Ο Λευτέρης Αμπατζής γράφει για διαιτησίες και
σκάνδαλα σε Αγγλία και Πορτογαλία και καταλήγει: Κάτι τέτοια βλέπουμε
και είμαστε ...υπερήφανοι για Κωνσταντινέα και Κάκο.
Μπορεί να μην γνωρίζουμε Οκτώβρη μήνα, ύστερα από πέντε αγωνιστικές,
πόσες θα είναι τελικά οι ομάδες που θα μετάσχουν στο φετινό πρωτάθλημα,
ωστόσο υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει να ήμαστε υπερήφανοι μετά το
σκάνδαλο με τα στημένα παιχνίδια. Ποιο είναι αυτό; Η συμπεριφορά των
διαιτητών!
Μοιάζει πραγματικά απίστευτο αλλά είναι ιδιαίτερα παρήγορο ύστερα από 30 αγώνες να μην έχουμε ούτε ένα «πέναλτι-φάντασμα», ούτε μια σημαία βοηθού όρθια χωρίς λόγο, ούτε μια αποβολή έστω…τραβηγμένη. Απόδειξη ότι δεν υπάρχει δήλωση ποδοσφαιριστή, προπονητή ή παράγοντα σε όλο αυτό το διάστημα που να μιλάει για αποφάσεις που έκριναν το παιχνίδι.
Ξέρουμε, θα βρείτε ακόμη και τώρα πολλές αποφάσεις για ατέλειωτη κουβέντα, αλλά εμείς θα το παίξουμε… Αγγλοι. Την όποια λανθασμένη απόφαση θα την αποδώσουμε σε ανθρώπινο λάθος. Γιατί έτσι ακριβώς (νομίζουμε ότι) είναι.
Βέβαια, τώρα που είπαμε Αγγλοι μας ήρθε στο μυαλό η διαιτησία του Μάρτιν Ατκινσον στο ντέρμπι του Μέρσεϊσαϊντ το περασμένο Σάββατο (2/10) στο «Γκούντισον Παρκ» ανάμεσα στην Εβερτον και τη Λίβερπουλ. Ο συγκεκριμένος κύριος, που είναι πιθανότατα ο χειρότερος ρέφερι στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ, απέβαλε τον Ρόντγουελ των γηπεδούχων στο 23' σε μια φάση που είναι αμφίβολο αν έπρεπε να σφυρίξει φάουλ.
Ο πρώην άσος της Αρσεναλ Λι Ντίξον, που σχολίαζε το παιχνίδι για την τηλεόραση, είπε ότι «αν αυτό είναι φάουλ καλύτερα να πάμε όλοι στα σπίτια μας. Εκτός αν στο ποδόσφαιρο απαγορεύεται η επαφή…»
Μία από τα ίδια και ο μεγάλος Αλαν Σίρερ. «Εχω χάσει τα λόγια μου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ήταν κόκκινη κάρτα» είπε με τη σειρά του.
Το να ξετυλίξουμε το κουβάρι με την ιστορία του Ατκινσον είναι ανώφελο. Εν συντομία θα αναφέρουμε ότι πέρυσι έδειξε 13 κόκκινες κάρτες, φέτος έχει δείξει ήδη τέσσερις(!) και επιπλέον έχει καταφέρει να είναι ο μοναδικός διαιτητής που αδίκησε τα τελευταία χρόνια τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον (στο περσινό ντέρμπι με την Τσέλσι). Χώρια ότι έχει γίνει πολλές φορές πρώτο θέμα!
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο Κέβιν Μπρόντι, που έχει blog στο ESPN soccernet και γράφει ως…δημοσιογράφος-οπαδός της Λίβερπουλ (γι' αυτό και χρησιμοποιεί πρώτο πληθυντικό όταν αναφέρεται στους «κόκκινους»), ζήτησε το εξής: «Το ιδανικότερο που θα μπορούσε να γίνει με τον Ατκινσον είναι να πάει να σφυρίξει παιχνίδια της Κόνφερενς και να μην τον ξαναδούμε στην Πρέμιερσιπ.»
Ωστόσο, πέρα από την απόφαση του διαιτητή στο «Γκούντισον Παρκ» υπάρχουν πάρα πολλά περιστατικά τα τελευταία χρόνια που αποδεικνύουν ότι το κεφάλαιο διαιτησία στο δημοφιλέστερο πρωτάθλημα του πλανήτη χρειάζεται…φρεσκάρισμα. Η Λίβερπουλ, πριν ευνοηθεί από την απόφαση του Ατκινσον, είχε αδικηθεί από τον Μαρκ Κλάτενμπεργκ στο παιχνίδι με τη Στόουκ Σίτι πριν από τρεις αγωνιστικές.
Ο Κένι Νταλγκλίς είχε φτάσει μέχρι τον Αρχιδιαιτητή Μάικ Ράιλι για να ζητήσει τον απαραίτητο σεβασμό προς το όνομα και την ιστορία του συλλόγου που εκπροσωπεί.
Υπάρχουν και άλλα περιστατικά. Δεν έχει περάσει καιρός από τότε που ο Φέργκιουσον είχε πει δημόσια ότι ο Αλαν Γουάιλι δεν έχει την απαιτούμενη φυσική κατάσταση. Αν κρίνουμε από το σουλούπι και την εικόνα του γνωστού διαιτητή, ο προπονητής της Γιουνάιτεντ δεν είχε καθόλου άδικο. Ασχέτως αν κάτι τέτοιοι τύποι τον έχουν βοηθήσει σε αρκετά παιχνίδια που πήγαιναν στραβά για την ομάδα του.
Θα πείτε πάντως δικαιολογημένα: Είναι δυνατόν να κάνουμε συγκρίσεις με την Πρέμιερσιπ μετά από πέντε αγωνιστικές στη Σούπερ Λίγκα; Ασφαλώς, όχι.
Θέλετε να κάνουμε με την Πορτογαλία (όχι ότι διαθέτουμε Πόρτο, Μπενφίκα ή ακόμη και Μπράγκα), με την οποία έχουμε αρκετά κοινά στοιχεία; Μετά το σκάνδαλο «Χρυσή Σφυρίχτρα», που ταλαιπώρησε τη χώρα για περίπου τέσσερα χρόνια, το πρωτάθλημα επέστρεψε στο ίδιο ακριβώς σημείο. Η Πόρτο του Ζορζ Νούνο Πίντο ντα Κόστα (κατασκευαστής των μεγαλύτερων δημόσιων έργων τα τελευταία 15 χρόνια) παίρνει παιχνίδια -όταν δεν μπορεί μόνη της- με ανύπαρκτα πέναλτι και η βασική αντίπαλος, η Μπενφίκα, φωνάζει για να λάβει και αυτή το… μερίδιό της. Δηλώσεις επί δηλώσεων σε μόνιμη βάση και μια αστεία κόντρα μεταξύ των δύο πιο δυνατών κλαμπ της χώρας. Σας θυμίζει κάτι;
Βέβαια, στο δικό τους σκάνδαλο δεν υπήρχε Μπέος, Ψωμιάδης και Τσακόγιαννης. Δεν μύριζε τόση…αντρίλα. Υπήρχε η γοητευτική Καρολίνα Σαλγάδο, η γυναίκα (μνηστή του Πίντο ντα Κόστα για περίπου έξι χρόνια) που ξεσκέπασε τα πάντα με την αυτοβιογραφία της. Μέχρι και για τα «φρούτα» που έτρωγαν το βράδυ οι διαιτητές (αυτό ήταν το συνθηματικό για τις ιερόδουλες που στέλνονταν ως «δώρα» στους ίδιους) έγραψε η αθεόφοβη προκειμένου να γίνει διάσημη και φυσικά πλούσια.
Ε, να λοιπόν, κάτι τέτοια βλέπουμε και ήμαστε... υπερήφανοι για τον Κωνσταντινέα και τον Κάκο. Σε λίγο οι Αγγλοι θα μας ζηλεύουν.
Πηγή: Goal
Μοιάζει πραγματικά απίστευτο αλλά είναι ιδιαίτερα παρήγορο ύστερα από 30 αγώνες να μην έχουμε ούτε ένα «πέναλτι-φάντασμα», ούτε μια σημαία βοηθού όρθια χωρίς λόγο, ούτε μια αποβολή έστω…τραβηγμένη. Απόδειξη ότι δεν υπάρχει δήλωση ποδοσφαιριστή, προπονητή ή παράγοντα σε όλο αυτό το διάστημα που να μιλάει για αποφάσεις που έκριναν το παιχνίδι.
Ξέρουμε, θα βρείτε ακόμη και τώρα πολλές αποφάσεις για ατέλειωτη κουβέντα, αλλά εμείς θα το παίξουμε… Αγγλοι. Την όποια λανθασμένη απόφαση θα την αποδώσουμε σε ανθρώπινο λάθος. Γιατί έτσι ακριβώς (νομίζουμε ότι) είναι.
Βέβαια, τώρα που είπαμε Αγγλοι μας ήρθε στο μυαλό η διαιτησία του Μάρτιν Ατκινσον στο ντέρμπι του Μέρσεϊσαϊντ το περασμένο Σάββατο (2/10) στο «Γκούντισον Παρκ» ανάμεσα στην Εβερτον και τη Λίβερπουλ. Ο συγκεκριμένος κύριος, που είναι πιθανότατα ο χειρότερος ρέφερι στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ, απέβαλε τον Ρόντγουελ των γηπεδούχων στο 23' σε μια φάση που είναι αμφίβολο αν έπρεπε να σφυρίξει φάουλ.
Ο πρώην άσος της Αρσεναλ Λι Ντίξον, που σχολίαζε το παιχνίδι για την τηλεόραση, είπε ότι «αν αυτό είναι φάουλ καλύτερα να πάμε όλοι στα σπίτια μας. Εκτός αν στο ποδόσφαιρο απαγορεύεται η επαφή…»
Μία από τα ίδια και ο μεγάλος Αλαν Σίρερ. «Εχω χάσει τα λόγια μου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ήταν κόκκινη κάρτα» είπε με τη σειρά του.
Το να ξετυλίξουμε το κουβάρι με την ιστορία του Ατκινσον είναι ανώφελο. Εν συντομία θα αναφέρουμε ότι πέρυσι έδειξε 13 κόκκινες κάρτες, φέτος έχει δείξει ήδη τέσσερις(!) και επιπλέον έχει καταφέρει να είναι ο μοναδικός διαιτητής που αδίκησε τα τελευταία χρόνια τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον (στο περσινό ντέρμπι με την Τσέλσι). Χώρια ότι έχει γίνει πολλές φορές πρώτο θέμα!
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο Κέβιν Μπρόντι, που έχει blog στο ESPN soccernet και γράφει ως…δημοσιογράφος-οπαδός της Λίβερπουλ (γι' αυτό και χρησιμοποιεί πρώτο πληθυντικό όταν αναφέρεται στους «κόκκινους»), ζήτησε το εξής: «Το ιδανικότερο που θα μπορούσε να γίνει με τον Ατκινσον είναι να πάει να σφυρίξει παιχνίδια της Κόνφερενς και να μην τον ξαναδούμε στην Πρέμιερσιπ.»
Ωστόσο, πέρα από την απόφαση του διαιτητή στο «Γκούντισον Παρκ» υπάρχουν πάρα πολλά περιστατικά τα τελευταία χρόνια που αποδεικνύουν ότι το κεφάλαιο διαιτησία στο δημοφιλέστερο πρωτάθλημα του πλανήτη χρειάζεται…φρεσκάρισμα. Η Λίβερπουλ, πριν ευνοηθεί από την απόφαση του Ατκινσον, είχε αδικηθεί από τον Μαρκ Κλάτενμπεργκ στο παιχνίδι με τη Στόουκ Σίτι πριν από τρεις αγωνιστικές.
Ο Κένι Νταλγκλίς είχε φτάσει μέχρι τον Αρχιδιαιτητή Μάικ Ράιλι για να ζητήσει τον απαραίτητο σεβασμό προς το όνομα και την ιστορία του συλλόγου που εκπροσωπεί.
Υπάρχουν και άλλα περιστατικά. Δεν έχει περάσει καιρός από τότε που ο Φέργκιουσον είχε πει δημόσια ότι ο Αλαν Γουάιλι δεν έχει την απαιτούμενη φυσική κατάσταση. Αν κρίνουμε από το σουλούπι και την εικόνα του γνωστού διαιτητή, ο προπονητής της Γιουνάιτεντ δεν είχε καθόλου άδικο. Ασχέτως αν κάτι τέτοιοι τύποι τον έχουν βοηθήσει σε αρκετά παιχνίδια που πήγαιναν στραβά για την ομάδα του.
Θα πείτε πάντως δικαιολογημένα: Είναι δυνατόν να κάνουμε συγκρίσεις με την Πρέμιερσιπ μετά από πέντε αγωνιστικές στη Σούπερ Λίγκα; Ασφαλώς, όχι.
Θέλετε να κάνουμε με την Πορτογαλία (όχι ότι διαθέτουμε Πόρτο, Μπενφίκα ή ακόμη και Μπράγκα), με την οποία έχουμε αρκετά κοινά στοιχεία; Μετά το σκάνδαλο «Χρυσή Σφυρίχτρα», που ταλαιπώρησε τη χώρα για περίπου τέσσερα χρόνια, το πρωτάθλημα επέστρεψε στο ίδιο ακριβώς σημείο. Η Πόρτο του Ζορζ Νούνο Πίντο ντα Κόστα (κατασκευαστής των μεγαλύτερων δημόσιων έργων τα τελευταία 15 χρόνια) παίρνει παιχνίδια -όταν δεν μπορεί μόνη της- με ανύπαρκτα πέναλτι και η βασική αντίπαλος, η Μπενφίκα, φωνάζει για να λάβει και αυτή το… μερίδιό της. Δηλώσεις επί δηλώσεων σε μόνιμη βάση και μια αστεία κόντρα μεταξύ των δύο πιο δυνατών κλαμπ της χώρας. Σας θυμίζει κάτι;
Βέβαια, στο δικό τους σκάνδαλο δεν υπήρχε Μπέος, Ψωμιάδης και Τσακόγιαννης. Δεν μύριζε τόση…αντρίλα. Υπήρχε η γοητευτική Καρολίνα Σαλγάδο, η γυναίκα (μνηστή του Πίντο ντα Κόστα για περίπου έξι χρόνια) που ξεσκέπασε τα πάντα με την αυτοβιογραφία της. Μέχρι και για τα «φρούτα» που έτρωγαν το βράδυ οι διαιτητές (αυτό ήταν το συνθηματικό για τις ιερόδουλες που στέλνονταν ως «δώρα» στους ίδιους) έγραψε η αθεόφοβη προκειμένου να γίνει διάσημη και φυσικά πλούσια.
Ε, να λοιπόν, κάτι τέτοια βλέπουμε και ήμαστε... υπερήφανοι για τον Κωνσταντινέα και τον Κάκο. Σε λίγο οι Αγγλοι θα μας ζηλεύουν.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου