Σήμερα αναμένεται να προκύψει το νέο διοικητικό
σχήμα που θα ηγηθεί ο Θοδωρής Ζαγοράκης και θα υποστηρίζεται από τον
Ζήση Βρύζα και την οικογένεια Σαχπατζίδη. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Η αλήθεια είναι πως η εποχή της χαλάρωσης για την ΠΑΕ ΠΑΟΚ έχει
τελειώσει. Και το πόρισμα που προέκυψε από την επιτροπή διαφάνειας, σε
συνδυασμό με την ελληνική αγορά που παραπαίει, δεν αφήνει πολλά
περιθώρια για λάθη στο νέο σχήμα.
Η κατεύθυνση του πορίσματος είναι ξεκάθαρη αφού απαιτείται πλέον θεσμικά μία καλύτερη εταιρική εικόνα της ΠΑΕ.
Αυτό αποτελεί το αδύνατο σημείο του Ζαγοράκη, κυρίως από τη στιγμή που δέχτηκε μεγάλη πίεση από μερίδα του κοινού και απομονώθηκε. Αυτό που αναζητά ο Ζαγοράκης είναι ανθρώπους που θα δώσουν αυτή την εταιρική υποδομή που λείπει, αλλά μόνο εύκολο δεν είναι κάτι τέτοιο.
Ο Δημήτρης Πατρίδας που αποτελούσε μία λύση αρνήθηκε να μπει για προσωπικούς λόγους και τώρα αναζητούνται άλλοι. Μέχρι στιγμής οι γνωστοί είναι ο πρόεδρος Ζαγοράκης, ο Βρύζας, ο Δημήτρης αλλά και ο Γιώργος Σαχπατζίδης, ο Παντελής Κωνσταντινίδης, ένας εκπρόσωπος του Α.Σ. (μάλλον ο Βαγγέλης Ποζατζίδης), πιθανώς ο Σπύρος Μιλιωρίδης –ο μοναδικός της παλιάς διοίκησης– ενώ αναζητούνται άλλοι δύο.
Ο Ζαγοράκης βρίσκεται σε επαφή με κάποιους ανθρώπους, του έχουν προταθεί και άλλοι, απλά θα πρέπει να αποφασίσει αν τα κουκιά του βγαίνουν και αν αυτοί που θα επιλεγούν μπορούν να βοηθήσουν γύρω από τα κενά που υπάρχουν. Πάντως μία από τις πρώτες κινήσεις της νέας διοίκησης είναι η αποκατάσταση των ανθρώπων που αποχώρησαν. Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να μάθει να προστατεύει όσο τους βοήθησαν, ασχέτως αν για κάποιους η βοήθεια αυτή θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη ή όχι.
Ουσιαστικά το βάρος του κακού κλίματος που υπήρξε όλο αυτό το διάστημα, το έχουν πάρει πάνω τους τα μέλη που αποχώρησαν από τη διοίκηση Ζαγοράκη. Μάλιστα, το διοικητικό συμβούλιο που έφερε την παραίτησή τους δεν ήταν και ό,τι καλύτερο έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια γύρω από τον ΠΑΟΚ. Οσοι αποχώρησαν εμφανίζονται ως οι υπαίτιοι μιας κακής εποχής, κάτι που δεν αγγίζει την πραγματικότητα.
Ουσιαστικά ούτε κακή εποχή ήταν για τον ΠΑΟΚ ούτε η δομή της ΠΑΕ ήταν τέτοια ώστε να μπορούν να πάρουν πρωτοβουλίες που θα βελτίωναν την εικόνα της.
Είναι δεδομένο πως ο Γιώργος Μιχαηλίδης αφιέρωσε εκατοντάδες ώρες προσωπικής δουλειάς για να έχει ο ΠΑΟΚ το πρώτο προπονητικό κέντρο της ιστορίας του.
Οπως και το ότι ο ΠΑΟΚ έχει όλα τα απαραίτητα έγγραφα λειτουργίας της Τούμπας οφείλεται στον Γιώργο Φαρλαλή και τη δουλειά του καθημερινά στον φυσικό χώρο της ομάδας. Ο Παναγιώτης Ποικιλίδης ξόδεψε εκατοντάδες ώρες και αυτός για να βρίσκεται κοντά στην ομάδα, το ίδιο και ο Μιλιωρίδης που είχε μάλιστα και τις επικίνδυνες αποστολές οι οποίες είχαν να κάνουν με τη σχέση κόσμου-αστυνομίας συνήθως.
Η αποκατάσταση όσων έβαλαν ένα λιθαράκι είναι κάτι που σίγουρα θα συμβάλει προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται συμμάχους και όχι ανθρώπους που αισθάνονται πικρία και αγνωμοσύνη.
Πηγή: Εξέδρα
Η κατεύθυνση του πορίσματος είναι ξεκάθαρη αφού απαιτείται πλέον θεσμικά μία καλύτερη εταιρική εικόνα της ΠΑΕ.
Αυτό αποτελεί το αδύνατο σημείο του Ζαγοράκη, κυρίως από τη στιγμή που δέχτηκε μεγάλη πίεση από μερίδα του κοινού και απομονώθηκε. Αυτό που αναζητά ο Ζαγοράκης είναι ανθρώπους που θα δώσουν αυτή την εταιρική υποδομή που λείπει, αλλά μόνο εύκολο δεν είναι κάτι τέτοιο.
Ο Δημήτρης Πατρίδας που αποτελούσε μία λύση αρνήθηκε να μπει για προσωπικούς λόγους και τώρα αναζητούνται άλλοι. Μέχρι στιγμής οι γνωστοί είναι ο πρόεδρος Ζαγοράκης, ο Βρύζας, ο Δημήτρης αλλά και ο Γιώργος Σαχπατζίδης, ο Παντελής Κωνσταντινίδης, ένας εκπρόσωπος του Α.Σ. (μάλλον ο Βαγγέλης Ποζατζίδης), πιθανώς ο Σπύρος Μιλιωρίδης –ο μοναδικός της παλιάς διοίκησης– ενώ αναζητούνται άλλοι δύο.
Ο Ζαγοράκης βρίσκεται σε επαφή με κάποιους ανθρώπους, του έχουν προταθεί και άλλοι, απλά θα πρέπει να αποφασίσει αν τα κουκιά του βγαίνουν και αν αυτοί που θα επιλεγούν μπορούν να βοηθήσουν γύρω από τα κενά που υπάρχουν. Πάντως μία από τις πρώτες κινήσεις της νέας διοίκησης είναι η αποκατάσταση των ανθρώπων που αποχώρησαν. Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να μάθει να προστατεύει όσο τους βοήθησαν, ασχέτως αν για κάποιους η βοήθεια αυτή θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη ή όχι.
Ουσιαστικά το βάρος του κακού κλίματος που υπήρξε όλο αυτό το διάστημα, το έχουν πάρει πάνω τους τα μέλη που αποχώρησαν από τη διοίκηση Ζαγοράκη. Μάλιστα, το διοικητικό συμβούλιο που έφερε την παραίτησή τους δεν ήταν και ό,τι καλύτερο έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια γύρω από τον ΠΑΟΚ. Οσοι αποχώρησαν εμφανίζονται ως οι υπαίτιοι μιας κακής εποχής, κάτι που δεν αγγίζει την πραγματικότητα.
Ουσιαστικά ούτε κακή εποχή ήταν για τον ΠΑΟΚ ούτε η δομή της ΠΑΕ ήταν τέτοια ώστε να μπορούν να πάρουν πρωτοβουλίες που θα βελτίωναν την εικόνα της.
Είναι δεδομένο πως ο Γιώργος Μιχαηλίδης αφιέρωσε εκατοντάδες ώρες προσωπικής δουλειάς για να έχει ο ΠΑΟΚ το πρώτο προπονητικό κέντρο της ιστορίας του.
Οπως και το ότι ο ΠΑΟΚ έχει όλα τα απαραίτητα έγγραφα λειτουργίας της Τούμπας οφείλεται στον Γιώργο Φαρλαλή και τη δουλειά του καθημερινά στον φυσικό χώρο της ομάδας. Ο Παναγιώτης Ποικιλίδης ξόδεψε εκατοντάδες ώρες και αυτός για να βρίσκεται κοντά στην ομάδα, το ίδιο και ο Μιλιωρίδης που είχε μάλιστα και τις επικίνδυνες αποστολές οι οποίες είχαν να κάνουν με τη σχέση κόσμου-αστυνομίας συνήθως.
Η αποκατάσταση όσων έβαλαν ένα λιθαράκι είναι κάτι που σίγουρα θα συμβάλει προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται συμμάχους και όχι ανθρώπους που αισθάνονται πικρία και αγνωμοσύνη.
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου