Σήμερα ως Theodore Theodoridis έχεις το προνόμιο να κατέχεις την θέση του διευθυντή της διεύθυνσης Εθνικών Ενώσεων της UEFA και την ιδιότητα του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα της UEFA. Εχεις το προνόμιο να είσαι “δεξί χέρι” του Μισέλ Πλατινί. Και είσαι αυτός που και λόγω θέσης και ιδιότητας (διευθυντής Εθνικών Ενώσεων) αλλά και λόγω καταγωγής και ποδοσφαιρικής προέλευσης αναλαμβάνεις την ευθύνη των επαφών με την ελληνική κυβέρνηση, η οποία σου δείχνει όχι μόνο διάθεση να καθαρίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά και τη διάθεση να το κάνει σωστά, δηλαδή μέσα από συνεργασία με την UEFA προκειμένου να μη φέρει την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία στην άβολη θέση να σταθεί μπροστά σε παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου.
Δέκα μέρες πίσω, μετά την συνάντηση με τον Σταύρο Κοντονή στο υφυπουργείο Αθλητισμού, έφυγες με τον προβληματισμό που δημιουργούν οι θέσεις του Υπουργού, τη δέσμευση ότι θα δουλέψεις πάνω σε ένα μοντέλο που θα είναι συμβατό με τα στάνταρ της UEFA αλλά και θα ικανοποιεί την ελληνική ανάγκη για ουσιαστικές αλλαγές στην διοίκηση του ποδοσφαίρου και την “προσπαθούμε να βρούμε λύσεις, κι εγώ είμαι αισιόδοξος, είμαι στη χώρα μου και θέλω να είμαι πάντα αισιόδοξος” δήλωση.
Εκτοτε διάβασες το πόρισμα του Εισαγγελέα Κορέα για την ύπαρξη και δράση εγκληματικής οργάνωσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και μέσα από την ανάγνωση των 173 σελίδων πέρα από όλα τα άλλα, κάποια εκ των οποίων σε αφορούν, διαπίστωσες πόσο διεφθαρμένη ήταν και είναι η διαδικασία εκλογής του προέδρου της ΕΠΟ. Διάβασες προέδρους Ενώσεων να τάζουν την ψήφο τους, διάβασες προέδρους και υποψήφιους προέδρους να ζητούν στήριξη ΠΑΕ, διάβασες να μετρούν τις ψήφους των προέδρων Ενώσεων σαν αγορασμένα κουκιά. Τι άλλο πρέπει να διαβάσεις για να φρίξεις και να νιώσεις την ανάγκη να βοηθήσεις την χώρα σου να καθαρίσει το ποδόσφαιρό της; Πώς είναι δυνατόν να μην αναγνωρίσεις την ιστορική ευθύνη σου και να την αναλάβεις;
Από την ημέρα της συνάντησής του στην Αθήνα με τον Σταύρο Κοντονή, κι ενώ το 10ήμερο διάστημα για να επιστρέψει με τις ερωτήσεις της UEFA για το πρώτο νομοσχέδιο και τις θέσεις της UEFA λήγει αύριο, ο Θεοδωρίδης έχει αποφύγει κάθε επαφή με τα ελληνικά media. Αυτά έχει κάθε δικαίωμα να συνεχίσει να τα αποφεύγει. Είναι όμως αδιανόητο να κάνει το ίδιο και με την μεγάλη ευθύνη και το ιστορικό χρέος που έχει απέναντι στην χώρα του. Αυτήν δεν γίνεται να την αποφύγει, όσο και αν προσπαθήσει να περάσει απαρατήρητος.
Επειδή είχα την τύχη, πριν από 4,5 χρόνια μιας συνάντησης και κουβέντας με τον Πλατινί παρουσία του Θεοδωρίδη έχω ιδίαν αντίληψη του μεγέθους της εκτίμησης και της εμπιστοσύνης που έχει προς τον Ελληνα συνεργάτη του ο πρόεδρος της UEFA αλλά και περί του μεγέθους της επιρροής που ασκεί σε αυτόν ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της UEFA, δηλαδή ο άνθρωπος του Πλατινί για τις ειδικές αποστολές των διαπραγματεύσεων με κάθε μια εκ των 54 ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που θέλει να παρέμβει σε ποδοσφαιρικά ζητήματα για να πατάξει τη διαφθορά. Με απλά λόγια ουδείς μπορεί να με πείσει ότι ο Θεοδωρίδης δεν μπορεί να πείσει τον Πλατινί για την ανάγκη να γίνουν κοσμογονικές αλλαγές σε μια ομοσπονδία που εκλέγει πρόεδρο μέσα από μια τόσο διεφθαρμένη διαδικασία.
Στη δεδομένη στιγμή, περίπου 20 ημέρες πριν από την επόμενη και πιο καθοριστική συνεργασία των FIFA – UEFA με τον υφυπουργό Αθλητισμού παρουσία του προέδρου Γκιρτζίκη, ο Θεοδωρίδης αποφασίζει για την ιστορία και την υστεροφημία του. Αποφασίζει και καθορίζει το πώς θέλει να τον αντιμετωπίζουν οι Ελληνες. Μπορεί να συνεχίσει να νίπτει τας χείρας του, να κάνει πως δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν διαβάζει, να αδιαφορήσει μπροστά σε καθαρές αποδείξεις για το πόσο διεφθαρμένο είναι το σημερινό καθεστώς και η διαδικασία των εκλογών στην ΕΠΟ, δηλαδή να μην μιλήσει στον Πλατινί για τα όσα διάβασε στο πόρισμα Κορέα, και να έρθει στην επόμενη συνάντηση για να κάτσει πίσω από το επιχείρημα του αυτοδιοίκητου και να αρνηθεί στον Κοντονή οποιαδήποτε αλλαγή. Και μπορεί να πείσει τον Πλατινί για την ανάγκη να πιέσουν άμεσα και πολύ τον Γκιρτζίκη και τη σημερινή διοίκηση της ΕΠΟ να προχωρήσει άμεσα μόνη της στις απαιτούμενες καταστατικές αλλαγές ώστε να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, να διευρύνει πολύ το εκλογικό σώμα και να βάλει τις προδιαγραφές διαφάνειας και ισονομίας για τις οποίες μιλά και ο Κοντονής χωρίς να παρέμβει η κυβέρνηση στο αυτοδιοίκητο.
Στην δεύτερη περίπτωση ο Θεοδωρίδης γράφει το όνομά του στην ιστορία και το συνδέει με την απαρχή της κάθαρσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Στην πρώτη περίπτωση κάνει ένα πολύ ουσιαστικό βήμα για να συνδεθεί στενά με την πραγματικότητα που αποτυπώνεται στο πόρισμα Κορέα. Ενα βήμα για να καταγραφεί στη συνείδηση του Ελληνα ποδοσφαιρόφιλου ως ο άνθρωπος που είχε την ευκαιρία να βοηθήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο να καθαρίσει και αυτός επέλεξε όχι απλώς να μη το βοηθήσει αλλά και να το εμποδίσει να καθαρίσει με απειλή τον διεθνή αποκλεισμό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου