προπονητικής. Έχει γράψει έξι βιβλία σχετικά με την προπονητική του ποδοσφαίρου, από τα οποία τα τέσσερα έχουν εκδοθεί σε περισσότερες από μία γλώσσες (αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά, ιαπωνικά, κορεάτικα). Το βιβλίο του ‘FC Barcelona 151 ασκήσεις για 34 τακτικές καταστάσεις’ έχει βραβευτεί από την Ιταλική ομοσπονδία Ποδοσφαίρου με το βραβείο ‘Antonio Ghirelli’ ως καλύτερο βιβλίο προπονητικής για το 2014. Η επιλογή του βιβλίου έγινε από τον Arrigo Sacchi.
Σε συνεργασία με την ιστοσελίδα soccerteamtactics.com που ειδικεύεται σε τακτικές αναλύσεις ενώ περιέχει προς ανάγνωση άρθρα και ασκήσεις σχετικά με την προπονητική του ποδοσφαίρου.
Τα ντέρμπυ της Premier League ανάμεσα στην Liverpool και την Manchester United ανέδειξε νικητές τους φιλοξενούμενους σε έναν αγώνα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από άποψη τακτικής.
1ο ημίχρονο: Οι τακτικές παρεμβάσεις της United αποδείχτηκαν πιο αποτελεσματικές
Liverpool: Οι κόκκινοι της Liverpool παρατάχτηκαν με το σύνηθες 3-4-3. Ο Rogers επιδίωξε να εκμεταλλευτεί την αριθμητική υπεροχή στα πλάγια ενώ οι ποιοτικοί πλάγιοι επιθετικοί Coutinho και Lallana που συνέκλιναν προς τα μέσα μπορούσαν να απειλήσουν και από τον άξονα, είτε με κάθετες μεταβιβάσεις, είτε με σουτ. Όσον αφορά την φάση της άμυνας βασικός στόχος ήταν η εξουδετέρωση της αριθμητικής υπεροχής της United στο κέντρο και ο περιορισμός του Carrick που ήταν ο ελεύθερος παίκτης των φιλοξενούμενων. Όταν δε η ομάδα αμύνονταν, το σχήμα γίνονταν 5-4-1 διατηρώντας 2 επιπλέον παίκτες στα μετόπισθεν έχοντας έναν πιο αμυντικό προσανατολισμό.
Manchester United: Ο Van Gaal από την πλευρά του παρέταξε την ομάδα του σε σχηματισμό 4-3-3 και με επιθετικούς προσανατολισμούς. Οι Mata και Young παράμεναν τις περισσότερες φορές ψηλά και κοντά στους πλάγιους αμυντικούς Sakho και Can δημιουργώντας ένα 3 ν 3 μπροστά. Όσον αφορά το αριθμητικό μειονέκτημα στις πτέρυγες ο Van Gaal φρόντισε να το καλύψει με τις έξυπνες τοποθετήσεις του Carrick που ήταν και το σημείο κλειδί του αγώνα.
Και οι δυο τεχνικοί είναι λάτρεις του επιθετικού ποδοσφαίρου και στόχος τους στην διάρκεια του αγώνα είναι η κυριαρχία μέσα από τα υψηλά ποσοστά κατοχής. Σημαντικό λοιπόν στοιχείο ήταν πως η κάθε ομάδα θα κατάφερνε να αποκτήσει το πάνω χέρι, να έχει τα υψηλότερα ποσοστά κατοχής και να επιβάλει έτσι το παιχνίδι της. Η Liverpool είχε να καλύψει ένα αρνητικό match up στον χώρο του κέντρου με τρεις παίκτες της United εναντίον δύο. Ο παίκτης που έμενε ελεύθερος ήταν ο Carrick και ο Rogers επιδίωξε να το αντιμετωπίσει με δυο τρόπους. Όταν ο Carrick βρίσκονταν στην αδύνατη πλευρά αυτός που αναλάμβανε το μαρκάρισμα του ήταν ο πλάγιος επιθετικός της αδύνατης πλευρά που συνέκλινε αρκετά.
Αντίθετα όταν αυτός βρίσκονταν στην δυνατή πλευρά το μαρκάρισμα του το αναλάμβανε ο κοντινότερος κεντρικός μέσος (Allen ή Henderson) με τις ανάλογες μετατοπίσεις των υπολοίπων.
Από την πλευρά της η United σκοπό είχε να εξουδετερώσει την αριθμητική υπεροχή στα πλάγια με τρεις παίκτες της Liverpool έναντι δύο. Επιπλέον επιδίωξη του Van Gaal ήταν να πιέσει ψηλά και να ‘χαλάσει’ το passing game των γηπεδούχων. Για να το καταφέρει αυτό έπρεπε ο Carrick να παίξει καλά τον ρόλο του. Την στιγμή που οι πλάγιοι Mata και Young ασκούσαν πίεση στους πλάγιους αμυντικούς Sakho και Can, οι αμυντικοί της United μετατοπίζονταν με την μορφή αλυσίδας χωρίς όμως να χάνεται η ισορροπία στην άμυνα. Σ’ αυτό συνέβαλε καθοριστικά ο Carrick που παίζοντας μπροστά από τους αμυντικούς οπισθοχωρούσε στο κέντρο της άμυνας διατηρώντας την αριθμητική υπεροχή.
Όταν δε αυτό δεν ήταν απαραίτητο μετατοπίζονταν κοντά στον πλάγιο επιθετικό της Liverpool Lallana ή Coutinho ώστε να μαρκάρει την προωθημένη πάσα.
Μεταξύ των δύο τεχνασμάτων πιο αποτελεσματικό αποδείχτηκε αυτό του Van Gaal που όχι μόνο εξουδετέρωσε κάθε επιθετική προσπάθεια της Liverpool αλλά πήρε και το πάνω χέρι στον αγώνα. Οι πλάγιοι επιθετικοί των γηπεδούχων δεν είχαν καλό συγχρονισμό και αναγκάστηκαν να καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις για να μαρκάρουν τον Carrick, ενώ ο τελευταίος έβρισκε χρόνο με την μπάλα στα πόδια για να φτιάξει το παιχνίδι της United. Παράλληλα ο Fellaini κέρδιζε κάθε εναέρια μονομαχία και οι Mata και Young έμεναν συνήθως ψηλά περιμένοντας να εκμεταλλευτούν πιθανό κενο μεταξύ πλάγιων αμυντικών και μπακ χαφ. Η Liverpool είχε παθητικό ρόλο καθώς αμύνονταν με 5-4-1 και η United έφτανε με ευκολία έξω από την μεγάλη περιοχή.
Η στιγμή που περίμενε ο Mata έφτασε μετά από καλό passing game και κακή τοποθέτηση του Moreno, που σε συνδυασμό με την θέση του Sakho άφησε μεγάλο κενό στην διάταξη από τα αριστερά της Liverpool. Οι φιλοξενούμενοι μετά το 0-1 συνέχισαν να έχουν το πάνω χέρι.
Ο Rogers σε μια προσπάθεια να περιορίσει τον Carrick και να κάνει πιο επιθετική την ομάδα έκανε μια παρέμβαση ανεβάζοντας τον Sterling πιο ψηλά. Πίσω πλέον υπήρχε μια διάταξη περισσότερο 4αρων που στην ανάπτυξη γίνονταν πάλι τρεις.
Η αλλαγή δεν είχε μεγάλη επίδραση όσον αφορά την μορφή του αγώνα πέρα από την μεγάλη ευκαιρία του Lallana μετά το σπάσιμο της μπάλας από τον Sturridge.
2o ημίχρονο: Καλή αμυντική οργάνωση από την United απέναντι στους 10 της Liverpool.
Όσα και να ήθελε να αλλάξει ο Rogers με την είσοδο του Gerrard στον αγώνα πήγαν περίπατο με την πολύ γρήγορη αποβολή του φυσικού αρχηγού της Liverpool. O Rogers άλλαξε τον σχηματισμό σε 4-3-2 με στόχο να χτυπήσει στο 2 ν 2 το κεντρικό αμυντικό δίδυμο της United Ενώ ο Moreno προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τις προωθημένες θέσεις του Mata και να βγάλει overlap.
Ωστόσο οι φιλοξενούμενοι ήταν καλά οργανωμένοι με πολλούς παίκτες πίσω από την μπάλα ενώ παράλληλα προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν τον χώρο που είχαν οι πλάγιοι αμυντικοί Valencia και Blind και να ελέγξουν τον ρυθμό. Το δεύτερο γκολ έκανε ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα για την Liverpool που προσπάθησε να βγάλει ενέργεια, μείωσε προσωρινά αλλά δεν μπορούσε να αλλάξει την ροή του αγώνα.
Συμπέρασμα: Το παιχνίδι σε μεγάλο βαθμό κρίθηκε στο πρώτο ημίχρονο και στα πρώτα λεπτά του δευτέρου. Ο Van Gaal έκανε ματ στον Rogers καθώς οι παίκτες του πραγματοποίησαν με τον καλύτερο τρόπο το αγωνιστικό πλάνο της United. Σημαντικό ρόλο έπαιξε τόσο η πολύ καλή απόδοση του Carrick που τακτικά έκανε καταπληκτικό παιχνίδι, όσο και η αποβολή του Gerrard που στέρησε την ευκαιρία από τους συμπαίκτες του να επιδιώξουν την ανατροπή.
*Πηγή: gazzetta.gr*
Του Αθανασίου Τερζή
Ο Αθανάσιος Τερζής γεννήθηκε στην Δράμα. Είναι κάτοχος ποδοσφαιρικού πτυχίου UEFA B καθώς επίσης και πτυχίου καθηγητή φυσικής αγωγής με ειδικότητα ποδοσφαίρου. Κατέχει επίσης μεταπτυχιακό δίπλωμα (master of science) προπονητικής. Έχει γράψει έξι βιβλία σχετικά με την προπονητική του ποδοσφαίρου, από τα οποία τα τέσσερα έχουν εκδοθεί σε περισσότερες από μία γλώσσες (αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά, ιαπωνικά, κορεάτικα). Το βιβλίο του ‘FC Barcelona 151 ασκήσεις για 34 τακτικές καταστάσεις’ έχει βραβευτεί από την Ιταλική ομοσπονδία Ποδοσφαίρου με το βραβείο ‘Antonio Ghirelli’ ως καλύτερο βιβλίο προπονητικής για το 2014. Η επιλογή του βιβλίου έγινε από τον Arrigo Sacchi.
Σε συνεργασία με την ιστοσελίδα soccerteamtactics.com που ειδικεύεται σε τακτικές αναλύσεις ενώ περιέχει προς ανάγνωση άρθρα και ασκήσεις σχετικά με την προπονητική του ποδοσφαίρου.
Τα ντέρμπυ της Premier League ανάμεσα στην Liverpool και την Manchester United ανέδειξε νικητές τους φιλοξενούμενους σε έναν αγώνα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από άποψη τακτικής.
1ο ημίχρονο: Οι τακτικές παρεμβάσεις της United αποδείχτηκαν πιο αποτελεσματικές
Liverpool: Οι κόκκινοι της Liverpool παρατάχτηκαν με το σύνηθες 3-4-3. Ο Rogers επιδίωξε να εκμεταλλευτεί την αριθμητική υπεροχή στα πλάγια ενώ οι ποιοτικοί πλάγιοι επιθετικοί Coutinho και Lallana που συνέκλιναν προς τα μέσα μπορούσαν να απειλήσουν και από τον άξονα, είτε με κάθετες μεταβιβάσεις, είτε με σουτ. Όσον αφορά την φάση της άμυνας βασικός στόχος ήταν η εξουδετέρωση της αριθμητικής υπεροχής της United στο κέντρο και ο περιορισμός του Carrick που ήταν ο ελεύθερος παίκτης των φιλοξενούμενων. Όταν δε η ομάδα αμύνονταν, το σχήμα γίνονταν 5-4-1 διατηρώντας 2 επιπλέον παίκτες στα μετόπισθεν έχοντας έναν πιο αμυντικό προσανατολισμό.
Manchester United: Ο Van Gaal από την πλευρά του παρέταξε την ομάδα του σε σχηματισμό 4-3-3 και με επιθετικούς προσανατολισμούς. Οι Mata και Young παράμεναν τις περισσότερες φορές ψηλά και κοντά στους πλάγιους αμυντικούς Sakho και Can δημιουργώντας ένα 3 ν 3 μπροστά. Όσον αφορά το αριθμητικό μειονέκτημα στις πτέρυγες ο Van Gaal φρόντισε να το καλύψει με τις έξυπνες τοποθετήσεις του Carrick που ήταν και το σημείο κλειδί του αγώνα.
Και οι δυο τεχνικοί είναι λάτρεις του επιθετικού ποδοσφαίρου και στόχος τους στην διάρκεια του αγώνα είναι η κυριαρχία μέσα από τα υψηλά ποσοστά κατοχής. Σημαντικό λοιπόν στοιχείο ήταν πως η κάθε ομάδα θα κατάφερνε να αποκτήσει το πάνω χέρι, να έχει τα υψηλότερα ποσοστά κατοχής και να επιβάλει έτσι το παιχνίδι της. Η Liverpool είχε να καλύψει ένα αρνητικό match up στον χώρο του κέντρου με τρεις παίκτες της United εναντίον δύο. Ο παίκτης που έμενε ελεύθερος ήταν ο Carrick και ο Rogers επιδίωξε να το αντιμετωπίσει με δυο τρόπους. Όταν ο Carrick βρίσκονταν στην αδύνατη πλευρά αυτός που αναλάμβανε το μαρκάρισμα του ήταν ο πλάγιος επιθετικός της αδύνατης πλευρά που συνέκλινε αρκετά.
Αντίθετα όταν αυτός βρίσκονταν στην δυνατή πλευρά το μαρκάρισμα του το αναλάμβανε ο κοντινότερος κεντρικός μέσος (Allen ή Henderson) με τις ανάλογες μετατοπίσεις των υπολοίπων.
Από την πλευρά της η United σκοπό είχε να εξουδετερώσει την αριθμητική υπεροχή στα πλάγια με τρεις παίκτες της Liverpool έναντι δύο. Επιπλέον επιδίωξη του Van Gaal ήταν να πιέσει ψηλά και να ‘χαλάσει’ το passing game των γηπεδούχων. Για να το καταφέρει αυτό έπρεπε ο Carrick να παίξει καλά τον ρόλο του. Την στιγμή που οι πλάγιοι Mata και Young ασκούσαν πίεση στους πλάγιους αμυντικούς Sakho και Can, οι αμυντικοί της United μετατοπίζονταν με την μορφή αλυσίδας χωρίς όμως να χάνεται η ισορροπία στην άμυνα. Σ’ αυτό συνέβαλε καθοριστικά ο Carrick που παίζοντας μπροστά από τους αμυντικούς οπισθοχωρούσε στο κέντρο της άμυνας διατηρώντας την αριθμητική υπεροχή.
Όταν δε αυτό δεν ήταν απαραίτητο μετατοπίζονταν κοντά στον πλάγιο επιθετικό της Liverpool Lallana ή Coutinho ώστε να μαρκάρει την προωθημένη πάσα.
Μεταξύ των δύο τεχνασμάτων πιο αποτελεσματικό αποδείχτηκε αυτό του Van Gaal που όχι μόνο εξουδετέρωσε κάθε επιθετική προσπάθεια της Liverpool αλλά πήρε και το πάνω χέρι στον αγώνα. Οι πλάγιοι επιθετικοί των γηπεδούχων δεν είχαν καλό συγχρονισμό και αναγκάστηκαν να καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις για να μαρκάρουν τον Carrick, ενώ ο τελευταίος έβρισκε χρόνο με την μπάλα στα πόδια για να φτιάξει το παιχνίδι της United. Παράλληλα ο Fellaini κέρδιζε κάθε εναέρια μονομαχία και οι Mata και Young έμεναν συνήθως ψηλά περιμένοντας να εκμεταλλευτούν πιθανό κενο μεταξύ πλάγιων αμυντικών και μπακ χαφ. Η Liverpool είχε παθητικό ρόλο καθώς αμύνονταν με 5-4-1 και η United έφτανε με ευκολία έξω από την μεγάλη περιοχή.
Η στιγμή που περίμενε ο Mata έφτασε μετά από καλό passing game και κακή τοποθέτηση του Moreno, που σε συνδυασμό με την θέση του Sakho άφησε μεγάλο κενό στην διάταξη από τα αριστερά της Liverpool. Οι φιλοξενούμενοι μετά το 0-1 συνέχισαν να έχουν το πάνω χέρι.
Ο Rogers σε μια προσπάθεια να περιορίσει τον Carrick και να κάνει πιο επιθετική την ομάδα έκανε μια παρέμβαση ανεβάζοντας τον Sterling πιο ψηλά. Πίσω πλέον υπήρχε μια διάταξη περισσότερο 4αρων που στην ανάπτυξη γίνονταν πάλι τρεις.
Η αλλαγή δεν είχε μεγάλη επίδραση όσον αφορά την μορφή του αγώνα πέρα από την μεγάλη ευκαιρία του Lallana μετά το σπάσιμο της μπάλας από τον Sturridge.
2o ημίχρονο: Καλή αμυντική οργάνωση από την United απέναντι στους 10 της Liverpool.
Όσα και να ήθελε να αλλάξει ο Rogers με την είσοδο του Gerrard στον αγώνα πήγαν περίπατο με την πολύ γρήγορη αποβολή του φυσικού αρχηγού της Liverpool. O Rogers άλλαξε τον σχηματισμό σε 4-3-2 με στόχο να χτυπήσει στο 2 ν 2 το κεντρικό αμυντικό δίδυμο της United Ενώ ο Moreno προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τις προωθημένες θέσεις του Mata και να βγάλει overlap.
Ωστόσο οι φιλοξενούμενοι ήταν καλά οργανωμένοι με πολλούς παίκτες πίσω από την μπάλα ενώ παράλληλα προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν τον χώρο που είχαν οι πλάγιοι αμυντικοί Valencia και Blind και να ελέγξουν τον ρυθμό. Το δεύτερο γκολ έκανε ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα για την Liverpool που προσπάθησε να βγάλει ενέργεια, μείωσε προσωρινά αλλά δεν μπορούσε να αλλάξει την ροή του αγώνα.
Συμπέρασμα: Το παιχνίδι σε μεγάλο βαθμό κρίθηκε στο πρώτο ημίχρονο και στα πρώτα λεπτά του δευτέρου. Ο Van Gaal έκανε ματ στον Rogers καθώς οι παίκτες του πραγματοποίησαν με τον καλύτερο τρόπο το αγωνιστικό πλάνο της United. Σημαντικό ρόλο έπαιξε τόσο η πολύ καλή απόδοση του Carrick που τακτικά έκανε καταπληκτικό παιχνίδι, όσο και η αποβολή του Gerrard που στέρησε την ευκαιρία από τους συμπαίκτες του να επιδιώξουν την ανατροπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου