Ο Κάρολ θα αγωνίζεται πλέον στη Ρεάλ Μαδρίτης ως Ευρωπαίος με ό,τι αυτό
συνεπάγεται. Πέρα από την "εξυπηρέτηση" στην ομάδα, το συμβόλαιο
ασφαλώς και θα αυξηθεί.
Είναι γνωστή η περίπτωση του Ταϊρόν Ελις, του Αμερικανού που εν μία νυκτί πολιτογραφήθηκε Γεωργιανός. Ο "ταπεινός" Ελις (καλός παίκτης βεβαίως) των 120 χιλιάδων δολαρίων στους Σκάιλαϊνερς της Φρανκφούρτης βρέθηκε ως Γεωργιανός στα 550 χιλιάδες δολάρια στη Σεβίλλη.
Η Γεωργία αποτελούσε τον "παράδεισο" για κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον Σαμόντ Ουίλιαμς, που επίσης έγινε Γεωργιανός όπως και ο Μέλβιν Σάντερς.
Δεν αναφερόμαστε βεβαίως σε παίκτες που ζουν επί σειρά ετών σε μια χώρα, άρα γίνονται και πολίτες της. Σιγά μην ήξερε ο Κάρολ κατά πού πέφτει το Αζερμπαϊτζάν ή ο Ουίλιαμς το πού βρίσκεται η Γεωργία. Επίσης "παράδεισος" για τέτοιες περιπτώσεις είναι οι πρώην γιουγκοσλάβικες δημοκρατίες πλην Σερβίας που... κρατά ακόμα. Κι αν λάβουμε υπόψη τη νοοτροπία των Σέρβων, πολύ δύσκολα θα μπουν σε μια τέτοια ιστορία.
Η ΠΓΔΜ το έχει κάνει... φάμπρικα με τους ΜακΚάλεμπ, Ουίλκινσον, Στακ, Μάσεϊ και Ουάσινγκτον. Η Βοσνία μιά από τα ίδια με τον Μπρέμερ και τον Ντόμερκαντ. Οι Κροάτες παρουσίασαν τον Ντράπερ στο Ευρωμπάσκετ, οι Μαυροβούνιοι τον Ομάρ Κουκ (κι έχασαν τον... ΜακΚάλεμπ καθώς πρόλαβε η Σιένα κι έκανε τη "δουλειά" με την ΠΓΔΜ)... Επίσης η Βουλγαρία έχει ανοίξει "εργοστάσιο" με τους Τζάαμπερ, Μπλάκνεϊ, Ρόουλαντ και κάποια στιγμή ήθελε να "βουλγαροποιήσει" και τον Μπατίστ, αλλά ο Αμερικανός του Παναθηναϊκού αρνήθηκε.
Οι Ρώσοι, προκειμένου να "εξυπηρετηθεί" η ΤΣΣΚΑ με το καθεστώς που υπάρχει για "ντόπιους" και ξένους που πρέπει να βρίσκονται στο παρκέ, είχαν δώσει διαβατήριο στον Χόλντεν για παράδειγμα.
Οι δε Τούρκοι έχουν πιάσει το νόημα με τους... θρησκευτικούς πρόσφυγες (Πρέλτζιτς). Οσο για τον "Ερσίν Νταγκλί" της Μπεσίκτας; Μην ψάχνεστε. Ο Ερβιν Ντάντλεϊ είναι...
Πηγή: Goal
Είναι γνωστή η περίπτωση του Ταϊρόν Ελις, του Αμερικανού που εν μία νυκτί πολιτογραφήθηκε Γεωργιανός. Ο "ταπεινός" Ελις (καλός παίκτης βεβαίως) των 120 χιλιάδων δολαρίων στους Σκάιλαϊνερς της Φρανκφούρτης βρέθηκε ως Γεωργιανός στα 550 χιλιάδες δολάρια στη Σεβίλλη.
Η Γεωργία αποτελούσε τον "παράδεισο" για κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον Σαμόντ Ουίλιαμς, που επίσης έγινε Γεωργιανός όπως και ο Μέλβιν Σάντερς.
Δεν αναφερόμαστε βεβαίως σε παίκτες που ζουν επί σειρά ετών σε μια χώρα, άρα γίνονται και πολίτες της. Σιγά μην ήξερε ο Κάρολ κατά πού πέφτει το Αζερμπαϊτζάν ή ο Ουίλιαμς το πού βρίσκεται η Γεωργία. Επίσης "παράδεισος" για τέτοιες περιπτώσεις είναι οι πρώην γιουγκοσλάβικες δημοκρατίες πλην Σερβίας που... κρατά ακόμα. Κι αν λάβουμε υπόψη τη νοοτροπία των Σέρβων, πολύ δύσκολα θα μπουν σε μια τέτοια ιστορία.
Η ΠΓΔΜ το έχει κάνει... φάμπρικα με τους ΜακΚάλεμπ, Ουίλκινσον, Στακ, Μάσεϊ και Ουάσινγκτον. Η Βοσνία μιά από τα ίδια με τον Μπρέμερ και τον Ντόμερκαντ. Οι Κροάτες παρουσίασαν τον Ντράπερ στο Ευρωμπάσκετ, οι Μαυροβούνιοι τον Ομάρ Κουκ (κι έχασαν τον... ΜακΚάλεμπ καθώς πρόλαβε η Σιένα κι έκανε τη "δουλειά" με την ΠΓΔΜ)... Επίσης η Βουλγαρία έχει ανοίξει "εργοστάσιο" με τους Τζάαμπερ, Μπλάκνεϊ, Ρόουλαντ και κάποια στιγμή ήθελε να "βουλγαροποιήσει" και τον Μπατίστ, αλλά ο Αμερικανός του Παναθηναϊκού αρνήθηκε.
Οι Ρώσοι, προκειμένου να "εξυπηρετηθεί" η ΤΣΣΚΑ με το καθεστώς που υπάρχει για "ντόπιους" και ξένους που πρέπει να βρίσκονται στο παρκέ, είχαν δώσει διαβατήριο στον Χόλντεν για παράδειγμα.
Οι δε Τούρκοι έχουν πιάσει το νόημα με τους... θρησκευτικούς πρόσφυγες (Πρέλτζιτς). Οσο για τον "Ερσίν Νταγκλί" της Μπεσίκτας; Μην ψάχνεστε. Ο Ερβιν Ντάντλεϊ είναι...
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου