Κανείς από τους μετέχοντες στη Λίγκα δεν αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο
ως τον συνδετικό τους κρίκο. Ως το αντικείμενο που όλοι μαζί πρέπει να
υπερασπιστούν γιατί αυτό είναι που θα τους συντηρήσει.
Η διαπίστωση αυτή δείχνει ποια ιδέα έχουν για τη Λίγκα, τα χαρακτηριστικά της, τον σκοπό και τους στόχους της όσοι την αποτελούν. Ο πόλεμος δηλώσεων ανάμεσα σε Ολυμπιακό, ΠΑΟ και ΕΠΟ μετά την ανακοίνωση των αποφάσεων της επιτροπής αδειοδοτήσεων δείχνει περίτρανα ότι οι δύο μεγάλοι του ποδοσφαίρου και η ομοσπονδία, καταλαβαίνουν το ποδόσφαιρο ως άθροισμα των συμφερόντων που εκπροσωπούν ή προασπίζονται. Και ακόμη περισσότερο, υπερασπίζονται με μαχητικότητα ενάντια σε όλους τους άλλους. Τα αποτελέσματα αυτής της αντίληψης, τα βλέπουμε όλοι σήμερα. Το χειρότερο είναι πως όλοι οι εμπλεκόμενοι δεν δείχνουν καμία διάθεση αναθεώρησης της άποψής τους.
Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο τα χειρότερα για το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ακόμη μπροστά. Οταν οι ομάδες, που αποδεδειγμένα αποδυναμώνονται, δεν θα καταφέρνουν να συγκεντρώνουν βαθμούς από τη συμμετοχή τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, η επίπτωση θα φανεί και στη συμμετοχή του πρωταθλητή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν θα γίνεται πλέον απευθείας, αλλά με συμμετοχή στον προκριματικό γύρο με τους κινδύνους που συνεπάγεται κάτι τέτοιο.
Τον Ολυμπιακό, επί της ουσίας δεν τον συμφέρει να αποδυναμώνονται οι αντίπαλοί του στο πρωτάθλημα, αλλά αυτό, δεν μπορεί φυσικά να συμβαίνει εις βάρος της νομιμότητας ή των κανόνων που έχουν συμφωνηθεί. Την ΕΠΟ, επίσης, δεν τη συμφέρει να αποδυναμώνονται οι ομάδες, αλλά για να αποφύγει κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να είχε μία φιλοσοφία για το ελληνικό ποδόσφαιρο και ένα σχέδιο λειτουργίας και κανόνων. Κάποιες προτάσεις που ψέλλισε, ήρθαν αφού ξέσπασε η κρίση με τα στημένα παιχνίδια. Φυσικά και ήταν προτάσεις βιαστικές, χωρίς μελέτη και χωρίς να είναι ενταγμένες σε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο ανάπτυξης του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι ομάδες, όπως έγραψα και πιο πάνω, δεν αντιλαμβάνονται ότι υπερασπιζόμενες τα στενά δικά τους συμφέροντα -που στην ουσία είναι η ασυλία στις παραβιάσεις των κανόνων που είχαν συμφωνηθεί- υπονομεύουν το προϊόν που θέλουν να στηρίξουν και να «πουλήσουν».
Προφανώς και οι αποφάσεις της επιτροπής αδειοδότησης είναι εις βάρος κάποιων ομάδων, αλλά κάποτε, κάπως θα έπρεπε να ξεκινήσουμε. Οι ομάδες, άλλωστε, ήξεραν από πέρυσι τους κανόνες που θα ίσχυαν και είχαν συμφωνήσει.
Παιδομάζωμα Αμπράμοβιτς
O μέσος όρος ηλικίας των ποδοσφαιριστών που γίνονται βασικοί σε ομάδες υψηλού επιπέδου, έχει πέσει σημαντικά την τελευταία δεκαετία, ενώ παράλληλα έχει διευρυνθεί και ο μέσος όρος όσων συνεχίζουν να παίζουν ποδόσφαιρο σε ανταγωνιστικό επίπεδο, αν και όχι πρώτης γραμμής. Από πέρυσι, ο σχεδιασμός της ομάδας της Τσέλσι, έλεγε «ανανέωση» και αυτή την επιλογή, ο Αμπράμοβιτς αποφάσισε να την εμπιστευθεί στον Βίλας-Μπόας.
Δεν υπολόγιζε όμως την απειρία του Πορτογάλου στον χειρισμό της παλιάς φρουράς των «μπλε» στα αποδυτήρια, η οποία τελικά, τον «καθάρισε». Ο Βίλας-Μπόας, όμως, από πέρυσι το καλοκαίρι είχε αρχίσει να μαζεύει πιτσιρικάδες που είχαν ήδη επισημανθεί από το σκάουτινγκ.
Ετσι, τον Γενάρη έφθασε στο «Στάμφορντ Μπριτζ» ο Βραζιλιάνος Λούκας Πιαζόν, 18 χρονών, ενώ νωρίτερα είχαν φτάσει ο Λουκάκου από Αντερλεχτ, ο Ρομέου από Μπάρτσα, ο Κουρτουά από την Γκένκ, ο Νταβίλα από την Γκουανταλαχάρα του Μεξικού που μπήκαν αμέσως στις ρεζέρβες και κάποιοι όπως ο Λουκάκου πήραν και συμμετοχές με την πρώτη ομάδα. Στις γνωστές, μέχρι τώρα μεταγραφικές προτάσεις της Τσέλσι, υπάρχει η προσφορά των 48 εκατομμυρίων ευρώ στην Πόρτο για τον 25χρονο Χουλκ -που δεν θα μπορέσει να αρνηθεί εύκολα, αφού δεν υπάρχει άλλος ενδιαφερόμενος σε αυτή την τιμή- και μία ακόμη στα 38 εκατομμύρια για τον Αζάρ της Λιλ. Λίγο νωρίτερα, η ομάδα του Λονδίνου είχε αποκτήσει τους νεαρούς πλάγιους επιθετικούς Μαρίν από τη Βέρντερ και Ντε Μπρούιν από την Γκενκ.
Ο γρίφος του προπονητή
Eίναι προφανές ότι η αγορά νεαρών ποδοσφαιριστών και η απελευθέρωση των μεγάλων ονομάτων του ρόστερ που κόστιζαν και πολύ, δεν εξυπηρετεί μόνο την ανάγκη της ανανέωσης αλλά και τη συμμόρφωση της ομάδας με τις αρχές του financial fair play. Τα χρήματα που ξόδευε η ομάδα για μισθούς και συμβόλαια θα περιοριστούν αρκετά. Εκείνο που έχει ενδιαφέρον είναι πως όλες οι κινήσεις αυτές δείχνουν να εντάσσονται μέσα σε ένα σχέδιο που έχει στόχο την ανανέωση, τον περιορισμό του λειτουργικού κόστους και τη δημιουργία μίας ομάδας ανταγωνιστικής σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ, μέσα στην επόμενη διετία. Υποθέτω ότι εκτός από τον Χουλκ και τον Αζάρ, ο Αμπράμοβιτς θα ξοδέψει για δυο–τρεις στόχους που θα μπορούσαν να είναι συμμετοχές ενδεκάδας. Εκείνο που δεν έχει απαντηθεί, είναι αν αυτό το εγχείρημα ο ιδιοκτήτης της Τσέλσι θα το εμπιστευθεί στα χέρια του Ντι Ματέο. Δείχνει απίθανο, επειδή ο προπονητής που χρειάζεται είναι διαφορετικού προφίλ.
Η διαπίστωση αυτή δείχνει ποια ιδέα έχουν για τη Λίγκα, τα χαρακτηριστικά της, τον σκοπό και τους στόχους της όσοι την αποτελούν. Ο πόλεμος δηλώσεων ανάμεσα σε Ολυμπιακό, ΠΑΟ και ΕΠΟ μετά την ανακοίνωση των αποφάσεων της επιτροπής αδειοδοτήσεων δείχνει περίτρανα ότι οι δύο μεγάλοι του ποδοσφαίρου και η ομοσπονδία, καταλαβαίνουν το ποδόσφαιρο ως άθροισμα των συμφερόντων που εκπροσωπούν ή προασπίζονται. Και ακόμη περισσότερο, υπερασπίζονται με μαχητικότητα ενάντια σε όλους τους άλλους. Τα αποτελέσματα αυτής της αντίληψης, τα βλέπουμε όλοι σήμερα. Το χειρότερο είναι πως όλοι οι εμπλεκόμενοι δεν δείχνουν καμία διάθεση αναθεώρησης της άποψής τους.
Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο τα χειρότερα για το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ακόμη μπροστά. Οταν οι ομάδες, που αποδεδειγμένα αποδυναμώνονται, δεν θα καταφέρνουν να συγκεντρώνουν βαθμούς από τη συμμετοχή τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, η επίπτωση θα φανεί και στη συμμετοχή του πρωταθλητή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν θα γίνεται πλέον απευθείας, αλλά με συμμετοχή στον προκριματικό γύρο με τους κινδύνους που συνεπάγεται κάτι τέτοιο.
Τον Ολυμπιακό, επί της ουσίας δεν τον συμφέρει να αποδυναμώνονται οι αντίπαλοί του στο πρωτάθλημα, αλλά αυτό, δεν μπορεί φυσικά να συμβαίνει εις βάρος της νομιμότητας ή των κανόνων που έχουν συμφωνηθεί. Την ΕΠΟ, επίσης, δεν τη συμφέρει να αποδυναμώνονται οι ομάδες, αλλά για να αποφύγει κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να είχε μία φιλοσοφία για το ελληνικό ποδόσφαιρο και ένα σχέδιο λειτουργίας και κανόνων. Κάποιες προτάσεις που ψέλλισε, ήρθαν αφού ξέσπασε η κρίση με τα στημένα παιχνίδια. Φυσικά και ήταν προτάσεις βιαστικές, χωρίς μελέτη και χωρίς να είναι ενταγμένες σε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο ανάπτυξης του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι ομάδες, όπως έγραψα και πιο πάνω, δεν αντιλαμβάνονται ότι υπερασπιζόμενες τα στενά δικά τους συμφέροντα -που στην ουσία είναι η ασυλία στις παραβιάσεις των κανόνων που είχαν συμφωνηθεί- υπονομεύουν το προϊόν που θέλουν να στηρίξουν και να «πουλήσουν».
Προφανώς και οι αποφάσεις της επιτροπής αδειοδότησης είναι εις βάρος κάποιων ομάδων, αλλά κάποτε, κάπως θα έπρεπε να ξεκινήσουμε. Οι ομάδες, άλλωστε, ήξεραν από πέρυσι τους κανόνες που θα ίσχυαν και είχαν συμφωνήσει.
Παιδομάζωμα Αμπράμοβιτς
O μέσος όρος ηλικίας των ποδοσφαιριστών που γίνονται βασικοί σε ομάδες υψηλού επιπέδου, έχει πέσει σημαντικά την τελευταία δεκαετία, ενώ παράλληλα έχει διευρυνθεί και ο μέσος όρος όσων συνεχίζουν να παίζουν ποδόσφαιρο σε ανταγωνιστικό επίπεδο, αν και όχι πρώτης γραμμής. Από πέρυσι, ο σχεδιασμός της ομάδας της Τσέλσι, έλεγε «ανανέωση» και αυτή την επιλογή, ο Αμπράμοβιτς αποφάσισε να την εμπιστευθεί στον Βίλας-Μπόας.
Δεν υπολόγιζε όμως την απειρία του Πορτογάλου στον χειρισμό της παλιάς φρουράς των «μπλε» στα αποδυτήρια, η οποία τελικά, τον «καθάρισε». Ο Βίλας-Μπόας, όμως, από πέρυσι το καλοκαίρι είχε αρχίσει να μαζεύει πιτσιρικάδες που είχαν ήδη επισημανθεί από το σκάουτινγκ.
Ετσι, τον Γενάρη έφθασε στο «Στάμφορντ Μπριτζ» ο Βραζιλιάνος Λούκας Πιαζόν, 18 χρονών, ενώ νωρίτερα είχαν φτάσει ο Λουκάκου από Αντερλεχτ, ο Ρομέου από Μπάρτσα, ο Κουρτουά από την Γκένκ, ο Νταβίλα από την Γκουανταλαχάρα του Μεξικού που μπήκαν αμέσως στις ρεζέρβες και κάποιοι όπως ο Λουκάκου πήραν και συμμετοχές με την πρώτη ομάδα. Στις γνωστές, μέχρι τώρα μεταγραφικές προτάσεις της Τσέλσι, υπάρχει η προσφορά των 48 εκατομμυρίων ευρώ στην Πόρτο για τον 25χρονο Χουλκ -που δεν θα μπορέσει να αρνηθεί εύκολα, αφού δεν υπάρχει άλλος ενδιαφερόμενος σε αυτή την τιμή- και μία ακόμη στα 38 εκατομμύρια για τον Αζάρ της Λιλ. Λίγο νωρίτερα, η ομάδα του Λονδίνου είχε αποκτήσει τους νεαρούς πλάγιους επιθετικούς Μαρίν από τη Βέρντερ και Ντε Μπρούιν από την Γκενκ.
Ο γρίφος του προπονητή
Eίναι προφανές ότι η αγορά νεαρών ποδοσφαιριστών και η απελευθέρωση των μεγάλων ονομάτων του ρόστερ που κόστιζαν και πολύ, δεν εξυπηρετεί μόνο την ανάγκη της ανανέωσης αλλά και τη συμμόρφωση της ομάδας με τις αρχές του financial fair play. Τα χρήματα που ξόδευε η ομάδα για μισθούς και συμβόλαια θα περιοριστούν αρκετά. Εκείνο που έχει ενδιαφέρον είναι πως όλες οι κινήσεις αυτές δείχνουν να εντάσσονται μέσα σε ένα σχέδιο που έχει στόχο την ανανέωση, τον περιορισμό του λειτουργικού κόστους και τη δημιουργία μίας ομάδας ανταγωνιστικής σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ, μέσα στην επόμενη διετία. Υποθέτω ότι εκτός από τον Χουλκ και τον Αζάρ, ο Αμπράμοβιτς θα ξοδέψει για δυο–τρεις στόχους που θα μπορούσαν να είναι συμμετοχές ενδεκάδας. Εκείνο που δεν έχει απαντηθεί, είναι αν αυτό το εγχείρημα ο ιδιοκτήτης της Τσέλσι θα το εμπιστευθεί στα χέρια του Ντι Ματέο. Δείχνει απίθανο, επειδή ο προπονητής που χρειάζεται είναι διαφορετικού προφίλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου