Δεν είναι η πρώτη φορά..!!

Πριν λίγο καιρό, ένας ποδοσφαιριστής δήλωσε ότι δέχθηκε επίθεση από αγνώστους στα αποδυτήρια ενός γηπέδου. Λίγο μετά, ο πρόεδρος της ομάδας του δήλωσε, υποβαθμίζοντας το γεγονός, πως «δεν είναι και η πρώτη φορά που πέφτουν ψιλές στα αποδυτήρια. Αυτά συμβαίνουν»! Γράφει ο Μίλτος ο Νταλικέρης...

Σήμερα έχει γίνει πρώτο θέμα ένα βίντεο που δείχνει ποδοσφαιριστές και παράγοντες να επιτίθενται φραστικά σε διαιτητές, πάλι στα αποδυτήρια. Η αντίδραση, πάλι ίδια: «Δεν πρόκειται για κάτι που δεν γίνεται στα γήπεδα»! Δεν είναι η πρώτη φορά, δηλαδή...
Αντίστοιχες και οι αντιδράσεις σε εικόνες ποδοσφαιριστών που βρίζουν διαιτητές στη διάρκεια των αγώνων. «Πάνω στην ένταση, γίνονται κι αυτά».
Τελικά, στο ελληνικό ποδόσφαιρο ...όλα γίνονται και ξαναγίνονται. Κι όλα πρέπει να τα θεωρήσουμε φυσιολογικά γιατί αυτό απαιτεί η οπαδική προπαγάνδα. Όλα στο παιχνίδι είναι, εκτός από το ίδιο το παιχνίδι. Κι επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν τέτοια -δυσάρεστα ή αντιαθλητικά- γεγονότα, οφείλουμε να τα αποδεχθούμε ως «κανονικά» και να μην υπάρξουν αντιδράσεις.
Αντίστοιχα, να δεχθούμε επίσης ακόμα μερικά γεγονότα της καθημερινότητας και τις συνέπειές τους:
Δεν είναι πρώτη φορά που συμβαίνει ένα τροχαίο δυστύχημα. Άρα, οι συγγενείς δεν έχουν λόγο να θρηνούν τους εκλιπόντες, ενώ και η τροχαία δεν έχει λόγο να πάρει μέτρα. Να καταργηθούν οι κηδείες και τα πρόστιμα για παραβάσεις του κώδικα οδικής κυκλοφορίας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος δολοφονείται. Να καταργηθούν οι έρευνες για τους δράστες, τα δικαστήρια και οι φυλακές.
Δεν είναι πρώτη φορά που πεθαίνουν άνθρωποι από ναρκωτικά ή από έιτζ. Να μην υπάρχει ενημέρωση, να μην υπάρχει πρόληψη, να μαστουρώνουμε και να μεταδίδουμε θάνατο αβέρτα κουβέρτα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος πλακώνει στο ξύλο τη γυναίκα ή το παιδί του. Να ακολουθήσουμε όλοι το παράδειγμά του. Ό,τι γίνεται για του-λάστιχον δεύτερη φορά, είναι ηθικό, νόμιμο και αποδεκτό.
Δεν είναι πρώτη φορά που μας κλέβει το κράτος. Να το αποδεχθούμε κι αυτό, ως φυσιολογικό, και να μην ξαναντιδράσει ποτέ κανείς. Στο φινάλε, ας καταργηθούν οι μισθοί. Και τα λεφτά, γενικότερα. Συμβαίνουν αυτά...
Δεν είναι η πρώτη φορά που κερατώνουμε ή που μας κερατώνει η γυναίκα μας. Να κυκλοφορούμε με τα καλαμπαλίκια φόρα παρτίδα, να ανοίξουμε τις πόρτες των σπιτιών μας και να κουτουπωνόμαστε όλοι μαζί, σαν μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια.
Καλό ακούγεται το τελευταίο, ε;
Καλό θα είναι, αρκεί να μη γίνει καμιά «επαγγελματική δουλειά», καμιά «μεθόδευση» με αποτέλεσμα να «διαρρεύσει για να σας δημιουργήσει τυχόν προβλήματα» κανένα βίντεο στο οποίο εμφανίζονται τα περιορισμένα σας προσόντα τη στιγμή που η ανακόντα του γείτονα ανεβοκατεβαίνει ως κομπρεσέρ στη «φωλιά» της συζύγου σας ενώ εκείνη βογκάει από ηδονή (καμιά σχέση, δηλαδή, με την προηγούμενη σκηνή, στην οποία επίσης βόγκαγε, αλλά όχι επειδή είχε εσάς μέσα της, αλλά επειδή είχε την μπάκα σας πάνω στο στομάχι της).
Εντάξει, γίνονται αυτά...
Μέχρι να σταματήσουν να γίνονται ή να σταματήσουμε να τα αποδεχόμαστε, εγώ, ο Μίλτος, να ΄μαι καλά...

πηγή: gazzetta.gr