Γράφει ο Χρήστος Τσάλτας Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, λέει το γνωστό πατριωτικό άσμα. Και πράγματι είναι κάτι φορές που η φράση αυτή βρίσκει υπόσταση, κυρίως μέσω του μπάσκετ. Του αθλήματος που κατάφερε να χαρίσει τόσες και τόσες χαρές στους Έλληνες. Και αυτό θα συνεχίσει να κάνει…
Θα συνεχίσει να το κάνει, λοιπόν, γιατί η παραγωγική διαδικασία δεν σταματά. Η γενιά του ’97, η φουρνιά παικτών πολλά υποσχόμενων, που δείχνουν ότι το μέλλον είναι όλο δικό τους, παρουσιάζει εξαιρετική εικόνα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U19. Μια διοργάνωση που έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους διοργανωτές της και κυρίως τον Μπάμπη Μαρκάκη που… τρέχει για όλα τα θέματα.
Πίσω, όμως, στα του μπάσκετ. Η «γαλανόλευκη» έκλεισε την πρώτη φάση με τρεις νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια. Κι αν απέναντι σε Κορέα και Δομινικανή Δημοκρατία το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο, απέναντι στην Σερβία ήταν ένα ηχηρό «statement». Μια δήλωση, δηλαδή, των διεθνών πως έφτασαν στην Κρήτη με στόχο την διάκριση. Η αντίδρασή τους στο τέταρτο δεκάλεπτο φανερώνει του λόγου το αληθές.
Πολλά, ωστόσο, θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά, εάν στις εξέδρες αντί για 4,500 φίλοι του αθλήματος ήταν 1.000-1.500. Τότε δεν θα υπήρχε αυτή η απαιτούμενη ώθηση για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ο κόσμος της Κρήτης έχει «αγκαλιάσει» για τα καλά την ομάδα αυτή και της μεταδίδει θετική ενέργεια, από αυτή που κουβαλάει… μπόλικη στο πετσί του. Με τέτοιο κόσμο ακόμα και… σίδερα λυγάνε.
Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία, ωστόσο, είναι πως οι παίκτες του Ηλία Παπαθεοδώρου παίζουν ένας για όλους και όλοι για έναν! Η απουσία του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, του βασικού ηγέτη του συνόλου, σε άλλες περιπτώσεις θα διέλυε την ομάδα. Όχι, όμως στην περίπτωση της Εθνικής Εφήβων, η οποία μέσα από την ομαδική δουλειά κατάφερε να καλύψει το κενό του. Κι ας προέκυψε απρόοπτο με τον Μιχάλη Λούντζη πριν από τον αγώνα με την Σερβία. Κι ας τραυματίστηκε (ελαφρά) ο Δημήτρης Σταμάτης κατά τη διάρκεια του αγώνα. Κι ας τις… έφαγε ο Διονύσης Σκουλίδας. Όλοι έδωσαν το κάτι παραπάνω για να καλύψουν το κενό. Και το πέτυχαν!
Πλέον, στην φάση των «16» όλα είναι πιθανά. Όλα είναι ανοιχτά. Η Τυνησία εννοείται πως δεν τρομάζει σαν αντίπαλος, ενώ θα μπορούσε να χρησιμεύσει ώστε να δοκιμαστούν κάποια πράγματα ενόψει συνέχειας. Όλα αυτά, όμως, σε περίπτωση που έρθει η νίκη εύκολα.
Όπως και να’χει, το ελληνικό μπάσκετ είναι εδώ, δυνατό και έτοιμο για νέες μεγάλες προκλήσεις!
*Πηγή: superbasket.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου