Έτσι όπως άνοιξε το παιχνίδι με τα στημένα, είναι
λογικό να έχει στο τέλος θύματα απ' όλα στα στρατόπεδα. Γράφει ο Νίκος
Ασημακόπουλος.
Ο Κούγιας π.χ., που ήταν μέχρι τώρα ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας κατά
του Μπέου, του Τσακογιάννη και του Ψωμιάδη, έφαγε κι αυτός χθες με τη
σειρά του μια μεγάλη καμπάνα: πέντε ολόκληρα χρόνια έξω από το
ποδόσφαιρο, άρα και από οποιαδήποτε ομάδα, την ώρα που η Παναχαϊκή του
ξαναγύρισε στη Γ' Εθνική.
Ο ΚΟΥΓΙΑΣ (κι αυτό είναι προς τιμήν του) είναι ο μόνος που πήγαινε μέχρι τώρα να καταθέσει εναντίον εκείνων που κατηγορούνται είτε ως επικεφαλής είτε ως απλά μέλη αυτής που το κατηγορητήριο ονομάζει «εγκληματική συμμορία». Λες και κανένας άλλος δεν ήξερε τίποτα για τους... φόνους, είχε πάρει προσωπικά το παιχνίδι πάνω του και ξημεροβραδιαζόταν στα δικαστήρια και στις πειθαρχικές. Εδινε σχεδόν κάθε μέρα και μία κατάθεση, έλεγε όσα ήξερε ή ήθελε να πει, έκανε τις εκτιμήσεις του για πρόσωπα και καταστάσεις, άλλους «αθώωνε» κι άλλους «καταδίκαζε», και γενικά είχε μπει μπροστά. Κάτι σαν αρχιερέας της κάθαρσης.
ΜΠΟΡΕΙ να είναι τα πράγματα έτσι όπως τα έλεγε, μπορεί και όχι... Η ουσία είναι όμως πως από τη στιγμή που διάλεξε αυτή την τακτική, ήταν λογικό να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη έχθρα στους εχθρούς του, που άρχισαν να ψάχνουν τρόπους να τον στριμώξουν και να τον βλάψουν το ίδιο σοβαρά όσο κι αυτός εκείνους.
ΥΠΑΡΧΕΙ φυσικά και η άλλη όψη του νομίσματος, που είναι πιο ουσιαστική και την έβαλε ο ίδιος με τις χθεσινές δηλώσεις του λίγο μετά την καταδίκη του: «Σαφώς είμαι ο μοναδικός μάρτυρας, οπότε αν είμαι ένας αναξιόπιστος άνθρωπος, ένας άνθρωπος που δωροδοκεί, δικαίως όλοι θα δικαιούνται να λένε πως βασίστηκαν σε αυτό οι καταδίκες. Αν αποδειχτεί ότι έγινε δωροδοκία, παύω να είμαι μάρτυρας, αλλά κατηγορούμενος. Δεν διαφέρω σε τίποτα από τον Μπέο, τον Τσακογιάννη, τον Ψωμιάδη και απ' οποιονδήποτε άλλον εμπλέκεται».
ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ συμπέρασμα είναι πως στην υπόθεση των στημένων δεν υπάρχουν, πλέον, ένοχοι και αθώοι, κατηγορούμενοι και κατήγοροι. Αν κρίνουμε από τις αποφάσεις, όλοι οι πρωταγωνιστές έχουν χωριστεί σε στρατόπεδα. Ο καθένας τους μοιάζει να έχει κάνει κάτι, μικρό ή μεγάλο, που αργά ή γρήγορα βγαίνει στη φόρα με κάποιον τρόπο. Κι από την ώρα που άνοιξε η ιστορία, λογικό να θέλουν να φάνε ο ένας τον άλλο, με όποιον τρόπο μπορούν, ώστε να μη βρεθούν μόνο οι μισοί στο λάκκο με τα φίδια, αλλά να παρασύρουν πέφτοντας και τους εχθρούς τους...
ΑΛΛΑ και να αθωωθούν, αν μπορέσουν, οι ίδιοι. Πώς θα καταδικάσεις τον οποιονδήποτε Μπέο, όταν ο κατήγορός του, ο Κούγιας, έχει φάει κι εκείνος πέντε χρόνια στο κεφάλι; Πώς;
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Ο ΚΟΥΓΙΑΣ (κι αυτό είναι προς τιμήν του) είναι ο μόνος που πήγαινε μέχρι τώρα να καταθέσει εναντίον εκείνων που κατηγορούνται είτε ως επικεφαλής είτε ως απλά μέλη αυτής που το κατηγορητήριο ονομάζει «εγκληματική συμμορία». Λες και κανένας άλλος δεν ήξερε τίποτα για τους... φόνους, είχε πάρει προσωπικά το παιχνίδι πάνω του και ξημεροβραδιαζόταν στα δικαστήρια και στις πειθαρχικές. Εδινε σχεδόν κάθε μέρα και μία κατάθεση, έλεγε όσα ήξερε ή ήθελε να πει, έκανε τις εκτιμήσεις του για πρόσωπα και καταστάσεις, άλλους «αθώωνε» κι άλλους «καταδίκαζε», και γενικά είχε μπει μπροστά. Κάτι σαν αρχιερέας της κάθαρσης.
ΜΠΟΡΕΙ να είναι τα πράγματα έτσι όπως τα έλεγε, μπορεί και όχι... Η ουσία είναι όμως πως από τη στιγμή που διάλεξε αυτή την τακτική, ήταν λογικό να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη έχθρα στους εχθρούς του, που άρχισαν να ψάχνουν τρόπους να τον στριμώξουν και να τον βλάψουν το ίδιο σοβαρά όσο κι αυτός εκείνους.
ΥΠΑΡΧΕΙ φυσικά και η άλλη όψη του νομίσματος, που είναι πιο ουσιαστική και την έβαλε ο ίδιος με τις χθεσινές δηλώσεις του λίγο μετά την καταδίκη του: «Σαφώς είμαι ο μοναδικός μάρτυρας, οπότε αν είμαι ένας αναξιόπιστος άνθρωπος, ένας άνθρωπος που δωροδοκεί, δικαίως όλοι θα δικαιούνται να λένε πως βασίστηκαν σε αυτό οι καταδίκες. Αν αποδειχτεί ότι έγινε δωροδοκία, παύω να είμαι μάρτυρας, αλλά κατηγορούμενος. Δεν διαφέρω σε τίποτα από τον Μπέο, τον Τσακογιάννη, τον Ψωμιάδη και απ' οποιονδήποτε άλλον εμπλέκεται».
ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ συμπέρασμα είναι πως στην υπόθεση των στημένων δεν υπάρχουν, πλέον, ένοχοι και αθώοι, κατηγορούμενοι και κατήγοροι. Αν κρίνουμε από τις αποφάσεις, όλοι οι πρωταγωνιστές έχουν χωριστεί σε στρατόπεδα. Ο καθένας τους μοιάζει να έχει κάνει κάτι, μικρό ή μεγάλο, που αργά ή γρήγορα βγαίνει στη φόρα με κάποιον τρόπο. Κι από την ώρα που άνοιξε η ιστορία, λογικό να θέλουν να φάνε ο ένας τον άλλο, με όποιον τρόπο μπορούν, ώστε να μη βρεθούν μόνο οι μισοί στο λάκκο με τα φίδια, αλλά να παρασύρουν πέφτοντας και τους εχθρούς τους...
ΑΛΛΑ και να αθωωθούν, αν μπορέσουν, οι ίδιοι. Πώς θα καταδικάσεις τον οποιονδήποτε Μπέο, όταν ο κατήγορός του, ο Κούγιας, έχει φάει κι εκείνος πέντε χρόνια στο κεφάλι; Πώς;
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου