ADVERTISEMENT
Δεν είναι άλλωστε μόνο ότι νίκησε μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα, αλλά είναι ο τρόπος που τα κατάφερε, ειδικά στο χθεσινό (19/10) παιχνίδι πρωταθλήματος που βρέθηκε να χάνει ακόμη και με 15 πόντους διαφορά από έναν Ολυμπιακό που για 15 λεπτά έπαιζε εξωπραγματικό μπάσκετ και τελικά έφυγε από το ΟΑΚΑ με σκυμμένο το κεφάλι.
Ο Παναθηναϊκός έμοιαζε σοκαρισμένος στα πρώτα 15 λεπτά. Σοκαρισμένος ίσως από την συγκέντρωση του Ολυμπιακού, ξαφνιασμένος από το ξεκίνημα με 5/5 τρίποντα; Αγνωστο. Οπως και να 'χει αυτή η εικόνα ήταν αδύνατον να συνεχιστεί, όταν πρόκειται για ντέρμπι τέτοιου επιπέδου.
Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο παιχνίδι, όταν κατάλαβε πως για να καλύψει τα νώτα του, θα πρέπει να βελτιώσει την πρώτη γραμμή άμυνας. Με δεδομένες τις αδυναμίες που έχει στη ρακέτα, θα έπρεπε οι «κοντοί» να προστατεύσουν τους «ψηλούς» και να μην επιστρέψουν άλλες διεισδύσεις στον Ολυμπιακό. Από την στιγμή που δεν έχεις γρήγορα πόδια στη ρακέτα, υποχρεούσαι να πιέσεις περισσότερο την μπάλα και ο Παναθηναϊκός το έκανε πράξη από το 15' και μετά, αφού πρώτα ο Τζόρτζεβιτς εξάντλησε όλες τις πιθανότητές του.
Μέσα σε 10 λεπτά δοκίμασε όλα όσα θα δοκίμαζε σε ένα ολόκληρο 40λεπτο. Ξεκίνησε με τον Κούζμιτς, ρίσκαρε με τον Ραντούλιτσα και κατέληξε με τον Γκιστ στο «5», σε μια ύστατη προσπάθεια να συμμαζέψει τα πράγματα. Τελικά, η λύση δόθηκε με τον παραδοσιακό τρόπο, την πίεση δηλαδή στην μπάλα, κι όχι μόνο σταμάτησε το transition του Ολυμπιακού, αλλά κατάφερε να κλέψει και να πάει στον αιφνιδιασμό, έστω κι αν τις δύο από τις τρεις φορές δεν έβαλε την μπάλα στο καλάθι.
Οταν ο Ολυμπιακός διαπίστωσε πως με τέτοιο ξεκίνημα και τέτοια ποσοστά δεν μπορούσε να «καθαρίσει» το παιχνίδι, αυτομάτως έδωσε το δικαίωμα στον Παναθηναϊκό να... μυρίσει το φόβο του. Ηταν θρίαμβος για τους «πράσινους» το γεγονός ότι στο ημίχρονο ήταν στο -2 και γινόταν ξεκάθαρο πως από την στιγμή που άντεξαν αυτομάτως θα είχαν το μομέντουμ τον αγώνα ακόμη και στην ισοπαλία.
Ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα 10 ημερών πως αυτή την στιγμή διαθέτει περισσότερες ισχυρές προσωπικότητες από τον Ολυμπιακό. Ακόμη και ο Πάβλοβιτς φώναξε παρών όταν χρειάστηκε, ο Φελντίν έβαλε τις δύο κρίσιμες βολές, ο Φώτσης πήρε την κλασική... τριποντάρα, ο Ραντούλιτσα βγήκε κερδισμένος από την στιγμή που προστατεύτηκε στην άμυνα, ακόμη και ο κακός Καλάθης είχε μεγαλύτερη παρέμβαση στο ματς από τους Χάκετ, Στρόμπερι που θεωρητικά είναι δύο βασικά «όπλα» του Ολυμπιακού στην περιφέρεια.
Αν και ο Νικ δεν ήταν καλός, κατάφερε να κάνει σωστή διαχείριση της κακής του μέρας, αποφεύγοντας τις προσπάθειες και μειώνοντας στο ελάχιστον τον αριθμό των λαθών του.
Αυτή είναι άλλωστε και η ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά του φετινού Παναθηναϊκού από τον περσινό. Οταν ο Διαμαντίδης γυρίζει δίπλα του δεν βλέπει μόνο τον Φώτση, αλλά τουλάχιστον τρεις παίκτες ακόμη που μπορούν να τον βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Παίκτες που παρά τις αδυναμίες τους, διαθέτουν την προσωπικότητα να τις διαχειριστούν, να τις κρύψουν και να βγάλουν στο παρκέ τον χαρακτήρα που απαιτείται σε τόσο υψηλό επίπεδο.
Μία τέτοια περίπτωση είναι ο Ραντούλιτσα, άλλη μία είναι ο Πάβλοβιτς που μπορεί το κρίσιμο σουτ που έβαλε να έμοιαζε εκτός μπασκετικής λογικής, αλλά είναι σουτ που για να το πάρεις θα πρέπει πρώτα και πάνω απ' όλα να έχεις την προσωπικότητα για να αναλάβεις την ευθύνη. Και ο Πάβλοβιτς την έχει...
Οι «ερυθρόλευκοι» από την άλλη κατέρρευσαν από το 15' και μετά. Ο Σπανούλης έκανε τη χειρότερή του εμφάνιση στο ΟΑΚΑ, ο πολύ καλός Μάντζαρης έμεινε περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε στον πάγκο στη γ' περίοδο ενώ όλοι οι υπόλοιποι περιφερειακοί του Σφαιρόπουλου πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Και να ήταν μόνο αυτό...
Ο Γιάνγκ έπαιζε χωρίς να έχει καμία παρέμβαση στην επίθεση, ο Μιλουτίνοφ δεν είχε σε καμία περίπτωση ψυχολογία Σέρβου μπασκετμπολίστα που παίζει σε τέτοιο παιχνίδι και μοιραία κορυφαίος ήταν πάλι αυτός που δεν αγωνίστηκε, δηλαδή ο Χάντερ. Είναι σαφές πως ο Ολυμπιακός έχει να λύσει αρκετά θέματα με πρώτο και καλύτερο τη χημεία στην περιφέρειά του. Στην ουσία έχει τέσσερα γκαρντ πρώτης γραμμής, αλλά στο παρκέ εμφανίζεται μάξιμουμ ο ένας, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει αδυναμία τόσο στο σκοράρισμα όσο και στην οργάνωση στο «πέντε εναντίον πέντε».
Τι κρίθηκε απ' αυτό το παιχνίδι; Στην ουσία τίποτα, άλλωστε είναι τόσο μικρή η διαφορά που όλα είναι ανοικτά στον αγώνα του ΣΕΦ. Απλά, ο μεν Παναθηναϊκός κέρδισε κι άλλο πολύτιμο χρόνο για να δουλέψει χωρίς πίεση τις αδυναμίες του, ο δε Ολυμπιακός πρέπει «εδώ και τώρα» να λύσει τα προβλήματα που έχει με τους μη ξεκάθαρους ρόλους στο παρκέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου