Περίεργο ανακάτεμα στην τράπουλα έκανε ο
προπονητής του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι απέναντι στην Κέρκυρα. Κίνηση, που
έπαιξε κι αυτή το ρόλο της -ίσως τον κυριότερο, μάλιστα- στο νέο "Χ"
στην Τούμπα. Γράφει ο Ευγένιος Δαδαλιάρας.
Ας ξεκινήσουμε τη συζήτησή μας με κάποια θεμελιώδη ερωτήματα, για να προχωρήσουμε στη συνέχεια στην ανάλυσή τους:
α. Ήταν ό,τι καλύτερο για τη συνοχή και την ηρεμία της ομάδας να αντικαταστήσει ο Κοντρέρας τον Γκαρσία στη μεσαία γραμμή, τη στιγμή που οι Λάζαρ και Αρίας, δύο κατ' εξοχήν μέσοι, δηλαδή, ήταν ετοιμοπόλεμοι;
β. Έπρεπε οπωσδήποτε να ξεκινήσει ο Αθανασιάδης σε ρόλο δεξιού μεσοεπιθετικού, μια θέση που δεν είναι η φυσική του, τη στιγμή που ο Γεωργιάδης ήταν διαθέσιμος; (Υποθέτουμε σε αυτό το σημείο ότι ο Σαλπιγγίδης έπρεπε να πάρει ανάσες.)
γ. Τη στιγμή που βγήκε ο Έτο, δεν ήταν πιο δόκιμο να πάει ο Κοντρέρας δεξιά και να μείνει ο Φωτάκης στο κέντρο, που είναι η φυσική του θέση;
δ. Γιατί έπρεπε και πάλι να φύγει από το παιχνίδι ο Παπάζογλου, τη στιγμή που ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι οι "ασπρόμαυροι" θα άρχιζαν να πιέζουν με σέντρες;
ε. Ο Ίβιτς γιατί έπρεπε να τραβιέται δεξιά για να βγάλει σέντρα, τη στιγμή που αυτός ήταν ο μοναδικός ψηλός στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ προς το τέλος του αγώνα;
στ. Η αλλαγή του συστήματος σε 4-4-2, με κοντό και ψηλό στην επίθεση (π.χ. Σαλπιγγίδη και Παπάζογλου) στη διάρκεια ενός αγώνα στον οποίο δεν "βγαίνει" κάποιο άλλο σύστημα, είναι κάτι σαν ταμπού για τον Μπόλονι και δεν πρέπει να γίνεται ποτέ; Επί τούτου ο προπονητής του ΠΑΟΚ δεν πρέπει κάποια στιγμή να... πειραματιστεί, όπως κάνει με άλλα πράγματα (π.χ. ο Κοντρέρας σε ρόλο αμυντικού μέσου και ο Φωτάκης δεξί μπακ);
"Παράξενη" προσέγγιση
Πριν πάμε στις δικές μας απαντήσεις, να σημειώσουμε ότι κάποιος μπορεί να πει ότι αν το αποτέλεσμα ήταν θετικό για τον ΠΑΟΚ, θα αποθεώναμε τώρα τον Μπόλονι και άλλα τέτοια συναφή.
Η θέση μας είναι ότι το παιχνίδι κόντρα στην Κέρκυρα δεν πήγαινε στον "Δικέφαλο" από την αρχή. Ακόμη και με τον Βιεϊρίνια μέσα. Κι αυτό γιατί η δεξιά πλευρά των "ασπρόμαυρων" ήταν "νεκρή", ο Γκράθια το κατάλαβε γρήγορα κι η εντολή στους παίκτες του ήταν να "φορτώσουν" αμυντικά την αριστερή τους πλευρά, να περιορίσουν τον Πορτογάλο και να αμπαρώσουν την άμυνά τους. Όπως κι έγινε! Βγήκε κι ο Βιεϊρίνια στο ημίχρονο, οπότε το έργο των Κερκυραίων έγινε ακόμη πιο εύκολο, παρότι θεωρητικά ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος στην επανάληψη. Καλύτερος ναι, ουσιαστικά απειλητικός όχι...
Σε ό,τι αφορά τώρα στα ερωτήματα που θέσαμε, αρχής γενομένης από το πρώτο, Λάζαρ και Αρίας έφυγαν μετά το παιχνίδι με σκυμμένο το κεφάλι, λες κι αυτοί ήταν που έπαιξαν και δεν κατάφεραν να κερδίσουν. Λογικό, διότι Γκαρσία απόντος, ήταν σαν να τους είπε ο προπονητής με αυτή την κίνησή του ότι... "δεν σας υπολογίζω για βασικούς".
Ο Αθανασιάδης είναι φορ περιοχής. Το έχει αποδείξει πολλάκις. Παίζοντας δεξιά βγήκε έξω από τα νερά του με το "καλησπέρα" στο παιχνίδι. Ο δε Γεωργιάδης, παίζοντας αριστερά μετά την έξοδο του Βιεϊρίνια και όχι ξεκινώντας από την αρχή στη δική του φυσική θέση, δηλαδή δεξιά, δεν είχε και πολλά να δώσει.
Ο Φωτάκης είναι ένας κατ' εξοχήν μέσος, ο οποίος και πάσες μπορεί να περάσει και να σουτάρει επικίνδυνα ανά πάσα στιγμή. Επίσης, ξέρει πότε να βγει από πίσω, όταν η ομάδα του επιτίθεται και να επιχειρήσει να σκοράρει. Η μετάθεσή του στο δεξί άκρο, λοιπόν, με ευθύνη να προσέχει και την πιθανή αντεπίθεση της Κέρκυρας, τι εξυπηρετούσε εκείνη τη στιγμή; Ο Κοντρέρας μπορούσε περισσότερα να δώσει ως μέσος, τη στιγμή, μάλιστα, που έχει παίξει με επιτυχία ως δεξί μπακ στον ΠΑΟΚ;
Το θέμα του Παπάζογλου είναι το κορυφαίο όλων. Το γράψαμε και μετά το παιχνίδι με τον ΟΦΗ -και πολλοί μάλιστα με μηνύματά τους εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους τότε- ότι δεν είναι δυνατόν σε παιχνίδι που πηγαίνει στο 0-0, με την αντίπαλη ομάδα να ταμπουρώνεται προς το τέλος και τους "ασπρόμαυρους" να είναι βέβαιο ότι θα δοκιμάσουν να γίνουν απειλητικοί με σέντρες, να μην είναι στον αγωνιστικό χώρο ο πιο ψηλός από όλους τους επιθετικούς! Ο ΠΑΟΚ, όπως έκανε και στην αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό, όταν ο Παπάζογλου βγήκε ενώ το σκορ ήταν στο 0-2, άρχισε να παίζει με σέντρες μετά την αλλαγή του... ψηλού. Έχει καμιά λογική αυτό; Μα, ο Παπάζογλου και τα δύο γκολ που έχει βάλει ως τώρα είναι με κεφαλιές (κόντρα σε Άρη και Παναιτωλικό).
Εδώ κολλάει και το 4-4-2, που ποτέ δεν παίζει ο ΠΑΟΚ. Μπορεί το σύστημα να θεωρείται ξεπερασμένο, όμως, με τον Σαλπιγγίδη και τον Παπάζογλου μαζί στον αγωνιστικό χώρο, μόνο αυτό το σύστημα ταιριάζει στον "Δικέφαλο". Το έχουμε αναφέρει σε ειδικό θέμα στο olaPAOK.gr ότι ο Σαλπιγγίδης τις καλύτερες χρονιές του, είτε στον ΠΑΟΚ, είτε στον Παναθηναϊκό, τις έκανε παίζοντας ως ελεύθερος δίπλα σε έναν ψηλό σέντερ φορ. Δεν το λέμε εμείς, αλλά οι αριθμοί. Κανείς στην τεχνική ηγεσία δεν μπορεί να το σκεφτεί αυτό;
Όσο για τον Ίβιτς, ας υποθέσουμε ότι συγκυριακά έβγαινε δεξιά για να σεντράρει κι όχι στην επίθεση να κυνηγήσει αυτός τις κεφαλιές, γιατί όταν το μυαλό δεν είναι καθαρό, αυτά γίνονται. Ένας από τους συμπαίκτες του ή από τον πάγκο δεν μπορούσε να σκεφτεί ότι εκείνη τη στιγμή, ο πιο ψηλός από όλους είναι ο Ίβιτς και μόνο αυτός μπορεί να γίνει απειλητικός στον αέρα;
Γενικώς, ο Μπόλονι προσέγγισε "παράξενα" το παιχνίδι κι έδειξε αποπροσανατολισμένος μετά την αναγκαστική απουσία του Γκαρσία, ο οποίος είναι μακράν η καλύτερη λύση για τον ΠΑΟΚ στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Επέλεξε να πειραματιστεί και όχι να πάει στην πεπατημένη, ειδικά τη στιγμή που υπήρχε το κακό προηγούμενο με τον ΟΦΗ. Το αποτέλεσμα είναι πλέον γνωστό.
Γενικό "ξενέρωμα"
Αυτό που έμεινε στον ΠΑΟΚ από το παιχνίδι με την Κέρκυρα δεν είναι μόνο δύο εντός έδρας βαθμοί λιγότεροι. Είναι ένα γενικό "ξενέρωμα". Του κόσμου, που Σάββατο απόγευμα (και όχι Κυριακή βράδυ, με την επομένη να είναι εργάσιμη) δεν ήταν ορεξάτος να γεμίσει το γήπεδο και άρα πλέον αποστασιοποιείται ακόμη περισσότερο, αλλά και της ίδιας της ομάδας, που αρχίζει να βλέπει την κορυφή του βαθμολογικού πίνακα με το κυάλι.
Εκείνο που μπορεί να διορθώσει τα πράγματα είναι ένα πιθανό καλό αποτέλεσμα κόντρα στην Τότεναμ. Αν και, όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις από το ξεκίνημα της σεζόν, το ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ δεν είναι να κυνηγά τα καλά αποτελέσματα στο Europa League, αλλά στο ελληνικό πρωτάθλημα, καθώς στόχος πρέπει να είναι η έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ και όχι η σούπερ ευρωπαϊκή πορεία (μάλλον ανέφικτο αυτό).
Έστω κι έτσι, πάντως, όπως εξελίχθηκε η κατάσταση, μόνο ένα καλό αποτέλεσμα στο Λονδίνο μπορεί να ζεστάνει ξανά οπαδούς και παίκτες. Μπορεί ο ΠΑΟΚ; Δεν απέχουμε πολύ χρονικά για να το διαπιστώσουμε...
Πηγή: olapaok.gr
α. Ήταν ό,τι καλύτερο για τη συνοχή και την ηρεμία της ομάδας να αντικαταστήσει ο Κοντρέρας τον Γκαρσία στη μεσαία γραμμή, τη στιγμή που οι Λάζαρ και Αρίας, δύο κατ' εξοχήν μέσοι, δηλαδή, ήταν ετοιμοπόλεμοι;
β. Έπρεπε οπωσδήποτε να ξεκινήσει ο Αθανασιάδης σε ρόλο δεξιού μεσοεπιθετικού, μια θέση που δεν είναι η φυσική του, τη στιγμή που ο Γεωργιάδης ήταν διαθέσιμος; (Υποθέτουμε σε αυτό το σημείο ότι ο Σαλπιγγίδης έπρεπε να πάρει ανάσες.)
γ. Τη στιγμή που βγήκε ο Έτο, δεν ήταν πιο δόκιμο να πάει ο Κοντρέρας δεξιά και να μείνει ο Φωτάκης στο κέντρο, που είναι η φυσική του θέση;
δ. Γιατί έπρεπε και πάλι να φύγει από το παιχνίδι ο Παπάζογλου, τη στιγμή που ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι οι "ασπρόμαυροι" θα άρχιζαν να πιέζουν με σέντρες;
ε. Ο Ίβιτς γιατί έπρεπε να τραβιέται δεξιά για να βγάλει σέντρα, τη στιγμή που αυτός ήταν ο μοναδικός ψηλός στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ προς το τέλος του αγώνα;
στ. Η αλλαγή του συστήματος σε 4-4-2, με κοντό και ψηλό στην επίθεση (π.χ. Σαλπιγγίδη και Παπάζογλου) στη διάρκεια ενός αγώνα στον οποίο δεν "βγαίνει" κάποιο άλλο σύστημα, είναι κάτι σαν ταμπού για τον Μπόλονι και δεν πρέπει να γίνεται ποτέ; Επί τούτου ο προπονητής του ΠΑΟΚ δεν πρέπει κάποια στιγμή να... πειραματιστεί, όπως κάνει με άλλα πράγματα (π.χ. ο Κοντρέρας σε ρόλο αμυντικού μέσου και ο Φωτάκης δεξί μπακ);
"Παράξενη" προσέγγιση
Πριν πάμε στις δικές μας απαντήσεις, να σημειώσουμε ότι κάποιος μπορεί να πει ότι αν το αποτέλεσμα ήταν θετικό για τον ΠΑΟΚ, θα αποθεώναμε τώρα τον Μπόλονι και άλλα τέτοια συναφή.
Η θέση μας είναι ότι το παιχνίδι κόντρα στην Κέρκυρα δεν πήγαινε στον "Δικέφαλο" από την αρχή. Ακόμη και με τον Βιεϊρίνια μέσα. Κι αυτό γιατί η δεξιά πλευρά των "ασπρόμαυρων" ήταν "νεκρή", ο Γκράθια το κατάλαβε γρήγορα κι η εντολή στους παίκτες του ήταν να "φορτώσουν" αμυντικά την αριστερή τους πλευρά, να περιορίσουν τον Πορτογάλο και να αμπαρώσουν την άμυνά τους. Όπως κι έγινε! Βγήκε κι ο Βιεϊρίνια στο ημίχρονο, οπότε το έργο των Κερκυραίων έγινε ακόμη πιο εύκολο, παρότι θεωρητικά ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος στην επανάληψη. Καλύτερος ναι, ουσιαστικά απειλητικός όχι...
Σε ό,τι αφορά τώρα στα ερωτήματα που θέσαμε, αρχής γενομένης από το πρώτο, Λάζαρ και Αρίας έφυγαν μετά το παιχνίδι με σκυμμένο το κεφάλι, λες κι αυτοί ήταν που έπαιξαν και δεν κατάφεραν να κερδίσουν. Λογικό, διότι Γκαρσία απόντος, ήταν σαν να τους είπε ο προπονητής με αυτή την κίνησή του ότι... "δεν σας υπολογίζω για βασικούς".
Ο Αθανασιάδης είναι φορ περιοχής. Το έχει αποδείξει πολλάκις. Παίζοντας δεξιά βγήκε έξω από τα νερά του με το "καλησπέρα" στο παιχνίδι. Ο δε Γεωργιάδης, παίζοντας αριστερά μετά την έξοδο του Βιεϊρίνια και όχι ξεκινώντας από την αρχή στη δική του φυσική θέση, δηλαδή δεξιά, δεν είχε και πολλά να δώσει.
Ο Φωτάκης είναι ένας κατ' εξοχήν μέσος, ο οποίος και πάσες μπορεί να περάσει και να σουτάρει επικίνδυνα ανά πάσα στιγμή. Επίσης, ξέρει πότε να βγει από πίσω, όταν η ομάδα του επιτίθεται και να επιχειρήσει να σκοράρει. Η μετάθεσή του στο δεξί άκρο, λοιπόν, με ευθύνη να προσέχει και την πιθανή αντεπίθεση της Κέρκυρας, τι εξυπηρετούσε εκείνη τη στιγμή; Ο Κοντρέρας μπορούσε περισσότερα να δώσει ως μέσος, τη στιγμή, μάλιστα, που έχει παίξει με επιτυχία ως δεξί μπακ στον ΠΑΟΚ;
Το θέμα του Παπάζογλου είναι το κορυφαίο όλων. Το γράψαμε και μετά το παιχνίδι με τον ΟΦΗ -και πολλοί μάλιστα με μηνύματά τους εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους τότε- ότι δεν είναι δυνατόν σε παιχνίδι που πηγαίνει στο 0-0, με την αντίπαλη ομάδα να ταμπουρώνεται προς το τέλος και τους "ασπρόμαυρους" να είναι βέβαιο ότι θα δοκιμάσουν να γίνουν απειλητικοί με σέντρες, να μην είναι στον αγωνιστικό χώρο ο πιο ψηλός από όλους τους επιθετικούς! Ο ΠΑΟΚ, όπως έκανε και στην αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό, όταν ο Παπάζογλου βγήκε ενώ το σκορ ήταν στο 0-2, άρχισε να παίζει με σέντρες μετά την αλλαγή του... ψηλού. Έχει καμιά λογική αυτό; Μα, ο Παπάζογλου και τα δύο γκολ που έχει βάλει ως τώρα είναι με κεφαλιές (κόντρα σε Άρη και Παναιτωλικό).
Εδώ κολλάει και το 4-4-2, που ποτέ δεν παίζει ο ΠΑΟΚ. Μπορεί το σύστημα να θεωρείται ξεπερασμένο, όμως, με τον Σαλπιγγίδη και τον Παπάζογλου μαζί στον αγωνιστικό χώρο, μόνο αυτό το σύστημα ταιριάζει στον "Δικέφαλο". Το έχουμε αναφέρει σε ειδικό θέμα στο olaPAOK.gr ότι ο Σαλπιγγίδης τις καλύτερες χρονιές του, είτε στον ΠΑΟΚ, είτε στον Παναθηναϊκό, τις έκανε παίζοντας ως ελεύθερος δίπλα σε έναν ψηλό σέντερ φορ. Δεν το λέμε εμείς, αλλά οι αριθμοί. Κανείς στην τεχνική ηγεσία δεν μπορεί να το σκεφτεί αυτό;
Όσο για τον Ίβιτς, ας υποθέσουμε ότι συγκυριακά έβγαινε δεξιά για να σεντράρει κι όχι στην επίθεση να κυνηγήσει αυτός τις κεφαλιές, γιατί όταν το μυαλό δεν είναι καθαρό, αυτά γίνονται. Ένας από τους συμπαίκτες του ή από τον πάγκο δεν μπορούσε να σκεφτεί ότι εκείνη τη στιγμή, ο πιο ψηλός από όλους είναι ο Ίβιτς και μόνο αυτός μπορεί να γίνει απειλητικός στον αέρα;
Γενικώς, ο Μπόλονι προσέγγισε "παράξενα" το παιχνίδι κι έδειξε αποπροσανατολισμένος μετά την αναγκαστική απουσία του Γκαρσία, ο οποίος είναι μακράν η καλύτερη λύση για τον ΠΑΟΚ στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Επέλεξε να πειραματιστεί και όχι να πάει στην πεπατημένη, ειδικά τη στιγμή που υπήρχε το κακό προηγούμενο με τον ΟΦΗ. Το αποτέλεσμα είναι πλέον γνωστό.
Γενικό "ξενέρωμα"
Αυτό που έμεινε στον ΠΑΟΚ από το παιχνίδι με την Κέρκυρα δεν είναι μόνο δύο εντός έδρας βαθμοί λιγότεροι. Είναι ένα γενικό "ξενέρωμα". Του κόσμου, που Σάββατο απόγευμα (και όχι Κυριακή βράδυ, με την επομένη να είναι εργάσιμη) δεν ήταν ορεξάτος να γεμίσει το γήπεδο και άρα πλέον αποστασιοποιείται ακόμη περισσότερο, αλλά και της ίδιας της ομάδας, που αρχίζει να βλέπει την κορυφή του βαθμολογικού πίνακα με το κυάλι.
Εκείνο που μπορεί να διορθώσει τα πράγματα είναι ένα πιθανό καλό αποτέλεσμα κόντρα στην Τότεναμ. Αν και, όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις από το ξεκίνημα της σεζόν, το ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ δεν είναι να κυνηγά τα καλά αποτελέσματα στο Europa League, αλλά στο ελληνικό πρωτάθλημα, καθώς στόχος πρέπει να είναι η έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ και όχι η σούπερ ευρωπαϊκή πορεία (μάλλον ανέφικτο αυτό).
Έστω κι έτσι, πάντως, όπως εξελίχθηκε η κατάσταση, μόνο ένα καλό αποτέλεσμα στο Λονδίνο μπορεί να ζεστάνει ξανά οπαδούς και παίκτες. Μπορεί ο ΠΑΟΚ; Δεν απέχουμε πολύ χρονικά για να το διαπιστώσουμε...
Πηγή: olapaok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου