Το
ποδοσφαιρικό «Grexit» πλησιάζει. Ο Σταύρος Κοντονής δεν κάνει βήμα πίσω,
διαπιστώνοντας καθημερινά τον τεράστιο βόθρο που πνίγει χρόνο με τον
χρόνο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν κάνει βήμα πίσω, θέλει να «γκρεμίσει»
το αυτοδιοίκητο της ΕΠΟ και δείχνει έτοιμος να το φτάσει μέχρι το τέλος.
Κάτι που θα σημαίνει αποβολή της ελληνικής ομοσπονδίας από UEFA και
FIFA, αποκλεισμό εθνικών ομάδων και συλλόγων από διεθνείς διοργανώσεις.
Με λίγα λόγια μιλάμε για ολοκληρωτικό γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή. Σε ένα οικοδόμημα που είναι σάπιο από παντού και βρωμάει από όπου και αν το πιάσεις, μια νέα άρχη, ένα... τσουνάμι ίσως να ήταν μια κάποια λύση. Θα γίνονταν, όμως, καλύτερα τα πράγματα; Θα βελτιώνονταν οι συνθήκες; Θα «καθάριζε» ο βούρκος; Θα έφευγαν τα λαμόγια; Θα είχαμε εξάλειψη της διαφθοράς που «γεννά» την βία;;
Δίκοπο μαχαίρι. Διότι μπορεί στο μυαλό κάποιων-προφανώς και του Υπουργού- ένα πιθανό «Grexit» να έχτιζε κάτι νέο και υγιές σε βάθος διετίας, ωστόσο, μέσα σε ένα περιβάλλον παγκόσμιας ανυποληψίας, η κάθαρση φαντάζει ακόμη πιο δύσκολη υπόθεση. Ειδικά στην Ελλάδα.
Όποιος ''έστηνε'' ματς μέχρι τώρα, γιατί να φοβηθεί να ''στήσει'' σε ένα καθεστώς... Αφρικής; Στα παλαιότερα των υποδημάτων του έγραφε τον νόμο, την ΕΠΟ, την ΟΥΕΦΑ, ποιον και γιατί να φοβηθεί στην «νέα» ποδοσφαιρική Ελλάδα από την στιγμή που παραμένει ατιμώρητος; Όποιος «έπιανε» διαιτητές, γιατί να μην το κάνει και στο νέο... ανύπαρκτο διεθνώς καθεστώς; Τι θα έχει να φοβηθεί; Όποιος «έφτιαχνε» εγκληματικές οργανώσεις γιατί να μην συνεχίσει το έργο του; Το ζητούμενο δεν είναι το «Grexit», δεν είναι απλά και μόνο η δυνατότητα επέμβαση της πολιτείας στο ποδόσφαιρο. Το ζητούμενο είναι η απονομή δικαιοσύνης.
Σε περίπτωση αποβολής του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα έχουμε το μεγαλύτερο τσουβάλιασμα που θα μπορούσε να γίνει. Αθώοι και ένοχοι μαζί. Καθαροί και βρώμικοι στο ίδιο το τσουβάλι. Δηλαδή, γιατί να τιμωρηθούν ομάδες που δεν έχουν καμία απολύτως ανάμειξη στο «coriopolis 2011» και την «εγκληματική οργάνωση 2015»; Γιατί τα θύματα να μπουν στην ίδια κατηγορία με τους θύτες; Στην Ιταλία τιμωρήθηκε η Γιουβέντους. Στην Τουρία η Φενέρμπαχτσε. Είδατε πουθενά έστω και απλά ως συζήτηση ένα πιθανό «Italiaexit» ή «Turkexit»;
Στην περίπτωση μας υπάρχουν κατηγορούμενοι. 93 από την πρόταση Πούλιου για την πρώτη υπόθεση και 25 από το πόρισμα Κορέα για την δεύτερη. Υπάρχουν συγκεκριμένες ομάδες που εμπλέκονται, συγκεκριμένοι μεγαλοπαράγοντες. Ας αποδοθεί δικαιοσύνη, λοιπόν. Να γίνουν οι δίκες, να τιμωρηθούν όσοι είναι ένοχοι και να αθωωθούν όσοι είναι αθώοι.
Και εδώ, φίλε αναγνώστη, θα μου πεις «τι δικαιοσύνη μας λες ρε Αθανασίου. Σε άλλη χώρα, ζεις; Εδώ ο Παπακωνσταντίνου έφαγε 1 χρόνο με αναστολή για αλλοίωση της λίστας Λαγκάρντ» και θα έχεις και δίκιο. Όλα είναι ξεκάθαρα θέμα πολιτικής βούλησης. Αν θέλει η κυβέρνηση να καθαρίσει το ποδόσφαιρο, αποδίδοντας δικαιοσύνη μπορεί να το κάνει. Χωρίς να εξαφανίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο από τον παγκόσμιο χάρτη...
Με λίγα λόγια μιλάμε για ολοκληρωτικό γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή. Σε ένα οικοδόμημα που είναι σάπιο από παντού και βρωμάει από όπου και αν το πιάσεις, μια νέα άρχη, ένα... τσουνάμι ίσως να ήταν μια κάποια λύση. Θα γίνονταν, όμως, καλύτερα τα πράγματα; Θα βελτιώνονταν οι συνθήκες; Θα «καθάριζε» ο βούρκος; Θα έφευγαν τα λαμόγια; Θα είχαμε εξάλειψη της διαφθοράς που «γεννά» την βία;;
Δίκοπο μαχαίρι. Διότι μπορεί στο μυαλό κάποιων-προφανώς και του Υπουργού- ένα πιθανό «Grexit» να έχτιζε κάτι νέο και υγιές σε βάθος διετίας, ωστόσο, μέσα σε ένα περιβάλλον παγκόσμιας ανυποληψίας, η κάθαρση φαντάζει ακόμη πιο δύσκολη υπόθεση. Ειδικά στην Ελλάδα.
Όποιος ''έστηνε'' ματς μέχρι τώρα, γιατί να φοβηθεί να ''στήσει'' σε ένα καθεστώς... Αφρικής; Στα παλαιότερα των υποδημάτων του έγραφε τον νόμο, την ΕΠΟ, την ΟΥΕΦΑ, ποιον και γιατί να φοβηθεί στην «νέα» ποδοσφαιρική Ελλάδα από την στιγμή που παραμένει ατιμώρητος; Όποιος «έπιανε» διαιτητές, γιατί να μην το κάνει και στο νέο... ανύπαρκτο διεθνώς καθεστώς; Τι θα έχει να φοβηθεί; Όποιος «έφτιαχνε» εγκληματικές οργανώσεις γιατί να μην συνεχίσει το έργο του; Το ζητούμενο δεν είναι το «Grexit», δεν είναι απλά και μόνο η δυνατότητα επέμβαση της πολιτείας στο ποδόσφαιρο. Το ζητούμενο είναι η απονομή δικαιοσύνης.
Σε περίπτωση αποβολής του ελληνικού ποδοσφαίρου, θα έχουμε το μεγαλύτερο τσουβάλιασμα που θα μπορούσε να γίνει. Αθώοι και ένοχοι μαζί. Καθαροί και βρώμικοι στο ίδιο το τσουβάλι. Δηλαδή, γιατί να τιμωρηθούν ομάδες που δεν έχουν καμία απολύτως ανάμειξη στο «coriopolis 2011» και την «εγκληματική οργάνωση 2015»; Γιατί τα θύματα να μπουν στην ίδια κατηγορία με τους θύτες; Στην Ιταλία τιμωρήθηκε η Γιουβέντους. Στην Τουρία η Φενέρμπαχτσε. Είδατε πουθενά έστω και απλά ως συζήτηση ένα πιθανό «Italiaexit» ή «Turkexit»;
Στην περίπτωση μας υπάρχουν κατηγορούμενοι. 93 από την πρόταση Πούλιου για την πρώτη υπόθεση και 25 από το πόρισμα Κορέα για την δεύτερη. Υπάρχουν συγκεκριμένες ομάδες που εμπλέκονται, συγκεκριμένοι μεγαλοπαράγοντες. Ας αποδοθεί δικαιοσύνη, λοιπόν. Να γίνουν οι δίκες, να τιμωρηθούν όσοι είναι ένοχοι και να αθωωθούν όσοι είναι αθώοι.
Και εδώ, φίλε αναγνώστη, θα μου πεις «τι δικαιοσύνη μας λες ρε Αθανασίου. Σε άλλη χώρα, ζεις; Εδώ ο Παπακωνσταντίνου έφαγε 1 χρόνο με αναστολή για αλλοίωση της λίστας Λαγκάρντ» και θα έχεις και δίκιο. Όλα είναι ξεκάθαρα θέμα πολιτικής βούλησης. Αν θέλει η κυβέρνηση να καθαρίσει το ποδόσφαιρο, αποδίδοντας δικαιοσύνη μπορεί να το κάνει. Χωρίς να εξαφανίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο από τον παγκόσμιο χάρτη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου