Κατ’ αρχήν δεν είναι εμπορικός. Μπορεί να αποκλειστούν νωρίς τα φαβορί
και το κανάλι που έχει πληρώσει ένα… σκασμό λεφτά να… μυρίσει τον κρίνο.
Έπειτα μπορεί να σου κάτσει ένας τελικός με σαφή διαχωρισμό των ομάδων.
Η μία ισχυρή, όσο πιο ισχυρή γίνεται κι η άλλη αδύναμη.
Ε, λοιπόν ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος που έληξε πριν λίγη ώρα ήρθε να διαψεύσει όλες αυτές τις εικασίες. Ο Ολυμπιακός μπορεί να ήταν το απόλυτο φαβορί, όμως για να σηκώσει τη κούπα χρειάστηκε όχι μόνο να πάει στη παράταση, αλλά και να περάσει δια πυρός και σιδήρου! Γκολ στο τέλος της παράτασης όταν όλοι άρχισαν να κάνουν υπολογισμούς για τα πέναλτι.
Είχαμε χθες τον Ολυμπιακό να κυριαρχεί, να φτάνει σε ασύλληπτα ποσοστά κατοχής της μπάλας, ευκαιριών κι όλα τα άλλα που θα μπορούσαν να δώσουν τη νίκη σε μια ομάδα. Κι από την άλλη τον Ατρόμητο που έκανε καλά αυτό που ήξερε να κάνει: Να περιμένει. Να αξιοποιήσει τη… μισή ευκαιρία που θα του παρουσιαστεί.
Και τα κατάφερε! Μετά από ένα πρώτο ημίχρονο – εφιάλτη, με τεράστια προβλήματα στην άμυνα, με πέναλτι που παραχώρησε, με γκολ που δέχτηκε, με σωρεία «ερυθρόλευκων» ευκαιριών, βγήκε στο β’ μέρος αποφασισμένος να τα παίξει όλα για όλα.
Πολλοί θα μιλήσουν για ατυχία, θα σταθούν στον τραυματισμό του Δημούτσου και σε πολλά άλλα.
Κι όμως ένας τελικός είναι απλά ένας τελικός. Με τη μία ομάδα να παίρνει το Κύπελλο και την άλλη τα μετάλλια της παρηγοριάς. Για την ομάδα του Περιστερίου αυτός είναι ο πρώτος τελικός που έπαιξε και διεκδίκησε το τρόπαιο. Του χρόνου θα είναι καλύτερος και πιο έμπειρος. Όχι δεν ξεχνώ πως και πέρσι στον τελικό ήταν ο Ατρόμητος. Αλλά μαζί με αυτό θυμάμαι και τα όσα έγιναν.
Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα και τόση διαστροφή του ποδοσφαίρου πως μπορείς να μιλήσεις για συμμετοχή σε ένα τελικό. Πώς να μιλήσεις για ικανοποίηση όταν ανεγκέφαλοι στην εξέδρα χτυπούσαν συγγενείς ποδοσφαιριστών, νέους και γέρους που είχαν έρθει για να δουν την ομάδα τους σε ένα τελικό. Ο περσινός τελικός τα μόνα συναισθήματα που μπορούσε να δημιουργήσει ήταν οργή και θλίψη.
Αντίθετα εφέτος μπορούν να πουν στο Περιστέρι ότι του… χρόνου θα είναι η χρονιά τους. Θα μπορούν να πάνε ένα βήμα παραπέρα. Έτσι κι αλλιώς το δικαιούνται!
Πηγή: pamesports.gr
Ε, λοιπόν ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος που έληξε πριν λίγη ώρα ήρθε να διαψεύσει όλες αυτές τις εικασίες. Ο Ολυμπιακός μπορεί να ήταν το απόλυτο φαβορί, όμως για να σηκώσει τη κούπα χρειάστηκε όχι μόνο να πάει στη παράταση, αλλά και να περάσει δια πυρός και σιδήρου! Γκολ στο τέλος της παράτασης όταν όλοι άρχισαν να κάνουν υπολογισμούς για τα πέναλτι.
Είχαμε χθες τον Ολυμπιακό να κυριαρχεί, να φτάνει σε ασύλληπτα ποσοστά κατοχής της μπάλας, ευκαιριών κι όλα τα άλλα που θα μπορούσαν να δώσουν τη νίκη σε μια ομάδα. Κι από την άλλη τον Ατρόμητο που έκανε καλά αυτό που ήξερε να κάνει: Να περιμένει. Να αξιοποιήσει τη… μισή ευκαιρία που θα του παρουσιαστεί.
Και τα κατάφερε! Μετά από ένα πρώτο ημίχρονο – εφιάλτη, με τεράστια προβλήματα στην άμυνα, με πέναλτι που παραχώρησε, με γκολ που δέχτηκε, με σωρεία «ερυθρόλευκων» ευκαιριών, βγήκε στο β’ μέρος αποφασισμένος να τα παίξει όλα για όλα.
Πολλοί θα μιλήσουν για ατυχία, θα σταθούν στον τραυματισμό του Δημούτσου και σε πολλά άλλα.
Κι όμως ένας τελικός είναι απλά ένας τελικός. Με τη μία ομάδα να παίρνει το Κύπελλο και την άλλη τα μετάλλια της παρηγοριάς. Για την ομάδα του Περιστερίου αυτός είναι ο πρώτος τελικός που έπαιξε και διεκδίκησε το τρόπαιο. Του χρόνου θα είναι καλύτερος και πιο έμπειρος. Όχι δεν ξεχνώ πως και πέρσι στον τελικό ήταν ο Ατρόμητος. Αλλά μαζί με αυτό θυμάμαι και τα όσα έγιναν.
Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα και τόση διαστροφή του ποδοσφαίρου πως μπορείς να μιλήσεις για συμμετοχή σε ένα τελικό. Πώς να μιλήσεις για ικανοποίηση όταν ανεγκέφαλοι στην εξέδρα χτυπούσαν συγγενείς ποδοσφαιριστών, νέους και γέρους που είχαν έρθει για να δουν την ομάδα τους σε ένα τελικό. Ο περσινός τελικός τα μόνα συναισθήματα που μπορούσε να δημιουργήσει ήταν οργή και θλίψη.
Αντίθετα εφέτος μπορούν να πουν στο Περιστέρι ότι του… χρόνου θα είναι η χρονιά τους. Θα μπορούν να πάνε ένα βήμα παραπέρα. Έτσι κι αλλιώς το δικαιούνται!
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου