Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Τα «φαντάσματα», η γκρίνια, οι τερματοφύλακες!!

Ο Αντώνης Καρπετόπουλος γράφει για τον Φράνκο Κοστάντσο
Τα «φαντάσματα», η γκρίνια, οι τερματοφύλακες
Η Γιουβέντους απέκτησε τον Εντβιν φαν ντε Ζάαρ το καλοκαίρι του 1999. Οπως ακριβώς συνέβη και με τη Βασιλεία και τον Κοστάντσο, το αντίο του Ολλανδού στον Αγιαξ υπήρξε συγκινητικό. Το Μάιο του 1999, κατά απαίτηση του κοινού που φώναζε ρυθμικά το όνομά του ζητώντας να τον δει στον πίνακα των σκόρερ, ο Φαν ντε Ζάαρ ευστόχησε σε εκτέλεση πέναλτι (σε ένα ματς με την Ντε Γκράαφσαπ). Με τον τίτλο του MVP της χρονιάς έφευγε για να βρει νέα κίνητρα. Ο Ντάβιντς τον έπεισε να πάει στη Γιούβε και στην παρουσίασή του είχε πει ότι οι Ιταλοί θα καταλάβουν ότι η Ολλανδία δεν έχει μόνο μαχητές μέσους και μεγάλους γκολτζήδες, αλλά και τον καλύτερο τερματοφύλακα του κόσμου! Στη Γιούβε ο Φαν ντε Ζάαρ έπαιρνε τη θέση του Αντζελο Περούτσι, που είχε διαλέξει την Ιντερ για να συνεχίσει μια θριαμβευτική καριέρα. Το «φάντασμα του Περούτσι» θα κυνηγούσε τον Ολλανδό από την πρώτη στιγμή. Οπως αυτό του Νικοπολίδη τον Κοστάντσο.

Περούτσι
Στην ιστορία της Γιουβέντους ποτέ δεν υπήρξαν δύο τερματοφύλακες τόσο διαφορετικοί. Ο Φαν ντε Ζάαρ ήταν μυώδης και δίμετρος, ο Περούτσι ογκώδης και μόλις 1,81 μ. Ο Ολλανδός έβγαινε μόνο αν υπήρχε ανάγκη, ο Περούτσι έπαιρνε φόρα κι έφτανε πρώτος στην μπάλα. Ο Φαν ντε Ζάαρ δεν μιλούσε, ο Ιταλός ούρλιαζε. Ο Φαν ντε Ζάαρ ήθελε την άμυνα ήρεμη, ο Περούτσι στην τσίτα. Ο ένας δεν έπιανε ποτέ πέναλτι κι ο άλλος είχε πιάσει στο Καμπιονάτο τα πιο πολλά πέναλτι από τον καιρό του Τανκρέτι. Επειτα από δύο μήνες στο «Ντέλε Αλπι» είχε βγει το πρώτο συμπέρασμα: ο Ολλανδός μπορεί να είναι καλός, δεν είναι Περούτσι! Για τον Κοστάντσο χρειαστήκαμε λιγότερο χρόνο.

Δυσπιστία
Την πρώτη του χρονιά στην Ιταλία ο Φαν ντε Ζάαρ αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία. Ακόμα θυμάμαι ότι όταν ο κακόμοιρος είχε πει πως το προσωνύμιό του στην Ολλανδία ήταν «παγωμένο κουνέλι» (προσωνύμιο που αναφερόταν στην ψυχραιμία και στα μεγάλα αυτιά του), ο Τακόνι είχε πει ότι «μάλλον έχει ψυχολογικά προβλήματα, αλλιώς κουνέλι δεν θα τον έλεγε κανείς». Οι εμφανίσεις του δεν ήταν τόσο κακές καθώς δέχτηκε μόλις 19 γκολ, όμως η κριτική υποστήριζε ότι από αυτά έφταιγε σχεδόν στα μισά! Κανείς δεν είχε δεχτεί πιο λίγα, κανείς όμως αναλογικά δεν έφταιγε σε περισσότερα! Η Γιούβε προσπαθούσε να τον προστατεύσει: οι Ανιέλι του άνοιξαν το σπίτι τους (ο ίδιος γράφει στη βιογραφία του ότι συζητούσε με τον Ουμπέρτο για Ζωγραφική), ο Ντάβιντς του έκανε μπέιμπι σίτινγκ, οι αμυντικοί επαναλάμβαναν διαρκώς πόσο καλός είναι. Αλλά το πρωτάθλημα χάθηκε στον βούρκο της Περούτζια και όλοι τόνισαν ότι το σουτ-γκολ του Καλόρι που έδωσε τον τίτλο στη Λάτσιο ο Ολλανδός το «έφαγε» όρθιος. Οπως λέμε για τον Κοστάντσο.
Γκρίνια
Η δεύτερη σεζόν ξεκίνησε με απίστευτη γκρίνια. Ο Περούτσι άφησε την Ιντερ για να πάει στη Λάτσιο και οι εφημερίδες έγραφαν πως ενώ οι Ρωμαίοι είναι ήδη πρωταθλητές απέκτησαν και ένα σούπερ τερματοφύλακα –δηλαδή έγιναν ακόμα καλύτεροι από τη Γιούβε! Η χρονιά του Φαν ντε Ζάαρ ξεκίνησε με αποκλεισμό της «Κυρίας» στο Κύπελλο από την Μπρέσια: στο γκολ του Ντάριο Ούμπνερ ο Ολλανδός έφταιγε. Ακολούθησε ο αποκλεισμός από τον ΠΑΟ στο Τσάμπιονς Λιγκ, με αποβολή του στο ΟΑΚΑ. Στην επιστροφή από την Αθήνα, κι ενώ όταν ακουγόταν το όνομά του το «Ντέλε Αλπι» πλέον σφύριζε, η Γιούβε έπαιζε με τη Λάτσιο: προηγήθηκε 1-0, αλλά ο Ολλανδός έχασε την μπάλα σε κοντινή κεφαλιά του Σάλας, ο Βερόν με ένα φάουλ από 35 μέτρα έκανε το 1-2 κι ο Περούτσι κατέβασε τα ρολά! Η «Γκαζέτα» έγραψε ότι στον Φαν ντε Ζάαρ χρειάστηκε ένας μήνας για να καταστρέψει μια καριέρα δέκα χρόνων.

Στήριξη
Παρ' όλα αυτά ο προπονητής του, ο καλός Κάρλο Αντσελότι, τον στήριζε όπως ο Βαλβέρδε τον Κοστάντσο. «Δεν ξέρει ποδόσφαιρο όποιος αμφιβάλλει για την αξία του» έλεγε, αλλά ο κόσμος είχε βρει το αγαπημένο του θέμα συζήτησης. Ο Φαν ντε Ζάαρ κατέρρεε ψυχολογικά μπροστά στα μάτια του κοινού που τον φώναζε «καμηλοπάρδαλη»: σε μια συνέντευξή του, στην οποία διέψευδε τις φήμες ότι έχει χάσει το φως του (!), ήταν για λύπηση. «Σίγουρα δεν χρειάζεται οφθαλμίατρο, αλλά ένας ψυχίατρος του είναι απαραίτητος», έλεγε στη RAI ο Κολοβάτι! Ιστορική και η δήλωση του Αντσελότι, που είχε πει ότι του ζητάνε «να παραγκωνίσει τον καλύτερο τερματοφύλακα του κόσμου για να αποκτήσει ένα παιδάκι που λέγεται Τζίτζι Μπουφόν»: οι υπερβολές γεννούν υπερβολές. Το καλοκαίρι του 2001 ο Μπουφόν αποκτήθηκε από τη Γιούβε, ο Αντσελότι έφυγε κι ο Ολλανδός ευτυχώς πήγε στη Φούλαμ.
Σπουδαίος
Ο,τι έγινε στη συνέχεια μαρτυρά ότι ο Φαν ντε Ζάαρ ήταν σπουδαίος: έπαιξε μέχρι τα 40 συλλέγοντας τίτλους. Αλλά στη Γιούβε δεν κόλλησε χωρίς γι' αυτό να υπάρχει η παραμικρή εξήγηση. Ακριβώς όπως συμβαίνει και με τον Κοστάντσο στον Ολυμπιακό. Που αποκλείεται να είναι τόσο κακός όσο δείχνει.
Πηγή: sday.gr
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα SportDay στη 1/11/11

Δεν υπάρχουν σχόλια: