Μην το κλειδώνετε, κλείστε το!!

Εκεί που δεν πρέπει να υπάρχει λοκ άουτ, υπάρχει κι εκεί που έπρεπε να έχει μπει εδώ και χρόνια μια κλειδαριά στο μέγεθος καρπουζιού, τους αφήνουμε ελεύθερους. Γράφει ο Τάσος Μαγουλάς.

Το χειρότερο; Κυκλοφορούν και όταν οι σύγχρονοι παράγοντες του μπάσκετ κυκλοφορούν, έχουν μια κατάληξη: στην αυλή του Γιώργου Βασιλακόπουλο. Μαγνήτης ο πρόεδρος τους βλέπει να έρχονται κάνοντας έρπην για να προσκυνήσουν.
Είτε προσκυνήσουν είτε όχι, αυτό το πρωτάθλημα δεν υπάρχει. Οι φοβεροί αυτοί εκπρόσωποι των πέντε ομάδων επισκέφτηκαν σεμνά και ταπεινά τον άνθρωπο που φρόντισε το πρωτάθλημα τους για πρώτη φορά να περιλαμβάνει 13 ομάδες. Αλλά πάλι, τόσα χρόνια φροντίζουν να τον "διασκεδάζουν" καθώς προστρέχουν σε αυτόν για ένα σφύριγμα, μια άδεια, οτιδήποτε ψίχουλο του περισσεύει. Ναναι καλά ο πρόεδρος πάντα έχει...φοντάν να δώσει.
Τον Μάρτιο του 2010 σε ένα κείμενο για την οπερέτα του κυπέλλου Ελλάδας είχαμε τον τίτλο: "Εσείς φταίτε" με φωτογραφίες των Γιαννακόπουλων και των Αγγελόπουλων. Πάρτε την ίδια φωτογραφία και προσθέστε όλους όσοι ασχολούνται από το μπάσκετ. Βάλτε σε περίοπτη θέση τους παίκτες, τους μεγάλους υπερασπιστές των εργασιακών τους δικαιωμάτων, πως είναι οι Αμερικανοί συνάδελφοί τους, καμία σχέση. Προσθέστε τους προπονητές για την ακόρεστη διάθεσή τους να ξοδεύουν χρήματα και να διαλύουν τις ομάδες.
Βεβαίως έχουμε θέση κι εμείς. Όχι επειδή δεν προτείνουμε λύσεις, δεν είναι η αποστολή μας αλλά σίγουρα πολλοί συνάδελφοι θα κατέθεταν και κάποιες ιδέες, επειδή ΠΟΤΕ δεν καταδείξαμε την ξεφτίλα του μπάσκετ. Με ονόματα και διευθύνσεις. Κοιτάγαμε μόνο το μικροσυμφέρον μας το τώρα.
Τώρα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ζητούν να επιστρέψουν σε ερασιτεχνικό καθεστώς. Αφήστε το μπασκετικό κομμάτι. Πρόκειται για 13 εταιρείες οι οποίες ζητούν την...διάλυσή τους. Πρόκειται για 13 εταιρείες οι οποίες ζητούν να μην πληρώνουν φόρους(αλήθεια έλεγξε κανείς ποτέ τα συμβόλαια προπονητών και παικτών ομάδων;), να μην ασφαλίσουν τους αθλητές αλλά να λαμβάνουν κανονικά την κρατική επιχορήγηση. Αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσαν να σκεφτούν στις ημέρες μας. Αυτή είναι η λύση για το μπάσκετ. Δελτίο, ΕΟΚ, επιχορήγηση, ερασιτεχνισμός. Δηλαδή οι ομάδες προσδοκούν ο Έλληνας πολίτης να τις πληρώνει για να προσφέρουν αθλητικό υπερθέαμα.
Πραγματικά σε θλίβει το γεγονός ότι άνθρωποι πετυχημένοι στον τομέα τους, κεφάλαια για τον τόπο, δεν καταθέτουν μια καλύτερη πρόταση. Όχι οι ίδιοι βεβαίως αλλά ...κάποιοι που να κοιτάξουν λίγο πιο μακριά από το επόμενο Σάββατο.
Και τώρα; Αναβολή μέχρι να βρεθεί τηλεοπτικό συμβόλαιο, μέχρι να υπογράψει ο ΟΠΑΠ, μέχρι τα ραδίκια να γίνουν παπαρούνες. Άλλος δρόμος; Μια πρόταση: κλείστε το. Για όσο χρειαστεί ακόμα και για όλο το χρόνο. Συζητείστε σκεφτείτε, μιλήστε καταθέστε μια πρόταση για ένα καινούργιο πρωτάθλημα. Φτωχό; Φτωχό. Με χαμηλά μπάτζετ; με χαμηλά μπάτζετ. Κυρίως με όποιον αντέχει σε όποια κατηγορία κι αν βρίσκεται τώρα. Δημιουργήστε από την αρχή. Μην τιμωρείτε άλλο το σπορ που σας, μας έβγαλε όλους από την αφάνεια και προσφέρει μόνο χαρές στον κόσμο.
Ιδέες υπάρχουν. Σάλαρι καπ, φόρος πολυτελείας, συγκεκριμένες απαιτήσεις(γήπεδο, εισιτήρια διαρκείας, προϋπολογισμός), διαιτησία που θα ελέγχεται από την ένωση των ομάδων(συγνώμη πρόεδρε), τμήματα υποδομής. Σκόρπιες σκέψεις που μυαλά τεχνοκρατικά και... μπασκετικά μπορούν να τις μετατρέψουν σε πρωτάθλημα με μέλλον.
Στο τέλος, ακούστε τον μοναδικό άνθρωπο που ακόμα μιλάει για αυτά τα προβλήματα. Ο Ομπράντοβιτς, που υποτίθεται ότι τον τιμούν όλοι, με τα λάθη του και τις υπερβολές του, είναι ο ΜΟΝΟΣ που αρθρώνει λόγο ακόμα και "κόντρα" στην ομάδα του ή τους χουλιγκάνους. Σχεδόν παρακαλεί να ακουστεί από κάποιον αλλά εμείς του...δίνουμε μια πλακέτα και τον καλούμε να μην ασχολείται με τα υπόλοιπα θέματα. Δεν έχει σημασία αν θα ξεκινήσει αυτό το πρωτάθλημα σε μια εβδομάδα. Σημασία έχει να ξεκινήσει κάτι καινούργιο, ενδιαφέρον, ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μια μπασκετικοπολιτική κουβέντα. Είδαμε και ακούσαμε τον υπουργό οικονομικών να λέει πως: "Όταν δανείζεσαι κάνεις ότι σου λέει ο δανειστής". Αν το δούμε λίγο πιο ελεύθερα, μια μετάφραση είναι πως όταν σε πληρώνει κάποιος δεν έχεις δικαίωμα αντίρρησης. Μήπως να φωνάζαμε τον Ντερεκ Φίσερ, πρόεδρο της Ένωσης παικτών του ΝΒΑ, να μας ανοίξει τα μάτια. Διότι οι αθλητές στις ΗΠΑ, οι δισεκατομμυριούχοι αθλητές, φροντίζουν να δείξουν τον δρόμο και στον τελευταίο εργαζόμενο: κάνεις δεν παίζει...μόνος του. Για να υπάρξει το ΝΒΑ πρέπει οι ιδιοκτήτες να πληρώσουν και οι αθλητές να παίξουν. Για να δανείσεις χρήματα, πρέπει να βρεθεί και αυτός που θα τα πάρει αλλιώς τα κρεμάς με μανταλάκια δίπλα από τις σωβρακοφανέλες.
Όλοι έχουν δικαίωμα να ορθώσουν ανάστημα. Ρωτήστε και τον Φίσερ που δεν ξεπερνά το 1.83.
Πηγή: contra.gr