Το «κούμπωμά» του στα «Σφυριά» φυσικά δεν είναι ανεξήγητο. Ο Παγιέ είχε 17 ασίστ στην περσινή Μαρσέιγ. Ήταν πρώτος στη Γαλλία και τέταρτος σε όλα τα μεγάλα πρωταθλήματα. Συνολικά, δημιούργησε 134 ευκαιρίες, ξανά όσο κανείς άλλος στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης! Σημαντικό ρόλο στην εκμετάλλευση των δημιουργικών του δυνατοτήτων έπαιξε η δουλειά στους Φωκαείς υπό τις οδηγίες του Μαρσέλο Μπιέλσα. Αποκτήθηκε από την Λιλ ως αριστερό εξτρέμ, ωστόσο τον πρώτο καιρό στη Μασσαλία έπαιξε και στα δεξιά, με εντολές να συγκλίνει και να απειλεί, είτε τελειώνοντας τις φάσεις είτε φτιάχνοντάς για τους συμπαίκτες του.
Ο Μπιέλσα ήταν εκείνος που του έδωσε ρόλο playmaker, απογειώνοντάς τον την περσινή σεζόν. Toυ έδωσε τη μπαγκέτα. «Πέρασα μόνο μια χρονιά μαζί του, αλλά έμαθα πάρα πολλά. Αισθάνομαι σαν να έμαθα αρκετά για τα επόμενα δέκα χρόνια. Είναι αλήθεια ότι χρειάζεται μεγάλη συγκέντρωση για να δουλέψεις μαζί του, δίνει μεγάλη σημασία στη λεπτομέρεια. Αλλά παρότι θέλει σκληρή δουλειά, όταν κάνεις κτήμα σου αυτά που σου δίνει, τότε γίνεται εύκολο να τα βγάλεις στον αγωνιστικό χώρο. Γίνεται φυσικά». Ήδη από τον Οκτώβριο ο Ντιντέ Ντεσάμπ, ο οποίος τον κάλεσε ξανά στην Εθνική έλεγε: «Παίζει σε έναν διαφορετικό ρόλο, είναι playmaker στον άξονα και επηρεάζει πολύ το παιχνίδι. Είναι πολύ επαρκής και αποτελεσματικός όσον αφορά τα γκολ και τις ασίστ».
Με τη χρονιά να φτάνει στο τέλος της και την πιθανότητα του τίτλου να απομακρύνεται για την Μαρσέιγ, ο Παγιέ δεν έδειξε να επηρεάζεται. Είχε συμμετοχή (σκοράρισμα ή ασίστ) σε γκολ στα 8 από τα δέκα τελευταία παιχνίδια της ομάδας του, ενώ έκανε και τις περισσότερες επιτυχημένες κάθετες μπαλιές στο γαλλικό πρωτάθλημα. Οι «σειρήνες» για την απόκτησή του αυξήθηκαν (η Λίβερπουλ τον παρακολουθούσε αρκετά χρόνια) όταν έγινε κατανοητό πως το καλοκαίρι που μας πέρασε η Μαρσέιγ θα συναινούσε στην πώλησή του, καθώς είχε άμεση ανάγκη από έσοδα για να ισοσκελίσει τα βιβλία, μετά και την αποτυχία της να βγει στο Champions League.
Απέναντι στην Τσέλσι ξεκίνησε αριστερά, αλλά ήταν... παντού
Ο
Μπιέλσα σε μια απέλπιδα προσπάθεια προσπάθησε να πείσει τη διοίκηση να
του ανανεώσει το συμβόλαιο για να μείνει, αλλά δεν γινόταν να φτάσει τα
χρήματα που του έδινε ο Μπίλιτς, η προσέγγιση του οποίου ήταν ένας ακόμα
λόγος για να επιλέξει τα «Σφυριά». Εκτός από τα δημιουργικά του
χαρίσματα, ο Κροάτης είχε διαγνώσει το χαρακτηριστικό εκείνο, στο οποίο
αναφέρθηκε ο Λανσίνι: Την εργατικότητά του. Αυτό το work ethic σε
προπονήσεις και αγώνες που για τα αγγλικά κλαμπ παίζει τόσο σημαντικό
ρόλο. Μόνο που ο Παγιέ, το συνδυάζει άψογα με το ταλέντο, το οποίο μόνο
του δεν αρκεί. Και το απέδειξε ανταποκρινόμενος πλήρως υπό τις οδηγίες
ενός... πραγματικού τρελού με τη δουλειά: Του Μαρσέλο Μπιέλσα.Στην τελευταία σεζόν πριν οι Hammers μετακομίσουν στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου, ο Μπίλιτς προσελήφθη για να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα, να την απομακρύνει από το ποδόσφαιρο σκοπιμότητας της περιόδου Άλαρνταϊς και να εκτοξεύσει τη δυναμική της ενόψει και της νέας έδρας μέσα στο 2016. Να επαναφέρει αυτό το «West Ham Way», το οποίο επιζητούσε και ο κόσμος και δεν ταίριαζε με τις ποδοσφαιρικές προσεγγίσεις του Big Sam. Ο Ντιμίτρι Παγιέ ήταν το μεγάλο στοίχημά του. Πήρε το ρόλο του μαέστρου και με 5 γκολ, 4 ασίστ, 81% ακρίβεια στις πάσες και έχοντας φτιάξει 40 ευκαιρίες, κάνει ξεκάθαρα τη διαφορά. «Είναι ένας ποδοσφαιριστής τον οποίο θέλεις να βλέπεις όλο και περισσότερο», είπε ο Τζακ Γουίλσιρ για τον Γάλλο που έχει γίνει ήδη τραγούδι στα χείλη των οπαδών της Γουέστ Χαμ.
Dmitri #Payet for West Ham already: 5 goals 4 assists 1 chant to tune of ‘Achy Breaky Heart’ [via @slavsl] pic.twitter.com/b1rKuf0NzB
— Bleacher Report UK (@br_uk) October 24, 2015
Ο Παγιέ δεν χρειάστηκε χρόνο προσαρμογής. Συνέχισε ακριβώς την
εξέλιξή του, από εκεί που σταμάτησε με τον Μπιέλσα. Ένας winger που
έγινε playmaker, έχοντας την επάρκεια να φτιάξει παιχνίδι από τον άξονα,
να απειλήσει από τα άκρα, να συγκλίνει, να εκτελέσει. Από δικές του
προσπάθειες σε στημένες φάσεις η Τσέλσι ένιωσε την αρχική πίεση. Μια
απευθείας εκτέλεση που έδιωξε δύσκολα ο Μπέγκοβιτς, ένα κόρνερ που έφερε
το γκολ στο 17'. Δεν κρύβεται ποτέ, δουλεύει χωρίς την μπάλα, έχει
εξαιρετικές επαφές και κινήσεις. Δυνατός, γρήγορος, εξαιρετικός με τη
μπάλα στα πόδια, με τρεξίματα και ομαδικότητα.Μετά τα δύο γκολ του επί της Νιούκαστλ, ο Γκάρι Νέβιλ τον παραλλήλισε στον «αέρα» του Sky Sports με τον Κάρλος Τέβες. Στο ματς εκείνο, μόνο ο Κουγιατέ (μια ακόμα εξαιρετική μονάδα στη φετινή Γουέστ Χαμ) είχε περισσότερα τάκλιν και κοψίματα, γεγονός που δείχνει αυτό το περιβόητο work ethic. Και στα μεγάλα ματς είναι πάντα έτοιμος να πρωταγωνιστήσει. Τσέλσι, Σίτι, Άρσεναλ, Λίβερπουλ. Τα «θύματα» είναι πολλά και από τα πάνω πατώματα!
Ο Μπίλιτς το είπε ξεκάθαρα: «Δεν είναι μόνο ένας ποδοσφαιριστής που καθορίζει τα παιχνίδια, αλλά κάνει όλους τους παίκτες τριγύρω του καλύτερους. Αυτό είναι το πιο σημαντικό που θέλεις από έναν ποδοσφαιριστή. Να μην είναι μόνο καλή μονάδα, αλλά team player». Στο πρόσωπο του βρήκε τον απόλυτο team performer. Και χωρίς να ξοδέψει τα αλόγιστα εκατομμύρια που συνοδεύουν τις περισσότερες κλασάτες μεταγραφές της Premier League...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου