Γράφει ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος.
Η τύχη μπορεί να είναι καθοριστική σε ένα παιχνίδι, αλλά σε μία διαδικασία ομίλου με 10 παιχνίδια η πρόκριση κρίνεται πολύ περισσότερο από τη δική σου απόδοση. Πόσω μάλλον όταν οι αντίπαλοί σου είναι μικρότερης δυναμικότητας από σένα. Η κλήρωση της Εθνικής Ελλάδας για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 2014 ήταν εξαιρετικά ευνοϊκή. Η μόνη ομάδα που μπορεί να την προβληματίσει είναι η Βοσνία, η οποία, όμως, δεν είναι καλύτερη από την Εθνική μας. Ολοι γνωρίζουμε, βέβαια, ότι στο ποδόσφαιρο αρκεί μία στιγμή απροσεξίας σε ένα παιχνίδι που το προσεγγίζεις με χαλαρότητα για να πάθεις τη ζημιά. Έτσι η σοβαρότητα και η συγκέντρωση σε προφυλάσσουν από τους κινδύνους της υποτίμησης ενός αντιπάλου.
Η προσπάθεια της Εθνικής για την πρόκριση θα έχει επιτυχία, αν αντιμετωπίζεται με τον τρόπο που δείχνει πως έχει υιοθετήσει ο Σάντος. Κάθε παιχνίδι είναι μία ξεχωριστή προσπάθεια με τον ίδιο στόχο: τους βαθμούς της νίκης. Ακόμη και μία ισοπαλία, όμως, μπορεί να μην είναι μεγάλη ζημιά, αν συνδυαστεί με την εκμετάλλευση των απωλειών των αντιπάλων. Λέγεται και γράφεται ότι η πιθανή πρόκριση της Εθνικής ομάδας στη Βραζιλία θα είναι μία επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ε, λοιπόν, δεν θα είναι και όχι γιατί οι αντίπαλοι της Εθνικής δεν είναι τόσο ισχυροί.
Δεν θα είναι επιτυχία, γιατί η εθνική ομάδα ΔΕΝ είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πιθανή πρόκριση θα είναι επιτυχία αυτών των 25-30 ανθρώπων που παίζουν για την Εθνική και ασχολούνται με αυτή. Και είναι πέρα για πέρα άδικο να ταυτίζει κάποιος την εικόνα της Εθνικής με το ελληνικό ποδόσφαιρο, γιατί στην Εθνική συναντά κάποιος αρετές που απουσιάζουν από αυτό που θεωρείται ελληνικό ποδόσφαιρο. Βλέπεις ότι υπάρχει ένας σχεδιασμός. Μία στοιχειώδης οργάνωση. Άνθρωποι με συγκεκριμένους τομείς ευθύνης. Οι ποδοσφαιριστές είναι απαλλαγμένοι από το βάρος της καχυποψίας και αγαπούν τη φανέλα της ομάδας. Προσπαθούν. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα πράγματα, γιατί είναι ένα ποδόσφαιρο ανομίας, κακοδιαχείρισης, ατιμωρησίας, ιδιοτέλειας, παραγωγής χρεών και διαφθοράς. Ένα ποδόσφαιρο ντυμένο τα ρούχα του παρασκηνίου, που αφήνει χώρο για την καλλιέργεια του φανατισμού και της βίας. Ένα ποδόσφαιρο με ξεπερασμένες δομές, ανθρώπους και αντιλήψεις. Η πιθανή πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας θα ανήκει σε εκείνους που θα την πετύχουν και δεν θα αντιπροσωπεύει κανένα ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ερωτήματα για την Αγροτική
Το μεγάλο κόλπο με την «ιδιωτικοποίηση» -όπως ονομάσθηκε από την κυβέρνηση η παραχώρηση κρατικής περιουσίας σε εξευτελιστική τιμή- έγινε, και αμέσως μετά έπεσε μία δικαιολογημένη ενημερωτική μούγκα. Δικαιολογημένη, ειδικά αν είχες πάρει και διαφήμιση από την Πειραιώς. Υπάρχουν, όμως, και μερικά ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί (και ούτε πρόκειται, γιατί μπορεί να ενδιαφερθεί κάποιος εισαγγελέας) όπως, ας πούμε: γιατί δεν δημοσιεύεται η περίφημη έκθεση της Blackrock για την κατάσταση των τραπεζών; Μήπως γιατί τα αποτελέσματά της βγάζουν την ΑΤΕ 2η καλύτερη ελληνική τράπεζα; Γιατί δεν έγινε δημόσιος διαγωνισμός; Είναι λογικό -και νόμιμο- να μεταβιβάζεται το φιλέτο της τράπεζας σε ιδιώτη και οι επισφάλειες να παραμένουν στο κράτος, δηλαδή στον φορολογούμενο; Αληθεύει ότι πριν από 2 χρόνια ο Σάλλας έδωσε 700 εκατ. ευρώ για όλη την ΑΤΕ και σήμερα πήρε το υγιές κομμάτι με μόλις 95 εκατ. ευρώ; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι η ΑΤΕ είναι η μόνη ελληνική τράπεζα που έχει επιστρέψει τα χρήματα από τις προνομιούχες μετοχές στο Δημόσιο; Με ποια κριτήρια η ΑΤΕ θεωρήθηκε μη συστημική τράπεζα και η Πειραιώς συστημική; Είναι αλήθεια ότι τα 6,7 δισ. του ΤΧΣ (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) δεν θα ζητηθούν πίσω, αλλά είναι «προίκα» του κράτος προς την Πειραιώς; Δηλαδή δίνουμε δώρο στον ιδιώτη 6,7 δισ. και του χρεώνουμε όλη την τράπεζα (το καλό κομμάτι) 95 εκατ.;
Συνέχεια ερωτημάτων
Αληθεύει ότι οι εργαζόμενοι έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες μειώσεις μισθών από όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους; Πόση θα είναι και πότε θα τους καταβληθεί η αποζημίωση; Αλήθεια, πόσο θα χρεωνόταν το Δημόσιο εάν η ΑΤΕ έπαιρνε χρήματα από το ΤΧΣ και συνέχιζε αυτόνομη; Αληθεύει ότι υπήρχε πρόταση για τον διαχωρισμό σε «καλή» και «κακή» τράπεζα, αλλά το «κακό» κομμάτι να παραμείνει ως θυγατρική της ΑΤΕ και σε 10 χρόνια να γίνει συμψηφισμός με το Δημόσιο για τα χρήματα της ανακεφαλαιοποίησης; (Έτσι τα 6,7 δισ. που οι φορολογούμενοι δίνουν σήμερα στην Πειραιώς θα επιστρέφονταν πίσω). Είναι αλήθεια ότι τα 223 εκατ. ευρώ που είναι τα δάνεια των κομμάτων, για να μην υπάρχουν αντιδράσεις μεταφέρονται στην Πειραιώς, αλλά υπάρχει υποσημείωση να ελεγχθούν ξανά σε 4 μήνες από ανεξάρτητο ελεγκτή και εφόσον έχουν μειωμένες διασφαλίσεις (που έχουν), να μεταφερθούν ξανά στην «κακή» ΑΤΕ, δηλαδή στο Δημόσιο; Πόσο πιθανό είναι να υπάρξουν απαντήσεις σε όλα αυτά;
Πηγή: Sportday
Η τύχη μπορεί να είναι καθοριστική σε ένα παιχνίδι, αλλά σε μία διαδικασία ομίλου με 10 παιχνίδια η πρόκριση κρίνεται πολύ περισσότερο από τη δική σου απόδοση. Πόσω μάλλον όταν οι αντίπαλοί σου είναι μικρότερης δυναμικότητας από σένα. Η κλήρωση της Εθνικής Ελλάδας για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 2014 ήταν εξαιρετικά ευνοϊκή. Η μόνη ομάδα που μπορεί να την προβληματίσει είναι η Βοσνία, η οποία, όμως, δεν είναι καλύτερη από την Εθνική μας. Ολοι γνωρίζουμε, βέβαια, ότι στο ποδόσφαιρο αρκεί μία στιγμή απροσεξίας σε ένα παιχνίδι που το προσεγγίζεις με χαλαρότητα για να πάθεις τη ζημιά. Έτσι η σοβαρότητα και η συγκέντρωση σε προφυλάσσουν από τους κινδύνους της υποτίμησης ενός αντιπάλου.
Η προσπάθεια της Εθνικής για την πρόκριση θα έχει επιτυχία, αν αντιμετωπίζεται με τον τρόπο που δείχνει πως έχει υιοθετήσει ο Σάντος. Κάθε παιχνίδι είναι μία ξεχωριστή προσπάθεια με τον ίδιο στόχο: τους βαθμούς της νίκης. Ακόμη και μία ισοπαλία, όμως, μπορεί να μην είναι μεγάλη ζημιά, αν συνδυαστεί με την εκμετάλλευση των απωλειών των αντιπάλων. Λέγεται και γράφεται ότι η πιθανή πρόκριση της Εθνικής ομάδας στη Βραζιλία θα είναι μία επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ε, λοιπόν, δεν θα είναι και όχι γιατί οι αντίπαλοι της Εθνικής δεν είναι τόσο ισχυροί.
Δεν θα είναι επιτυχία, γιατί η εθνική ομάδα ΔΕΝ είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πιθανή πρόκριση θα είναι επιτυχία αυτών των 25-30 ανθρώπων που παίζουν για την Εθνική και ασχολούνται με αυτή. Και είναι πέρα για πέρα άδικο να ταυτίζει κάποιος την εικόνα της Εθνικής με το ελληνικό ποδόσφαιρο, γιατί στην Εθνική συναντά κάποιος αρετές που απουσιάζουν από αυτό που θεωρείται ελληνικό ποδόσφαιρο. Βλέπεις ότι υπάρχει ένας σχεδιασμός. Μία στοιχειώδης οργάνωση. Άνθρωποι με συγκεκριμένους τομείς ευθύνης. Οι ποδοσφαιριστές είναι απαλλαγμένοι από το βάρος της καχυποψίας και αγαπούν τη φανέλα της ομάδας. Προσπαθούν. Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα πράγματα, γιατί είναι ένα ποδόσφαιρο ανομίας, κακοδιαχείρισης, ατιμωρησίας, ιδιοτέλειας, παραγωγής χρεών και διαφθοράς. Ένα ποδόσφαιρο ντυμένο τα ρούχα του παρασκηνίου, που αφήνει χώρο για την καλλιέργεια του φανατισμού και της βίας. Ένα ποδόσφαιρο με ξεπερασμένες δομές, ανθρώπους και αντιλήψεις. Η πιθανή πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας θα ανήκει σε εκείνους που θα την πετύχουν και δεν θα αντιπροσωπεύει κανένα ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ερωτήματα για την Αγροτική
Το μεγάλο κόλπο με την «ιδιωτικοποίηση» -όπως ονομάσθηκε από την κυβέρνηση η παραχώρηση κρατικής περιουσίας σε εξευτελιστική τιμή- έγινε, και αμέσως μετά έπεσε μία δικαιολογημένη ενημερωτική μούγκα. Δικαιολογημένη, ειδικά αν είχες πάρει και διαφήμιση από την Πειραιώς. Υπάρχουν, όμως, και μερικά ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί (και ούτε πρόκειται, γιατί μπορεί να ενδιαφερθεί κάποιος εισαγγελέας) όπως, ας πούμε: γιατί δεν δημοσιεύεται η περίφημη έκθεση της Blackrock για την κατάσταση των τραπεζών; Μήπως γιατί τα αποτελέσματά της βγάζουν την ΑΤΕ 2η καλύτερη ελληνική τράπεζα; Γιατί δεν έγινε δημόσιος διαγωνισμός; Είναι λογικό -και νόμιμο- να μεταβιβάζεται το φιλέτο της τράπεζας σε ιδιώτη και οι επισφάλειες να παραμένουν στο κράτος, δηλαδή στον φορολογούμενο; Αληθεύει ότι πριν από 2 χρόνια ο Σάλλας έδωσε 700 εκατ. ευρώ για όλη την ΑΤΕ και σήμερα πήρε το υγιές κομμάτι με μόλις 95 εκατ. ευρώ; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι η ΑΤΕ είναι η μόνη ελληνική τράπεζα που έχει επιστρέψει τα χρήματα από τις προνομιούχες μετοχές στο Δημόσιο; Με ποια κριτήρια η ΑΤΕ θεωρήθηκε μη συστημική τράπεζα και η Πειραιώς συστημική; Είναι αλήθεια ότι τα 6,7 δισ. του ΤΧΣ (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) δεν θα ζητηθούν πίσω, αλλά είναι «προίκα» του κράτος προς την Πειραιώς; Δηλαδή δίνουμε δώρο στον ιδιώτη 6,7 δισ. και του χρεώνουμε όλη την τράπεζα (το καλό κομμάτι) 95 εκατ.;
Συνέχεια ερωτημάτων
Αληθεύει ότι οι εργαζόμενοι έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες μειώσεις μισθών από όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους; Πόση θα είναι και πότε θα τους καταβληθεί η αποζημίωση; Αλήθεια, πόσο θα χρεωνόταν το Δημόσιο εάν η ΑΤΕ έπαιρνε χρήματα από το ΤΧΣ και συνέχιζε αυτόνομη; Αληθεύει ότι υπήρχε πρόταση για τον διαχωρισμό σε «καλή» και «κακή» τράπεζα, αλλά το «κακό» κομμάτι να παραμείνει ως θυγατρική της ΑΤΕ και σε 10 χρόνια να γίνει συμψηφισμός με το Δημόσιο για τα χρήματα της ανακεφαλαιοποίησης; (Έτσι τα 6,7 δισ. που οι φορολογούμενοι δίνουν σήμερα στην Πειραιώς θα επιστρέφονταν πίσω). Είναι αλήθεια ότι τα 223 εκατ. ευρώ που είναι τα δάνεια των κομμάτων, για να μην υπάρχουν αντιδράσεις μεταφέρονται στην Πειραιώς, αλλά υπάρχει υποσημείωση να ελεγχθούν ξανά σε 4 μήνες από ανεξάρτητο ελεγκτή και εφόσον έχουν μειωμένες διασφαλίσεις (που έχουν), να μεταφερθούν ξανά στην «κακή» ΑΤΕ, δηλαδή στο Δημόσιο; Πόσο πιθανό είναι να υπάρξουν απαντήσεις σε όλα αυτά;
Πηγή: Sportday
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου