«Ο Ολυμπιακός για μένα σημαίνει η ζωή μου, η οικογένεια μου. Ήμουν πολύ μικρός όταν άρχισα να πηγαίνω στον Ολυμπιακό. Ούτε 10 ετών δεν ήμουν. Τότε που για να μπούμε μέσα έπρεπε να πούμε σε κάποιον φίλαθλο να μας πάρει μαζί του να περάσουμε. Αλλιώς δεν μπορούσαμε να πάμε. Έχω ζήσει με τον Ολυμπιακό πολύ μεγάλες χαρές και θα έλεγα πολύ λίγες λύπες.
Όποιος ζει τον Ολυμπιακό, μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτός ο σύλλογος. Πόσο δένεσαι μαζί του και πόσο και ο ίδιος σε παρακινεί να είσαι κοντά του και να κάνεις ότι μπορείς καλύτερο, στις προσπάθειες που γίνονται είτε με τις ομάδες είτε με τις διοικήσεις. Ο Ολυμπιακός δεν έγινε τυχαία Θρύλος. Έγινε Θρύλος από τις επιτυχίες του. Από τα κατορθώματα του. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Και όταν μιλάω για το εξωτερικό δεν μιλάω μόνο για το ποδόσφαιρο. Ο Ολυμπιακός δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο. Ο Ολυμπιακός είναι μπάσκετ, είναι βόλεϊ, είναι πόλο, είναι στίβος. Αλλά και άλλες ομάδες που δεν χρειάζεται να τις πιάσουμε μία-μία να τις λέμε γιατί τόσες ομάδες που είχε και έχει ο Ολυμπιακός, δεν υπάρχει νομίζω άλλος σύλλογος στον κόσμο που διατηρεί όλες αυτές τις ομάδες. Να αναδεικνύει παγκόσμιους πρωταθλητές, πρωταθλητές Ευρώπης, Ολυμπιονίκες κτλ. Όλα αυτά δημιούργησαν τον Θρύλο, δεν μπορεί κανένας πλέον σήμερα ούτε να τον αμφισβητήσει αλλά ούτε και να τον φτάσει.
Και θα έλεγα με την ευκαιρία αυτή, γιατί τον γνωρίζω από τότε που γεννήθηκε, τον σημερινό πρόεδρο της ΠΑΕ, τον Βαγγέλη Μαρινάκη, είναι γέννημα- θρέμμα Πειραιώτης. Είναι οπαδός του Ολυμπιακού και για αυτό αγαπάει και φέρεται όπως φέρεται. Σαν παιδί του Ολυμπιακού και όχι σαν ένας φίλαθλος που ήρθε απλώς να διοικήσει. Θα έλεγα κάτι παρόμοιο ήταν και ο Σωκράτης Κόκκαλης. Τον οποίο γνώριζα, πριν έρθει στον Ολυμπιακό. Και ο Σωκράτης ο Κόκκαλης υπήρξε φανατικός Ολυμπιακός, οπαδός του Ολυμπιακού. Και αυτός ότι έκανε τα έκανε σαν οπαδός του Ολυμπιακού, από την αγάπη του. Προσέφερε πολλά, όπως προσφέρει και τώρα και ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Αυτοί οι δύο άνθρωποι, θα πρέπει όλοι οι Ολυμπιακοί να τους έχουν στην καρδιά τους.
Πέρασαν και άλλοι Πρόεδροι καλοί. Όπως εγώ έχω να λέω για τον Νίκο τον Γουλανδρή. Ο Νίκος Γουλανδρής, πέρασε λίγα χρόνια στον Ολυμπιακό. Όμως ήτανε πρώτα άνθρωπος, μετά φίλαθλος και μετά Πρόεδρος. Και αυτός αγάπησε πολύ τον Ολυμπιακό και έκανε πολλά για τον Ολυμπιακό σε μια πολύ δύσκολη εποχή για τον Ολυμπιακό. Τότε που είχαν άλλοι τα πρωτεία και δημιουργούσαν προβλήματα σε εμάς. Θα πω και άλλον έναν που προσέφερε στα χρόνια που πέρασε γιατί μιλούσε μαζί μου, τότε που έγινε επαγγελματικό το ποδόσφαιρο, τον Σταύρο Νταϊφά. Πρέπει να τον μνημονεύουμε, πρέπει να τον αναφέρουμε, γιατί την ιστορία του Ολυμπιακού, την έγραψαν αρκετοί. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο, με την δική του αγάπη και με την δική του προσφορά.
Σε όλους αυτούς τους Ολυμπιακούς, οφείλει πολλά. Για ότι έχουν κάνει για τον Ολυμπιακό. Και έχουν προσφέρει πολλά. Όσοι είναι στην ζωή, να ζήσουν πολλά χρόνια, για να βλέπουν και να χαίρονται τον Ολυμπιακό. Που η διαδοχή του, από το ένα άτομο στο άλλο, γίνεται ακόμα καλύτερα, για να μπορεί ο Ολυμπιακός, να ανεβαίνει ακόμα περισσότερο. Και αυτό θα συνεχίζεται. Μια τελευταία ευχή. Στον κόσμο που δεν τον άφησε ποτέ τον Ολυμπιακό, να μην τον αφήσει. Να είναι πάντοτε κοντά του. Να είναι ψύχραιμος, συγκρατημένος και να ξέρει ότι όλοι προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο για τον Ολυμπιακό. Και το κάνουν!», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σταύρος Θεοδωρακάκης.
*Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου