Η βαρύτητα της «σκουάντρα ατζούρα» και η... ελαφρότητα του Τόρες!

Tο προχθεσινό ματς της Ισπανίας με την Ιταλία έμοιαζε με κρύσταλλο, όπου ανάλογα με τη διάθλαση του φωτός αποκόμιζες και διαφορετική αίσθηση.

Στην αρχή, βλέποντας την Ισπανία να μπαίνει μουδιασμένα, κάτι σύνηθες για ένα φαβορί στην πρεμιέρα μιας διοργάνωσης, αποκτούσε φωτεινότητα το εξαιρετικό στήσιμο της «σκουάντρα ατζούρα» από τον Πραντέλι. Η τριάδα των μετόπισθεν με τον Ντε Ρόσι στη μέση, οιονεί λίμπερο, με τη δεύτερη γραμμή άμυνας μπροστά της, την οποία αποτελούσαν οι Τζακερίνι (πολύ καλό το ντεμπούτο του), Μότα, Μάτζο, λειτουργούσε κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά. Και όταν ο Ντι Νατάλε, πρώτος εν ενεργεία σκόρερ της εθνικής Ιταλίας και δύο φορές top gun στη Serie A τα τελευταία χρόνια, άνοιξε το σκορ, ανέσυρε από τον «σκληρό δίσκο» των θεατών το πάθημα των Ισπανών από τους Ελβετούς στο Μουντιάλ του 2010. Τότε που οι Ιβηρες δεν «γύρισαν» ποτέ το παιχνίδι από το 0-1.

Η Ιταλία, εξάλλου, όσο και αν τα... μεταφυσικά περί των παραδόσεων δεν είναι ο ασφαλής δρόμος στις ποδοσφαιρικές προσεγγίσεις, «την έχει» την Ισπανία. Μόνο μία φορά στα χρονικά έχει ηττηθεί -σε επίσημη συνάντηση- κι εκείνη στα πέναλτι. Το 2008 στη Βιέννη. Και αν ο Μότα με τον Μπαλοτέλι αξιοποιούσαν τις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν, ο γρίφος για τους παίκτες του Ντελ Μπόσκε θα ήταν άλυτος.

Στο τελευταίο ημίωρο απέκτησε φωτεινότητα η πρωταθλήτρια Ευρώπης. Μπόρεσε και «απάντησε» με τον Φάμπρεγκας και αν ο Τόρες σε δύο περιπτώσεις δεν τελείωνε τις φάσεις σαν σε προθέρμανση, αλλά με συναίσθηση της περίστασης, η ισπανική αρμάδα θα είχε καταφέρει την πλήρη ανατροπή. Η Ιταλία, από τη μεριά της, σ' αυτό το διάστημα έχασε τη λάμψη, διότι δεν διαθέτει την πληθώρα των προσωπικοτήτων που τη στελέχωναν παλαιότερα, ο δημιουργικός Πίρλο δεν έχει τις αντοχές και την ενέργεια του 2006 και ο πάγκος δεν παρέχει εν αφθονία τα υποκατάστατα που θα ήθελε ο Πραντέλι, προκειμένου να αναζωογονήσει την ομάδα. Η φανέλα, βέβαια, όπως απέδειξε και χθες παραμένει «βαριά» και γενικά η Ιταλία δεν είναι δυνάμει... αλοιφή για οποιονδήποτε αντίπαλο. Και ας μην είναι καθόλου σίγουρο ότι θα τη δούμε στον τελικό του Κιέβου.

Η Ισπανία, όσο και αν άργησε να βρει τα πατήματά της στο ματς, παραμένει ασφαλώς μία από τις ομάδες που δεν πήγαν στο τρέχον Euro για την... εμπειρία, αλλά για να το κατακτήσει και να διατηρήσει τα σκήπτρα.
Με αυτEς τις εναλλαγές φωτός, πάντως, στον χθεσινό «κρύσταλλο», δεν μπορείς να είσαι βέβαιος προς τα πού τελικά έπρεπε να γείρει η αναμέτρηση του ευρωπαϊκού Νότου. Ετσι, το «Χ» είναι μία κάποια... αποτύπωσις των προσπαθειών που κατέβαλαν οι δύο ομάδες.sportday gr