Ταλέντο εναντίον τακτικής!!

Το ντέρμπι του 3ου ομίλου επιφύλαξε εκπλήξεις τακτικής από τους δύο προπονητές. Παρότι Ισπανία και Ιταλία είναι τα φαβορί για πρόκριση στην επόμενη φάση, εντούτοις δε ρίσκαραν να ξεκινήσουν με αρνητικό αποτέλεσμα.

Είναι γεγονός ότι ενδεχόμενη ήττα θα χαλούσε το κλίμα και θα υποχρέωνε την ομάδα που την υπέστη να παίξει στο δεύτερο παιχνίδι με αυτοσκοπό τη νίκη: αυτό είναι κάτι που αποφεύγουν ακόμα και οι παραδοσιακές δυνάμεις του ποδοσφαίρου.
Η Ισπανία αντιγράφει τη Μπαρτσελόνα
Ο Ντελ Μπόσκε αποφάσισε να αντιγράψει την Μπαρτσελόνα στην τακτική, ελπίζοντας στην συνοχή των παικτών που εδώ και χρόνια παίζουν μ’ αυτόν τον τρόπο. Το γεγονός ότι δεν ξεκίνησε με σέντερ φορ αλλά γέμισε το κέντρο με παίκτες που μπορούν να συνδυάζονται μεταξύ τους σε μικρή απόσταση, να πιέζουν αμέσως όταν χάνουν την μπάλα και να εκμεταλλεύονται την ταχύτητά τους είναι το απόλυτο ’deja vu’ του σχεδίου που χρησιμοποιεί ο Γκουαρντιόλα εδώ και χρόνια στους «Μπλαουγκράνα».
Η διαφορά είναι ότι στα άκρα και στην αργή κίνηση για γέμισμα της περιοχής χρειάζεται ο Μέσι, αλλά δεν είναι Ισπανός.  Ο Ντελ Μπόσκε όφειλε, επομένως, να δουλέψει περισσότερο το κομμάτι της επίθεσης και να μην αρκεστεί σε τακτικές αλχημίες αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Η Ισπανία διαθέτει σέντερ φορ ( Τόρες – Γιορέντε), πλάγιους επιθετικούς που μπορούν να παίξουν στη γραμμή και να ανοίξουν άμυνες από τα πλάγια. Μπορεί, επίσης, να στηριχθεί σε λιγότερη κατοχή και περισσότερη επιθετικότητα με λιγότερες πάσες: δηλαδή, έχει τη δυνατότητα να παρουσιαστεί πιο ουσιαστική και αποτελεσματική. Τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού της ήταν:

Οι συνεχείς κινήσεις των Ισπανών προς την περιοχή με σημείο αναφοράς τον Τσάβι

• Διάταξη 4-6-0.
• Άμυνα ψηλά , στην γραμμή του κέντρου.
• Μειωμένο πλάτος
• Συνεχής κινήσεις των παικτών από το κέντρο και μπροστά.
• Τον χώρο του σέντερ φορ τον «γέμιζαν» με κινήσεις έξω από την περιοχή ο Φάμπρεγκας, ο Σίλβα και ο Ινιέστα.
• Κινητήριος μοχλός ο Τσάβι γύρω από τον οποίο κινούνταν όλη η ομάδα στην επίθεση. Τελείωσε τον αγώνα με 123 επαφές και 90% ποσοστό επιτυχίας.
• Έλειψαν τα «τρίγωνα» που μας έχει συνηθίσει και φάνηκε ότι δεν έχουν συγχρονιστεί ακόμα.
• Είχε την κατοχή της μπάλας στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα χωρίς να μπορέσει να κάνει μεγάλες ευκαιρίες.
• Η άμυνα της είχε προβλήματα στις αποστάσεις και τις τοποθετήσεις, στον άξονα και πλάγια. Ο Ράμος με τον Πικέ δυσκολεύτηκαν με τις κινήσεις του Κασάνο και του Μπαλοτέλι. Στα πλάγια υπήρχαν κενά που έδωσαν την ευκαιρία η Ιταλία να αναπτυχθεί από κει πολλές φορές.
• Η γρήγορη εναλλαγή της μπάλας δεν ήταν όσο αποτελεσματική θα έπρεπε, γιατί έφταναν μεν στην περιοχή χωρίς όμως να έχουν ξεκάθαρη την τελική προσπάθεια.
• Προτέρημα η συνεχής πίεση στο κέντρο του γηπέδου και η δυσκολία που προκαλούν στην αντίπαλη ομάδα για να αναπτυχθεί ορθολογικά.
• Μειονέκτημα η αμυντική λειτουργία όταν ξεχύνεται αντεπίθεση και επιβάλλεται να υπάρχουν γρήγορες επιστροφές.

Συμπερασματικά, η Ισπανία έδειξε τα στοιχεία στα οποία θα βασιστεί σ’ αυτό το Euro και με ποιον τρόπο θα διεκδικήσει εκ νέου το τρόπαιο. Φανέρωσε, όμως, σημαντικές αδυναμίες τις οποίες ο Ντελ Μπόσκε οφείλει να διορθώσει ώστε να εξαλειφθούν στο προσεχές παιχνίδι.

Η στατιστική απεικόνιση της Ισπανίας, ανά ημίχρονο

Η Ιταλοί ξανάρχονται
Η ομάδα που δεν αποκλείεται ποτέ στις μεγάλες διοργανώσεις μας υπενθύμισε ότι υπάρχει και το ποδόσφαιρο των 5 αμυντικών ή των τριών σέντερ μπακ. Ο Πραντέλι απενεχοποιείται με την απλή σκέψη ότι έπαιζε με την υπερηχητική Ισπανία και έπρεπε να συγκρατήσει την επιθετικότητα της, παρουσιάζοντας ένα «ιδιότυπο σύγχρονο κατενάτσιο».

Που κινήθηκε ο Μάτζιο (αριστ. εικ.) και που ο Τζιακερίνι (δεξιά εικ.)

Η επίθεση της Ιταλίας βασίστηκε στον άξονα των τριών παικτών

Με ποιότητα στο κέντρο και την επίθεση, ο Ιταλός προπονητής επεδίωξε να κλείσει τους χώρους που θα έδιναν την δυνατότητα στους Ισπανούς να περάσουν τη γραμμή άμυνας και να απειλήσουν από κοντινές αποστάσεις το τέρμα. Βάσισε τη δημιουργία στην τριάδα του άξονα  και χρησιμοποίησε δύο πλάγιους fullback για να ανοίξει την άμυνα.

• Διάταξη 5-3-2
• Άμυνα χαμηλά, κοντά στην περιοχή.
• Τριάδα στο κέντρο με Πίρλο, Μότα και Μαρκήσιο που έπρεπε να δημιουργήσουν, να ανακόψουν και να επιτεθούν. Ο Πίρλο έκανε όλο το παιχνίδι ως play maker (49 πάσες, ευστοχία 82%), ενώ οι άλλοι δύο αναλώθηκαν σε κάλυψη του χώρου έξω από την περιοχή. Η προσπάθεια τους ήταν δύσκολη και έτρεξαν πολλά χιλιόμετρα για να καταφέρουν τον σκοπό τους.
• Οι δύο πλάγιοι fullback Τζακερίνι και Μάτζιο έδειξαν πως παίζεται η θέση και πόση προσπάθεια χρειάζεται για να θεωρούνται πετυχημένοι. Έτρεξαν πάρα πολύ, βρέθηκαν αμαρκάριστοι σε πάρα πολλές περιπτώσεις , κάλυψαν τον χώρο τους στην άμυνα με επιτυχία.
• Το οικοδόμημα του Πραντέλλι στηρίχτηκε σε τρεις μονάδες της κάθε γραμμής. Ο Ντε Ρόσι στην άμυνα, ο Πίρλο στο κέντρο και ο Κασάνο στην επίθεση έδιναν τον ρυθμό στην ομάδα και φρόντιζαν για τις αποστάσεις , τους χώρους και τις μπαλιές στην επίθεση. Προσπάθησαν, επίσης, να κρατήσουν το παιχνίδι σε χαμηλό ρυθμό.
• Η άμυνα της Ιταλίας ξεκινούσε από τους δύο επιθετικούς , όμως η κούραση αυτού του play τους κούρασε και έγιναν αναγκαστικά αλλαγές. Στο δεύτερο ημίχρονο άνοιξαν την απόσταση επίθεσης και κέντρου για να μπορέσουν να κάνουν αντεπιθέσεις και έτσι πέτυχαν και το τέρμα. Το επεδίωξαν και τους βγήκε.

Η στατιστική απεικόνιση της Ιταλίας, ανά ημίχρονο

Η Ιταλία προσπαθεί να μετατρέψει έναν αμυντικόγενη σχηματισμό σε ολοκληρωτικό παιχνίδι στους χώρους του γηπέδου. Το πολύ τρέξιμο, η ποιότητα του Πίρλο και η δυνατότητα του Κασάνο να παίζει all around έξω από την περιοχή είναι καλή βάση για να το καταφέρουν. Οι υπόλοιπες λύσεις στο κέντρο, πέρα του Πίρλο, δυσκολεύουν την γρήγορη και αποτελεσματική ανάπτυξη κάτι που θα χρειαστεί στην συνέχεια της διοργάνωσης. Επιβάλλεται να υπάρχει και εναλλακτικό σχέδιο όταν ο Ιταλός play maker δεν θα μπορεί να αποδίδει στο 100% των δυνατοτήτων του.

Τα στατιστικά του αγώνα

πηγή: overlap.gr