Ο Κώστας Νικολακόπουλος καταγράφει στο sport-fm.gr την πραγματικότητα γύρω από τον Ολυμπιακό και το Γιουρόπα Λιγκ.
***Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι δεν έχει λογική αυτό που συμβαίνει με τον Ολυμπιακό εδώ και μία 15ετία στην Ευρώπη!
***Γιατί αν βάλεις ένα μέσο όρο επιτυχίας του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα διαπιστώσεις ότι στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι 30 με 40% πάνω από το μέσο όρο του, ενώ στο Γιουρόπα Λιγκ και στο πρώην Κύπελλο ΟΥΕΦΑ είναι 30 με 40% κάτω από το μέσο όρο του! Δηλαδή, στην αντικειμενικά πολύ πιο δύσκολη διοργάνωση, ο Ολυμπιακός είναι πολύ καλύτερος συγκριτικά με την πιο εύκολη!
***Κι όχι μόνο τα τελευταία εννιά χρόνια, που πραγματικά ο Ολυμπιακός στέκεται σχεδόν σαν ίσος προς ίσο με τα θηρία της Ευρώπης. Και νωρίτερα στο Τσάμπιονς Λιγκ έκανε υπερβάσεις: για 5’ δεν είχε περάσει τη Γιουβέντους στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ! Είχε κερδίσει τη Λίβερπουλ στο Καραϊσκάκη! Την Πόρτο την είχε κερδίσει τρεις φορές στο ΟΑΚΑ! Με τη Ρεάλ είχε φέρει δύο ισοπαλίες σε δύο παιχνίδια τους στο ΟΑΚΑ! Στην τότε φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ, Μπάγερ Λέβερκουζεν, είχε ρίξει 6-2 στη Ριζούπολη! Είχε πάρει ισοπαλίες στη Ρώμη από τη Ρόμα και στην Κορούνια (δύο φορές) από την Ντεπορτίβο κλπ, κλπ.
***Αντίθετα, όλο αυτό το διάστημα στους αγώνες του ΟΥΕΦΑ και του Γιουρόπα, ο Ολυμπιακός ήταν σαφώς πιο κάτω από τις δυνατότητές του. Κι έτσι είχε σπανιότατα προκρίσεις. Κι έφτασε τα τελευταία χρόνια να μένει έξω με δύο ήττες από τη Λεβάντε, με άλλες δύο από τη Σεντ Ετιέν και με ήττα κι ισοπαλία με τη Ντνίπρο. Ούτε καν νίκη δηλαδή.
***Γιατί; Πολύ απλά γιατί η δίψα για διάκριση υπάρχει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εκεί είναι τα λεφτά για τα ταμεία, εκεί η μόστρα για τους προπονητές και τους παίκτες, εκεί είναι το πρεστίζ. Κατανοητό αυτό, αλλά και μεγάλο λάθος από πλευράς του Ολυμπιακού η νοοτροπία με την οποία πάει παραδοσιακά στη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση.
***Θα μου πείτε, εδώ οι άλλες ελληνικές ομάδες, που ούτε…πλησιάζουν το Τσάμπιονς Λιγκ, το παίζουν…αφ’ υψηλού στο Γιουρόπα Λιγκ και δεν τα δίνουν όλα! Ενίοτε προτιμάνε να βάλουν τους πιο βασικούς στο πρωτάθλημα, παρά στο Γιουρόπα Λιγκ-εκεί πραγματικά σηκώνω τα χέρια ψηλά. Εδώ, δεν υπάρχει ποδοσφαιρική λογική! Αντί να σκιστούν οι ομάδες μας να μαζεύουν πόντους, τους αφήνουν και περνάνε από δίπλα τους και κάνουν σα να μην τους βλέπουν. Μιλάμε για ποδοσφαιρικό ανέκδοτο!
***Αλλά τουλάχιστον ο Ολυμπιακός πρέπει να αλλάξει νοοτροπία αναφορικά με την παρουσία του στο Γιουρόπα Λιγκ. Σε αυτή τη διοργάνωση μπορεί να γράψει ιστορία, όχι στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου τουλάχιστον θεωρητικά είναι απίθανο να φτάσεις πέρα από τους «8». Αλλά για να γίνουν βήματα, πρέπει να αλλάξουν μυαλά. Στην ομάδα, στους ποδοσφαιριστές. Αυτοί παίζουν, από αυτούς εξαρτάται.
***Πέρσι έφτασε τελικό η Ντνίπρο. Πρόπερσι στα ημιτελικά Βασιλεία και Φενέρμπαχτσε. Το 2012 τελικό η Αθλέτικ Μπιλμπάο-και στα ημιτελικά η Σπόρτινγκ. Το 2011 τελικό η Μπράγκα-και στα ημιτελικά η Βιγιαρεάλ. Το 2010 τελικό η Φούλαμ-και στα ημιτελικά το Αμβούργο. Το 2009 Σαχτάρ και Βέρντερ-κι ημιτελικά Ντιναμό Κιέβου κι Αμβούργο.
***Πολλά μπορεί να γίνουν αν μπει βαθιά στο μυαλό του Ολυμπιακού η προοπτική του Γιουρόπα Λιγκ-όπως είχε μπει βαθιά στο μυαλό του το Τσάμπιονς Λιγκ και βλέπουμε τόσα υπέροχα αποτελέσματα, σε μία διοργάνωση που όμως κακά τα ψέματα έχει ταβάνι για τον Ολυμπιακό.
***Αν όμως στον Ολυμπιακό δεν αλλάξει η νοοτροπία, πάλι τίποτα δεν θα κάνει. Και τέλη Φλεβάρη θα λέμε για μία ακόμη ευκαιρία που χάθηκε.
*Πηγή: sport-fm.gr*
***Γιατί αν βάλεις ένα μέσο όρο επιτυχίας του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα διαπιστώσεις ότι στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι 30 με 40% πάνω από το μέσο όρο του, ενώ στο Γιουρόπα Λιγκ και στο πρώην Κύπελλο ΟΥΕΦΑ είναι 30 με 40% κάτω από το μέσο όρο του! Δηλαδή, στην αντικειμενικά πολύ πιο δύσκολη διοργάνωση, ο Ολυμπιακός είναι πολύ καλύτερος συγκριτικά με την πιο εύκολη!
***Κι όχι μόνο τα τελευταία εννιά χρόνια, που πραγματικά ο Ολυμπιακός στέκεται σχεδόν σαν ίσος προς ίσο με τα θηρία της Ευρώπης. Και νωρίτερα στο Τσάμπιονς Λιγκ έκανε υπερβάσεις: για 5’ δεν είχε περάσει τη Γιουβέντους στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ! Είχε κερδίσει τη Λίβερπουλ στο Καραϊσκάκη! Την Πόρτο την είχε κερδίσει τρεις φορές στο ΟΑΚΑ! Με τη Ρεάλ είχε φέρει δύο ισοπαλίες σε δύο παιχνίδια τους στο ΟΑΚΑ! Στην τότε φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ, Μπάγερ Λέβερκουζεν, είχε ρίξει 6-2 στη Ριζούπολη! Είχε πάρει ισοπαλίες στη Ρώμη από τη Ρόμα και στην Κορούνια (δύο φορές) από την Ντεπορτίβο κλπ, κλπ.
***Αντίθετα, όλο αυτό το διάστημα στους αγώνες του ΟΥΕΦΑ και του Γιουρόπα, ο Ολυμπιακός ήταν σαφώς πιο κάτω από τις δυνατότητές του. Κι έτσι είχε σπανιότατα προκρίσεις. Κι έφτασε τα τελευταία χρόνια να μένει έξω με δύο ήττες από τη Λεβάντε, με άλλες δύο από τη Σεντ Ετιέν και με ήττα κι ισοπαλία με τη Ντνίπρο. Ούτε καν νίκη δηλαδή.
***Γιατί; Πολύ απλά γιατί η δίψα για διάκριση υπάρχει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εκεί είναι τα λεφτά για τα ταμεία, εκεί η μόστρα για τους προπονητές και τους παίκτες, εκεί είναι το πρεστίζ. Κατανοητό αυτό, αλλά και μεγάλο λάθος από πλευράς του Ολυμπιακού η νοοτροπία με την οποία πάει παραδοσιακά στη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση.
***Θα μου πείτε, εδώ οι άλλες ελληνικές ομάδες, που ούτε…πλησιάζουν το Τσάμπιονς Λιγκ, το παίζουν…αφ’ υψηλού στο Γιουρόπα Λιγκ και δεν τα δίνουν όλα! Ενίοτε προτιμάνε να βάλουν τους πιο βασικούς στο πρωτάθλημα, παρά στο Γιουρόπα Λιγκ-εκεί πραγματικά σηκώνω τα χέρια ψηλά. Εδώ, δεν υπάρχει ποδοσφαιρική λογική! Αντί να σκιστούν οι ομάδες μας να μαζεύουν πόντους, τους αφήνουν και περνάνε από δίπλα τους και κάνουν σα να μην τους βλέπουν. Μιλάμε για ποδοσφαιρικό ανέκδοτο!
***Αλλά τουλάχιστον ο Ολυμπιακός πρέπει να αλλάξει νοοτροπία αναφορικά με την παρουσία του στο Γιουρόπα Λιγκ. Σε αυτή τη διοργάνωση μπορεί να γράψει ιστορία, όχι στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου τουλάχιστον θεωρητικά είναι απίθανο να φτάσεις πέρα από τους «8». Αλλά για να γίνουν βήματα, πρέπει να αλλάξουν μυαλά. Στην ομάδα, στους ποδοσφαιριστές. Αυτοί παίζουν, από αυτούς εξαρτάται.
***Πέρσι έφτασε τελικό η Ντνίπρο. Πρόπερσι στα ημιτελικά Βασιλεία και Φενέρμπαχτσε. Το 2012 τελικό η Αθλέτικ Μπιλμπάο-και στα ημιτελικά η Σπόρτινγκ. Το 2011 τελικό η Μπράγκα-και στα ημιτελικά η Βιγιαρεάλ. Το 2010 τελικό η Φούλαμ-και στα ημιτελικά το Αμβούργο. Το 2009 Σαχτάρ και Βέρντερ-κι ημιτελικά Ντιναμό Κιέβου κι Αμβούργο.
***Πολλά μπορεί να γίνουν αν μπει βαθιά στο μυαλό του Ολυμπιακού η προοπτική του Γιουρόπα Λιγκ-όπως είχε μπει βαθιά στο μυαλό του το Τσάμπιονς Λιγκ και βλέπουμε τόσα υπέροχα αποτελέσματα, σε μία διοργάνωση που όμως κακά τα ψέματα έχει ταβάνι για τον Ολυμπιακό.
***Αν όμως στον Ολυμπιακό δεν αλλάξει η νοοτροπία, πάλι τίποτα δεν θα κάνει. Και τέλη Φλεβάρη θα λέμε για μία ακόμη ευκαιρία που χάθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου