Θρύλε «ψήλωσε» κι άλλο!!

Ο Νίκος Ζέρβας, γράφει από τη Μαδρίτη για το τι χρειάζεται ο Ολυμπιακός για να υπερκεράσει το εμπόδιο της ΤΣΣΚΑ, αλλά και την περηφάνια που έχουν γεμίσει έτσι και αλλιώς την Ελλάδα οι «ερυθρόλευκοι».

Ακόμα και ο πιο… χορτάτος πολεμιστής, αυτός που νιώθει πως έχει κάνει αρκετές υπερβάσεις των δυνάμεών του, κοιτάζει τον επόμενο στόχο και θέλει το κάτι παραπάνω. Ο Ολυμπιακός, έχει αφαιρέσει αρκετά μεγάλη σημασία της λέξης «υπέρβαση» με τα κατορθώματά του τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην Ευρωλίγκα, αλλά θέλει μία ακόμα, μέχρι την… επόμενη. Πλέον η πρόκληση, μοιάζει με αυτή του ταλαιπωρημένου ερημίτη, που φτάνει δίπλα στην πηγή και θέλει να ξεδιψάσει από το δροσερό τρεχούμενο νερό.

Γράφει από τη Μαδρίτη ο Νίκος Ζέρβας

Τρία χρόνια μετά το θαύμα της Κωνσταντινούπολης και δύο μετά την απόλυτη επιβολή του δικού του νόμου στο Λονδίνο, το εμπόδιο της ΤΣΣΚΑ μοιάζει και ίσως να είναι πιο υψηλό από ποτέ. Όχι τόσο γιατί ο Ολυμπιακός δεν έχει την δυνατότητα να την νικήσει, όσο γιατί οι ρώσοι δείχνουν πιο ώριμοι, σοβαροί και έτοιμοι από ποτέ. Δείχνουν, το αν τελικά είναι, θα φανεί σε λίγες ώρες στο παρκέ του «Palacio de Deportes». Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του, που και πάλι πριν από μια σημαντική μάχη έχουν αμφιβολίες για το αν θα είναι όλοι έτοιμοι (Λοτζέσκι), δεν χαμπαριάζουν από φαβορί και αουτσάιντερ. Το χει φαίνεται η μοίρα των «ερυθρόλευκων» να τους αντιμετωπίζουν ως… underdog.

Πολλά Final Four όμως, έχουν αποδείξει πως ταιριάζουν… γάντι σε αυτά. Σαν μία μαγική… δύναμη να τους δίνει ώθηση και την κατάλληλη στιγμή να τα… σπρώχνει προς τη δόξα. Η ελληνική ομάδα όμως, έχει και άλλον δρόμο, τον δικό της απολαυστικό και απόλυτα επιτυχημένο. Τον αγωνιστικό, που περιλαμβάνει σωστό πλάνο, σωστή πνευματική προετοιμασία, καλή άμυνα και κατάθεση ψυχής στο παρκέ. Αυτό είναι δεδομένο πως θα δούμε και απόψε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Το «αρνούμαι να χάσω» και την ρωμιοσύνη των ελλήνων, που δε θέλουν να αφήνουν την ευκαιρία να πάει χαμένη. Η ΤΣΣΚΑ δεν είναι ανίκητη, αρκεί ο Ολυμπιακός να παίξει όπως στις τρείς νίκες που έκανε μέσα σε μία εβδομάδα κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Να χάσει όσο το δυνατόν λιγότερα αμυντικά ριμπάουντ, να χαλάσει τη δημιουργία των Τεόντοσιτς-Ντε Κολό, να σεβαστεί όλα τα μέλη της δωδεκάδας του αντιπάλου (από τα πιο πλήρη ρόστερ στην ιστορία) και να είναι ψύχραιμος και όσο το δυνατόν πιο εύστοχος στη δική του επίθεση.

Να μην αφήσει τους ψηλούς του αντιπάλου να εκμεταλλευτούν το δεδομένο πλεονέκτημά τους και να έχουν συγκέντρωση για σαράντα λεπτά σε κάθε λεπτομέρεια του αγώνα. Θα πρέπει επίσης να μη φοβηθούν, ακόμα και αν κάτι δεν πάει καλά στην αρχή. Οι ανατροπές, είναι η δεύτερή… δουλειά τους. Οι κόποι μίας χρονιάς, παίζονται σε ένα σαραντάλεπτο και μακάρι το Σάββατο το βράδυ να χρησιμοποιηθεί το συγκεκριμένο κλισέ και για τον τελικό. Αν κάποιος μπορεί και πάλι να κάνει το φαινομενικά ακατόρθωτο, είναι μόνο ο Ολυμπιακός. Η ομάδα που τα τελευταία χρόνια έχει «ψηλώσει» πολύ και τον σέβεται ολόκληρη η Ευρώπη. Απόψε μπορεί να ανέβει ακόμα περισσότερο…

Υ.Γ. Μαγική εμπειρία να έχουν και οι τέσσερις ομάδες του Final Four Έλληνες. Η Ελλάδα είναι εδώ. Το ελληνικό μπάσκετ, όχι απλά δεν καταλαβαίνει από κρίση, αλλά ακμάζει ακόμα περισσότερο και μεγαλουργεί. Μπράβο μας… *Πηγή: sport-fm.gr*