Ο Χρήστος Κυριαζής γράφει για τους λασπολόγους, το υπαρκτό αλλά όχι
παντοδύναμο παρασκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου και για το "διπλό" του
ΠΑΟΚ.
Ο,τι και να κάνει η τρόικα, όσο κι αν συμπιεστούν τα εισοδήματα, δεν
«μασάμε»: υπάρχει η Σούπερ Λίγκα! Το γράφω αυτό με το ένα χέρι και με το
άλλο φυλλομετράω τα «μοβ» που κονόμησα με το διπλό του ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ.
Όλα τα' πιασα ο γάτος. Και το ακριβές σκορ 0-2 και μια ντουζίνα ειδικά
στοιχήματα που μου σφύριξε ένας δικός μου, ο οποίος έχει κολλητό έναν
κηπουρό στην Παιανία, ο οποίος έχει παντρευτεί την αδερφή μιας κοπέλας
που δουλεύει διορθώτρια σε αθλητική εφημερίδα, η οποία ψωνίζει αραιά και
που από έναν κρεοπώλη στο Μοσχάτο, ο οποίος συνεργάζεται με ένα σφαγείο
έξω από τη Λάρισα, ο ιδιοκτήτης του οποίου είναι τρίτος ξάδελφος ενός
Θεσσαλονικιού μπάρμαν που «τα `χει» με μια κοπέλα, η οποία δουλεύει
πιστολάκι στο κομμωτήριο που πηγαίνει η «πρώην» ενός κουμπάρου του
περιπτερά που ψωνίζει τσίχλες ο Βρύζας…
Μου είπε, λοιπόν, ο δικός μου ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει λεφτά, οπότε
για να πληρώσει μισθούς και συμβόλαια θα έστηνε το «διπλό» (ρε κάπου το
έχω ξανακούσει αυτό πρόσφατα). Λάζαρος και Τοτσέ σημάδευαν τον Χαλκιά
για να τον κάνουν ήρωα, ενώ ο Σαριέγκι έκανε άρον άρον πέναλτι στον
Κλάους γιατί είχαμε ποντάρει «χοντρά λεφτά» να σκοράρει ο ΠΑΟΚ μέχρι το
60ο λεπτό και η ώρα περνούσε. Αργότερα η άμυνα άφησε τον «Σάλπι» μόνο
του να βάλει γκολ γιατί όσοι ήμασταν στο κόλπο τον είχαμε παίξει σκόρερ
και θα χάναμε καλή απόδοση. Και για να μην μας χαλάσει το ακριβές σκορ, ο
Λάζαρος έκανε νεύμα στον Χαλκιά να πέσει δεξιά στο πέναλτι. Τι, δεν το
είδατε;
Με τον τρόπο αυτό, και η ΠΑΕ έβγαλε μεροκάματο για να πληρώσει τις
δόσεις των συμβολαίων πριν από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, και ο ΠΑΟΚ
διέψευσε τα πρωτοσέλιδα που υπαινίσσονταν ότι κατέβαινε στην Αθήνα για
να χάσει… χαλλλαρααά.
Τώρα, αν αναρωτιέστε γιατί προτίμησα να χάσω τις δύο ταινίες «Back to
Back» στον ΑΝΤ1 για να γράφω σαχλαμάρες, η απάντηση είναι μία: ΓΙΑΤΙ
ΜΠΟΡΩ! Όπως ΜΠΟΡΕΙ ο κάθε λασπολόγος να γράφει ό,τι του κατέβει για να
δημιουργήσει εντυπώσεις, δίχως να δίνει δεκάρα αν θίγει υπολήψεις ή αν
ρίχνει νερό στον μύλο της οργής - όχι μόνο των αντιπάλων αλλά ακόμα και
των οπαδών στους οποίους απευθύνεται.
Ακόμα χειρότερα, η νοητική στέρηση του απαγορεύει να αντιληφθεί ότι
πληγώνει αυτό που εν τέλει «πληρώνει» τον μισθό του: το ποδόσφαιρο.
Εκτός κι αν νομίζει ότι στην Ελλάδα του Μνημονίου και της αποψιλωμένης
Σούπερ Λίγκας, τα άφραγκα πλήθη θα συρρέουν στα περίπτερα και θα
ακουμπάνε το υστέρημά τους για να αγοράσουν αθλητικές εφημερίδες, απλά
και μόνο για να ικανοποιούν τον οπαδισμό τους. Κάποτε που «λεφτά
υπήρχαν» το κόλπο έπιανε. Κάποτε…
Βεβαίως, παρόμοια δημοσιεύματα από την… ανάποδη, «έβλεπαν» εύκολη -αλλά
πολύ εύκολη λέμε- επικράτηση του Ολυμπιακού επί του ΟΦΗ στον Α' γύρο.
Και σαν να μην έφθανε αυτό, «τσίμπησε» και ο Γόντικας μιλώντας δημοσίως
για τα «φιλικά» του Ολυμπιακού, ατόπημα από τα λίγα που -κατά τη γνώμη
μου- θα έπρεπε να έχει διωχθεί πειθαρχικά. Όχι μόνο για την ουσία της
δήλωσης που ως αναπόδεικτη είναι απαράδεκτη, αλλά για τον συμβολισμό
της, ο οποίος δικαιώνει τις πρακτικές της λασπολογίας απ' όπου κι αν
προέρχονται και τις «επισημοποιεί» ως μέρος του παιχνιδιού
δηλητηριάζοντας τον κόσμο.
Όχι, δεν ζω στον κόσμο της Μπάρμπι. Προφανώς στο παρασκήνιο του
ελληνικού πρωταθλήματος συμβαίνουν πολλά, ίσως και χειρότερα από τα
«φιλικά» που υπαινίχθηκε ο Γόντικας ή τη διαιτητική ασυλία του Λέτο που…
αποκάλυψε ο κυρ Σάββας αποδίδοντάς τη σε οργανωμένο σχέδιο κατά του
Ολυμπιακού (Α-ΣΧΟ-ΛΙ-Α-ΣΤΟ!). Αλλωστε, το κασέτα-γκέιτ ήταν ακόμα νωπό.
Μπορεί να μην καταδικαστεί κανείς για τίποτα (στην Ελλάδα είμαστε) αλλά
οι διάλογοι ήταν αρκούντως διαφωτιστικοί ώστε να αντιληφθεί κανείς ότι
το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα δεν παίζεται -μόνο- μέσα στα γήπεδα. Αυτό όμως
δεν σημαίνει ότι μπορεί όποιος θέλει να γράφει ή να λέει ό,τι θέλει,
όχι μόνο χωρίς αποδείξεις, αλλά με πλαστογραφημένες ενδείξεις, φτηνούς
συνειρμούς και κακογραμμένες θεωρίες συνομωσίας.
Προσωπικά, είμαι από εκείνους που κάθε Κυριακή στέκονται μπροστά στην
τηλεόραση ελπίζοντας να χάσει ο Ολυμπιακός, ακόμα και όταν δίνει
«φιλικό», που λέει και ο Γόντικας. Επίσης, παρακολούθησα με αγωνία το
ματς του ΠΑΟ με τον ΠΑΟΚ κι ας είχα διαβάσει ότι η συμμετοχή του Χαλκιά
αντί του Γλύκου ήταν «ύποπτη». Οσοι το `χαψαν κι έπαιξαν στάνταρ άσο,
έμειναν στον… άσο. Ας πρόσεχαν τι διάβαζαν και -κυρίως- πόσο το
πίστεψαν...
Ξέρω ότι το παρασκήνιο υπάρχει - χωριό που φαίνεται άλλωστε... Αλλά
ακόμη και σήμερα θεωρώ ότι δεν είναι δυνατόν να καθορίζει τα πάντα.
Διότι αν «παραδοθώ» στην ιδέα της απόλυτης σαπίλας, τότε δεν έχει νόημα
να ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο. Ακριβώς όπως δεν θα έβλεπα ένα θρίλερ αν
κάποιος μου αποκάλυπτε το τέλος...
Υ.Γ.: Να ξεκαθαρίσω κάτι: Δεν εννοώ ότι οι εφημερίδες πρέπει να
αποστειρώσουν τη γραφή τους για να μη χαλάσουν το παραμυθάκι των
«αγαθών» σαν και του λόγου μου. Κάθε άλλο. Οσοι από εμάς έχουμε ακόμα το
προνόμιο της μισθωτής εργασίας στον Τύπο, έχουμε και την υποχρέωση να
ρίξουμε το βάρος μας στην πρωτογενή, διασταυρωμένη έρευνα. Να
ξεμυτίσουμε από τα γραφεία και να αναζητήσουμε στοιχεία για να
αποκαλύψουμε όλα αυτά τα «περίεργα» που συζητάμε μεταξύ μας αλλά δεν
τολμάμε να τα γράψουμε επειδή δεν είμαστε σίγουροι. Να αποδείξουμε ότι
είμαστε κομμάτι του αθλητισμού αλλά όχι του προβλήματος. Για να έχουμε
δουλειές και αύριο…
Πηγή: sentragoal.gr
Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου