Ανάγκη για μια «κλειστή» Ευρωλίγκα!!

Παρότι η ιστορία τόσο με την «κλειστή» Ευρωλίγκα, όσο και με τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής περιφέρειας του ΝΒΑ έχουν αρχίσει να αποκτούν διαστάσεις αστικών μύθων, οι συνθήκες έχουν ωριμάσει πιο πολύ από ποτέ. Γράφει ο Άρης Μπάρκας.

Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει πιο πολύ από ποτέ, ώστε ειδικά το πρώτο σενάριο να γίνει πραγματικότητα. Στην Ελλάδα –όπου για πρώτη φορά στα χρονικά της Α1 ομάδα θα έχει αναγκαστικό «ρεπό», επειδή ο αριθμός των συμμετεχόντων στην κατηγορία είναι μονός– παρά τη μείωση των αγωνιστικών προϋπολογισμών του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, η απόσταση από τους υπόλοιπους αντί να μικραίνει αυξάνεται, ενώ το ενδιαφέρον του κοινού μειώνεται.
Είναι σαφές ότι οι –υπό αποχώρηση κατά τα λεγόμενα τους– διοικήσεις των δύο «αιωνίων» δεν έχουν καμία διάθεση να αποτελέσουν τις ατμομηχανές που θα βοηθήσουν τους υπόλοιπους, όπως φαίνεται από τη στάση τους στις διαπραγματεύσεις των τηλεοπτικών δικαιωμάτων.

Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα ανά την Ευρώπη, με το χάσμα «πλούσιων» και «φτωχών» ομάδων σε όλα τα σπορ να γιγαντώνεται λόγω κρίσης και τον πρωταθλητισμό στα εγχώρια πρωταθλήματα να περιορίζεται σε υπόθεση των λίγων, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Και επειδή στον σημερινό, εκ των πραγμάτων εμπορευματοποιημένο, επαγγελματικό αθλητισμό, το προσφερόμενο θέαμα και ο ανταγωνισμός παίζουν καταλυτικό ρόλο, το μπάσκετ μόνο αν συσπειρωθεί και οργανωθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο (ακόμα κι αν αυτό σημαίνει την καταβαράθρωση των εθνικών πρωταθλημάτων) θα μπορέσει να αποκτήσει ουσιαστικά έσοδα και να συντηρήσει σε βάθος χρόνου το υπάρχον αγωνιστικό επίπεδο της ελίτ του.
Πηγή: Εξέδρα