Αν δεν ήμασταν Ελληνες και έπρεπε να δώσουμε ως
ουδέτεροι μια ποδοσφαιρική εκτίμηση για το ματς Ελλάδα-Κροατία, η
πλειονότητα εξ ημών θα έλεγε «Κροατία» ακολουθώντας την αμιγώς
ποδοσφαιρική σύγκριση των παικτών των δύο ομάδων.
Γράφει ο Βασίλης Παπανικολάου...
Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουν και οι μπουκ, οι οποίοι δίνουν ως φαβορί την ομάδα του Μπίλιτς. «Και τι μ’ αυτό;», ρωτάω εγώ. Τι σημαίνει για έναν «τελικό», όπως είναι το σημερινό παιχνίδι, το γεγονός ότι οι Κροάτες έχουν Μόντριτς, Σρνα, Κράνιτσαρ, Εντουάρντο, Πέρισιτς και Γέλαβιτς, ενώ εμείς έχουμε Τζιόλη, Καραγκούνη, Γκέκα, Αβραάμ και Κατσουράνη;
Λίγα πράγματα όταν μιλάμε για ένα ενενηντάλεπτο στο οποίο κρίνονται τόσα πολλά. Διότι η λογική του «νοκ άουτ ματς» σπανίως ταυτίζεται με έννοιες όπως τεχνική, κασέ παικτών και ατομικές ικανότητες. Ολα αυτά παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο μόνο στην περίπτωση που αναφερόμαστε σε σειρά πολλών αγώνων. Και η Κροατία έχασε στον δρόμο αυτήν την ευκαιρία να αποδείξει την ανωτερότητά της. Μπορούσε να έχει καθαρίσει νωρίτερα την πρόκριση, με βάση το εξαιρετικό ρόστερ που διαθέτει, αλλά δεν τα κατάφερε.
Τώρα καλείται να αντιμετωπίσει τις συνέπειες και, επομένως, πρέπει να πάρει θετικό αποτέλεσμα από την Ελλάδα στο Καραϊσκάκη. Μια Ελλάδα που ξέρει να νικάει όταν χρειάζεται με μοναδικό της όπλο την «ψυχή» των παικτών της. Οι Κροάτες μπλέξανε στα δίχτυα του unique match –του ενός και μοναδικού αγώνα– που ήταν και η ευχή των ποδοσφαιριστών της Εθνικής μας: να παιχτεί δηλαδή η πρόκριση σε έναν «τελικό» και μάλιστα στην έδρα μας.
Αφού λοιπόν καταφέραμε να κάνουμε το Καραϊσκάκη το πεδίο όπου θα δοθεί η μάχη της πρωτιάς, τότε –σε σημαντικό βαθμό– οδηγήσαμε τον πόλεμο εκεί όπου επιθυμούσαμε. Απομένει το τέλος της παρτίδας με ένα «ρουά ματ» που πρέπει να κάνει ο Φερνάντο Σάντος στο φαβορί του ομίλου.
Προσωπικά πιστεύω ότι μπορούμε να το κάνουμε, κόντρα στις προβλέψεις των ειδικών. Γιατί; Απλούστατα, επειδή η γαλανόλευκη φανέλα εξακολουθεί να μεταφέρει το DNA των πρωταθλητών Ευρώπης. Και σε ό,τι με αφορά, σε τέτοια καθοριστικά ματς δίνω μεγαλύτερη προσοχή στη φανέλα που φοράει η κάθε ομάδα παρά στις προσωπικές αρετές των ποδοσφαιριστών.
Και δεν είναι μόνον αυτό. Αν το ματς γινόταν στο πλαίσιο των προκριματικών Παγκοσμίου Κυπέλλου, θα ήμουν πιο μαζεμένος. Θα έδινα περισσότερες πιθανότητες στην Κροατία, επειδή «καίγεται» πιο πολύ γι’ αυτήν τη διοργάνωση σε σχέση με το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Εκεί οι Κροάτες υπερτερούν των δικών μας σε καλές εμφανίσεις και αποτελέσματα και, επομένως, θα τους έδινα μεγαλύτερες ελπίδες με αντίπαλο την ομάδα του Φερνάντο Σάντος.
Στο Euro όμως τα πράγματα διαφέρουν και η Εθνική μας «πατάει» με καλύτερες πιθανότητες έναντι των Κροατών. Στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού νιώθουμε πιο καλά και αυτό θα αποδειχθεί απόψε στο γήπεδο. Και ας λένε οι μπουκ ό,τι θέλουν. Αυτοί θα χάσουν τα λεφτά τους...
Πηγή: Εξέδρα
Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουν και οι μπουκ, οι οποίοι δίνουν ως φαβορί την ομάδα του Μπίλιτς. «Και τι μ’ αυτό;», ρωτάω εγώ. Τι σημαίνει για έναν «τελικό», όπως είναι το σημερινό παιχνίδι, το γεγονός ότι οι Κροάτες έχουν Μόντριτς, Σρνα, Κράνιτσαρ, Εντουάρντο, Πέρισιτς και Γέλαβιτς, ενώ εμείς έχουμε Τζιόλη, Καραγκούνη, Γκέκα, Αβραάμ και Κατσουράνη;
Λίγα πράγματα όταν μιλάμε για ένα ενενηντάλεπτο στο οποίο κρίνονται τόσα πολλά. Διότι η λογική του «νοκ άουτ ματς» σπανίως ταυτίζεται με έννοιες όπως τεχνική, κασέ παικτών και ατομικές ικανότητες. Ολα αυτά παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο μόνο στην περίπτωση που αναφερόμαστε σε σειρά πολλών αγώνων. Και η Κροατία έχασε στον δρόμο αυτήν την ευκαιρία να αποδείξει την ανωτερότητά της. Μπορούσε να έχει καθαρίσει νωρίτερα την πρόκριση, με βάση το εξαιρετικό ρόστερ που διαθέτει, αλλά δεν τα κατάφερε.
Τώρα καλείται να αντιμετωπίσει τις συνέπειες και, επομένως, πρέπει να πάρει θετικό αποτέλεσμα από την Ελλάδα στο Καραϊσκάκη. Μια Ελλάδα που ξέρει να νικάει όταν χρειάζεται με μοναδικό της όπλο την «ψυχή» των παικτών της. Οι Κροάτες μπλέξανε στα δίχτυα του unique match –του ενός και μοναδικού αγώνα– που ήταν και η ευχή των ποδοσφαιριστών της Εθνικής μας: να παιχτεί δηλαδή η πρόκριση σε έναν «τελικό» και μάλιστα στην έδρα μας.
Αφού λοιπόν καταφέραμε να κάνουμε το Καραϊσκάκη το πεδίο όπου θα δοθεί η μάχη της πρωτιάς, τότε –σε σημαντικό βαθμό– οδηγήσαμε τον πόλεμο εκεί όπου επιθυμούσαμε. Απομένει το τέλος της παρτίδας με ένα «ρουά ματ» που πρέπει να κάνει ο Φερνάντο Σάντος στο φαβορί του ομίλου.
Προσωπικά πιστεύω ότι μπορούμε να το κάνουμε, κόντρα στις προβλέψεις των ειδικών. Γιατί; Απλούστατα, επειδή η γαλανόλευκη φανέλα εξακολουθεί να μεταφέρει το DNA των πρωταθλητών Ευρώπης. Και σε ό,τι με αφορά, σε τέτοια καθοριστικά ματς δίνω μεγαλύτερη προσοχή στη φανέλα που φοράει η κάθε ομάδα παρά στις προσωπικές αρετές των ποδοσφαιριστών.
Και δεν είναι μόνον αυτό. Αν το ματς γινόταν στο πλαίσιο των προκριματικών Παγκοσμίου Κυπέλλου, θα ήμουν πιο μαζεμένος. Θα έδινα περισσότερες πιθανότητες στην Κροατία, επειδή «καίγεται» πιο πολύ γι’ αυτήν τη διοργάνωση σε σχέση με το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Εκεί οι Κροάτες υπερτερούν των δικών μας σε καλές εμφανίσεις και αποτελέσματα και, επομένως, θα τους έδινα μεγαλύτερες ελπίδες με αντίπαλο την ομάδα του Φερνάντο Σάντος.
Στο Euro όμως τα πράγματα διαφέρουν και η Εθνική μας «πατάει» με καλύτερες πιθανότητες έναντι των Κροατών. Στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού νιώθουμε πιο καλά και αυτό θα αποδειχθεί απόψε στο γήπεδο. Και ας λένε οι μπουκ ό,τι θέλουν. Αυτοί θα χάσουν τα λεφτά τους...
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου