Aπορία πρώτη: Αν συνέβη κάτι ύποπτο στον αγώνα του Ολυμπιακού με τη Βέροια, που περιλαμβάνεται στον ογκώδη φάκελο της διαφθοράς στο ελληνικό ποδόσφαιρο και αν κατηγορείται στέλεχος της Βέροιας, πώς είναι δυνατόν να μην εμπλέκονται και άνθρωποι ή άνθρωπος της άλλης ομάδας;
Απορία δεύτερη: Πόσα καράβια σαν το περιβόητο Νοοr 1 μεταφέρουν το ίδιο “εμπόρευμα”; Πόσα στα 1000 πέφτουν στις δαγκάνες των διωκτικών αρχών; Εγώ λέω όχι περισσότερα από δυο-τρία. Εσείς τι λέτε;
Απορία τρίτη: Για το συμφέρον κυρίως της Εθνικής ομάδας “ελαχιστοποίησε” την παρέμβαση της πολιτείας με τις αλλαγές στο νομοσχέδιό του ο Σταύρος Κοντονής, όπως ο ίδιος είπε. Πώς, όμως, είναι δυνατόν να υπολογίζει το “συμφέρον” της Εθνικής ομάδας και όχι το ουσιαστικό συμφέρον όλων των συλλόγων οι οποίοι παράγουν το προιόν που λέγεται επαγγελματικό ποδόσφαιρο;
Πώς είναι δυνατόν να σε ενδιαφέρει να μην αποκλειστεί από τις διεθνείς διοργανώσεις η Εθνική, η οποία δεν “γεννά” χρήμα και να μην πολυσκοτίζεσαι εάν αποκλειστούν από τις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ οι σύλλογοι που μετέχουν σε όλη την μπίζνα; Πώς είναι δυνατόν να μη σε ανησυχεί το ενδεχόμενο να μην μπορούν να μετακινηθούν ποδοσφαιριστές από και προς την Ελλάδα;
Καλώς νοιάστηκε για την Εθνική και δεν λέω το αντίθετο. Αλλωστε συμφωνώ, όπως όλοι μας πιστεύω, με τις προθέσεις και την προσπάθεια του υφυπουργού Αθλητισμού. Η ένστασή μου έγκειται στο ότι πρέπει να αγκαλιάσει με ενδιαφέρον τους συλλόγους, όλους τους συλλόγους, γιατί, τελικά, αυτοί είναι το ποδόσφαιρο. Οι σύλλογοι και οι παράγοντές τους δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εχθροί. Και η όλη φιλοσοφία ενός αθλητικού νόμου δεν ωφελεί στο να αποσκοπεί κυρίως στις επιβολές ποινές σε βάρος των ομάδων και των παραγόντων τους.
Απορία τέταρτη: Με το σύστημα της εκλογικής διαδικασίας της ΕΠΟ τι θα γίνει; Θα τολμήσει ο Κοντονής να διευρύνει το εκλογικό σώμα, κόντρα στην κατευθυνόμενη επιθυμία της νυν διοίκησης της ΕΠΟ του... φοβερού και τρομερού Γκιρτζίκη, ή θα ανεχτεί τη γνωστή διαδικασία του ελεγχόμενου εκλογικού αποτελέσματος δια της ψήφου των 54 Ενώσεων;
Απορία πέμπτη και αυτή είναι που με “καίει” περισσότερο: Οι ίδιες οι ομάδες, δηλαδή οι μεγαλομέτοχοι και οι πρόεδροί τους, θα πάνε και φέτος για μπανάκια και θα χάφτουν όπως πάντα μύγες το καλοκαίρι, ή θα ασχοληθούν επιτέλους σοβαρά με το καημένο το ποδόσφαιρο για να το προστατεύσουν και να το βοηθήσουν; Θα απασχολήσουν τη Σούπερ Λίγκα κάποιες αλλαγές που πρέπει να γίνουν, το θέμα της διαιτησίας, ή το θέμα των άχρηστων πλέι οφ; Η, μήπως, το μόνο για το οποίο θα ενδιαφερθεί και πάλι θα είναι η μοιρασιά των χρημάτων από τα τηλεοπτικά δικαιώματα;
Φοβάμαι ότι σ' αυτό το τελευταίο την ξέρω την απάντηση. Δεν “χαλάει” με τίποτε το σιγουράκι: Κανείς δεν πρόκειται να συγκινηθεί. Αλλος γιατί έχει βολευτεί με την κατάσταση που επικρατεί, άλλος γιατί είναι εξαρτημένος από τους βολεμένους, άλλος γιατί... βαριέται και άλλος γιατί είναι άσχετος και ανίκανος. Κι όμως, ένας – ένας, όταν θα “κυλάει” το Πρωτάθλημα, θα αρχίσει να διαμαρτύρεται για το κάθε τι που τον ενοχλεί και θεωρεί άδικο. Τότε θα θυμηθούν όλοι από τα χάλια της διαιτησίας, τότε θα δυσφορήσουν όλοι από τις συνθέσεις και τις αποφάσεις των δικαιοδοτικών οργάνων, τότε θα είναι όλα λάθος, ενώ το καλοκαίρι ήταν όλα πάνσωστα, γι' αυτό και είχαν την άνεση και τα μπανάκια τους να απολαύσουν και τις μύγες να χάψουν...
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου