Και γι' αυτούς που ήταν ανέκαθεν εχθροί του, δεν υπάρχει θέμα. Εδώ
μιλάμε ότι έχει κηρυχθεί γενική επιστράτευση. Το μόνο που δεν του έχουνε
καταλογίσει ακόμα είναι η ήττα στη μάχη των Θερμοπυλών.
Για όλα όσα έχουν συμβεί στην επικράτεια τα τελευταία 4.000 χρόνια είναι ένοχος. Αυτός φταίει για την Αλωση της Κωνσταντινουπόλεως, αυτός φταίει για τη Μικρασιατική Καταστροφή, αυτός φταίει για το Μνημόνιο. Και σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτός φταίει για την τρύπα του όζοντος. Αυτός φταίει για τα παγόβουνα που λιώνουνε στον Βόρειο Πόλο. Για το ποδόσφαιρο δεν το συζητάμε. Αυτός εκπροσωπεί το αμαρτωλό παρελθόν και το κατεστημένο. Σκέψου, δηλαδή, να ακουγότανε να μιλάει και σε καμία απ' αυτές τις κασέτες της πλάκας. Τέλος πάντων.
Αν όμως ο Γκαγκάτσης ήταν η συνέχεια της «παράγκας», ποιος είχε ωφεληθεί όλα εκείνα τα χρόνια; Ποια ομάδα έπαιρνε το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο; Ποιος είχε κερδίσει την υπόθεση Βάλνερ; Η Αστραπή Μεσοποταμίας; Επανέρχομαι, όμως, σε κάτι που έχω ξαναγράψει: αφού ο Σαρρής έχει 30+ ενώσεις και τις εκλογές της 6ης Οκτωβρίου στο τσεπάκι, για πoιο λόγο έχουνε βγει τα μπαζούκας και όσο περνάνε οι μέρες θα αρχίσουνε να πέφτουνε ατομικές και πυρηνικές βόμβες;
Αφού οι εκλογές έχουν κριθεί, για ποιο λόγο αυτός ο πόλεμος; Να το ξανακάνω, λοιπόν, πενηνταράκια: στις εκλογές της ΕΠΟ, όμως, και της κάθε ομοσπονδίας δεν ψηφίζει ο ελληνικός λαός. Ψηφίζουν 57 συγκεκριμένοι βλαχοδήμαρχοι. Οι πρόεδροι των 57 ποδοσφαιρικών ενώσεων, με ένα και μοναδικό κριτήριο: το προσωπικό συμφέρον του καθενός. Τίποτα άλλο.
Στο παρελθόν η δουλειά γινότανε εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν. Πολύ πριν εμφανιστεί η ιδιωτική πρωτοβουλία με τη μορφή της «παράγκας». Τα λεφτά στις εκλογές της ΕΠΟ τα έδινε το κράτος, η ΓΓΑ, τότε που υπήρχαν λεφτά δηλαδή. Με τη μορφή έκτακτης επιχορήγησης.
Μόνο έτσι έριχνε την ψήφο του στον εκλεκτό της κυβέρνησης ο βλαχοδήμαρχος. Κι από κει και πέρα, τα μεταξύ μας προσωπικά νταραβέρια: τι μου δίνεις για να σε ψηφίσω; Πόσους διαιτητές της ένωσης θα μου βάλεις στους πίνακες, αν θα μου προσλάβεις κάποιον προπονητή και πάει λέγοντας. Σε αυτές τις εκλογές, για να τα λέμε όλα, ούτε λεφτά υπάρχουνε ούτε ο Ιωαννίδης έχει μπερδευτεί.
Μέχρι τώρα τουλάχιστον. Από τη μία, λοιπόν, είναι ο Σαρρής που τον σπρώχνουνε το σύστημα των υπαλλήλων της ΕΠΟ και ο Βαγγέλης και από την άλλη ο Γκαγκάτσης. Προς το παρόν, λοιπόν, γιατί ακόμα μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες απομένουν 19 μέρες, έχω να πω τούτο: ο Γκαγκάτσης δεν είναι κανένας χθεσινός. Ξέρει το αντικείμενο καλύτερα από κάθε άλλον.
Δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση στο εκατομμύριο να κατεβαίνει στις εκλογές αν ήταν να τις χάσει. Κι αυτό ακριβώς δείχνει ο εναντίον του πόλεμος. Αν ήταν αδύναμος και δεν είχε καμιά τύχη να πάρει τις εκλογές, κανένας δεν θα ασχολιότανε μαζί του. Αυτά προς το παρόν, γιατί κάθε μέρα που ξημερώνει είναι διαφορετική μέρα. Ειδικά όταν πρόκειται για εκλογές.
Η ιστορία αποδείχθηκε μούφα
ΜΕΓΑΛΑ καράβια, μεγάλες φουρτούνες. Για τον Αλαφούζο, δηλαδή, που ψάχνει να βρει ένα εκατομμύριο και κάτι ψιλά μέχρι το τέλος του μήνα. Και προς Θεού, μη γίνει καμία παρεξήγηση, δεν λέμε για τις προσωπικές επιχειρήσεις του. Μιλάμε για τον Παναθηναϊκό.
Στο τέλος Σεπτεμβρίου λήγει η προθεσμία για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά 6 εκατομμύρια γιούρο. Με τρία και κάτι, δηλαδή, παίρνει η Συμμαχία το 51% και γίνεται αφεντικό. Ο κόσμος, όμως, όπως είπε και ο Βασίλης Κωνσταντίνου, δεν ανταποκρίθηκε όσο μπορούσε. Η ιστορία των μελών και της λαϊκής συμμετοχής αποδείχθηκε μούφα. Από τις 40.000 μέλη που είχε στόχο ο Αλαφούζος, δεν έχει φτάσει ούτε ένα δεκάρικο. Κι από τα δέκα εκατομμύρια που υπολόγιζε να μαζέψει μέσα στον Αύγουστο, μόλις και μετά βίας έχει ξεπεράσει το δίφραγκο.
Και ψάχνει να βρει το ένα που είπαμε ότι του λείπει. Ο ίδιος δεν θέλει να μπει σ' αυτήν τη διαδικασία. Ούτε αισθητικά δεν είναι κομψό για κάποιον σύγχρονο επιχειρηματία να βάζει το χέρι στην τσέπη. Αυτά τα κάνουν κάποιοι λαϊκοί τύποι. Ο Αλαφούζος, άλλωστε, το έχει ξεκαθαρίσει ευθύς εξαρχής. Σ' αυτήν την τιτάνια προσπάθεια για τη σωτηρία του Παναθηναϊκού αυτός βάζει το μυαλό, την προσωπική εργασία και τα νεύρα εναντίον της «εγκληματικής οργάνωσης» που δεν επέτρεψε στους Τοτσέ-Πετρόπουλο-Μπαρμπαρούση να κερδίσουν τον ΠΑΣ Γιάννινα. Λεφτά ας βάλουν οι άλλοι.
Δείχνουν ανίκανοι να αρπάξουν τους φοροφυγάδες
ΩΡΑΙΟ το κόλπο τους. Οποιος λέει έχει αδήλωτα, είτε μετρητά είτε ακίνητα, θα έχει τη δυνατότητα να τα νομιμοποιήσει. Να τα δηλώσει, δηλαδή, στην Εφορία, να πληρώσει ένα 5% και καθάρισε. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Να μην τον τρέχουνε δηλαδή σαν την Πέγκυ Ζήνα και τον ξεφωνίζουνε στα πρωτοσέλιδα. Για να δούμε ποιοι είναι οι πονηροί της ιστορίας, ποια είναι τα κορόιδα και τι βιολιά βαράει το κράτος. Η φορολογία στα μεγάλα εισοδήματα είναι στο 40%. Στο ένα εκατομμύριο, δηλαδή, τετρακόσια χιλιάρικα.
Αν τα έχεις αδήλωτα αυτά τα λεφτά και δεν είναι από εγκληματική δραστηριότητα να κατασχεθούν, τότε μπαίνουν στη μέση τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις. Το 40%, δηλαδή, που λέγαμε γίνεται πολύ μεγαλύτερο. Τώρα, λοιπόν, με τη ρύθμιση που ετοιμάζουνε, δίνεις στο εκατομμύριο πενήντα ψωροχιλιάρικα και καθάρισες. Τσάμπα πράμα. Τότε θα δείτε πώς οι καλλιτέχνες και τα διάφορα άλλα λαμόγια θα τρέχουνε να εμφανίζουνε μετρητά και ακίνητα. Κι όλα αυτά επειδή αυτό το κωλοκράτος ακόμα και σήμερα που η χώρα έχει πτωχεύσει, δεν είναι σε θέση να μαζέψει τους φόρους και να αρπάξει τους φοροφυγάδες. Και πληρώνουνε μια ζωή μόνο οι μαλ...
Στο παρελθόν η δουλειά γινότανε εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν. Πολύ πριν εμφανισθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία με τη μορφή της «παράγκας»
Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη από ορισμένους ανθρώπους όπως η Χαρούλα Αλεξίου και η Δήμητρα Γαλάνη -Μανώλης Καψής
Δηλαδή, έπρεπε να πτωχεύσει η χώρα για να κάνει έλεγχο η Εφορία στους καλλιτέχνες;
Πηγή: Goal
Για όλα όσα έχουν συμβεί στην επικράτεια τα τελευταία 4.000 χρόνια είναι ένοχος. Αυτός φταίει για την Αλωση της Κωνσταντινουπόλεως, αυτός φταίει για τη Μικρασιατική Καταστροφή, αυτός φταίει για το Μνημόνιο. Και σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτός φταίει για την τρύπα του όζοντος. Αυτός φταίει για τα παγόβουνα που λιώνουνε στον Βόρειο Πόλο. Για το ποδόσφαιρο δεν το συζητάμε. Αυτός εκπροσωπεί το αμαρτωλό παρελθόν και το κατεστημένο. Σκέψου, δηλαδή, να ακουγότανε να μιλάει και σε καμία απ' αυτές τις κασέτες της πλάκας. Τέλος πάντων.
Αν όμως ο Γκαγκάτσης ήταν η συνέχεια της «παράγκας», ποιος είχε ωφεληθεί όλα εκείνα τα χρόνια; Ποια ομάδα έπαιρνε το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο; Ποιος είχε κερδίσει την υπόθεση Βάλνερ; Η Αστραπή Μεσοποταμίας; Επανέρχομαι, όμως, σε κάτι που έχω ξαναγράψει: αφού ο Σαρρής έχει 30+ ενώσεις και τις εκλογές της 6ης Οκτωβρίου στο τσεπάκι, για πoιο λόγο έχουνε βγει τα μπαζούκας και όσο περνάνε οι μέρες θα αρχίσουνε να πέφτουνε ατομικές και πυρηνικές βόμβες;
Αφού οι εκλογές έχουν κριθεί, για ποιο λόγο αυτός ο πόλεμος; Να το ξανακάνω, λοιπόν, πενηνταράκια: στις εκλογές της ΕΠΟ, όμως, και της κάθε ομοσπονδίας δεν ψηφίζει ο ελληνικός λαός. Ψηφίζουν 57 συγκεκριμένοι βλαχοδήμαρχοι. Οι πρόεδροι των 57 ποδοσφαιρικών ενώσεων, με ένα και μοναδικό κριτήριο: το προσωπικό συμφέρον του καθενός. Τίποτα άλλο.
Στο παρελθόν η δουλειά γινότανε εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν. Πολύ πριν εμφανιστεί η ιδιωτική πρωτοβουλία με τη μορφή της «παράγκας». Τα λεφτά στις εκλογές της ΕΠΟ τα έδινε το κράτος, η ΓΓΑ, τότε που υπήρχαν λεφτά δηλαδή. Με τη μορφή έκτακτης επιχορήγησης.
Μόνο έτσι έριχνε την ψήφο του στον εκλεκτό της κυβέρνησης ο βλαχοδήμαρχος. Κι από κει και πέρα, τα μεταξύ μας προσωπικά νταραβέρια: τι μου δίνεις για να σε ψηφίσω; Πόσους διαιτητές της ένωσης θα μου βάλεις στους πίνακες, αν θα μου προσλάβεις κάποιον προπονητή και πάει λέγοντας. Σε αυτές τις εκλογές, για να τα λέμε όλα, ούτε λεφτά υπάρχουνε ούτε ο Ιωαννίδης έχει μπερδευτεί.
Μέχρι τώρα τουλάχιστον. Από τη μία, λοιπόν, είναι ο Σαρρής που τον σπρώχνουνε το σύστημα των υπαλλήλων της ΕΠΟ και ο Βαγγέλης και από την άλλη ο Γκαγκάτσης. Προς το παρόν, λοιπόν, γιατί ακόμα μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες απομένουν 19 μέρες, έχω να πω τούτο: ο Γκαγκάτσης δεν είναι κανένας χθεσινός. Ξέρει το αντικείμενο καλύτερα από κάθε άλλον.
Δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση στο εκατομμύριο να κατεβαίνει στις εκλογές αν ήταν να τις χάσει. Κι αυτό ακριβώς δείχνει ο εναντίον του πόλεμος. Αν ήταν αδύναμος και δεν είχε καμιά τύχη να πάρει τις εκλογές, κανένας δεν θα ασχολιότανε μαζί του. Αυτά προς το παρόν, γιατί κάθε μέρα που ξημερώνει είναι διαφορετική μέρα. Ειδικά όταν πρόκειται για εκλογές.
Η ιστορία αποδείχθηκε μούφα
ΜΕΓΑΛΑ καράβια, μεγάλες φουρτούνες. Για τον Αλαφούζο, δηλαδή, που ψάχνει να βρει ένα εκατομμύριο και κάτι ψιλά μέχρι το τέλος του μήνα. Και προς Θεού, μη γίνει καμία παρεξήγηση, δεν λέμε για τις προσωπικές επιχειρήσεις του. Μιλάμε για τον Παναθηναϊκό.
Στο τέλος Σεπτεμβρίου λήγει η προθεσμία για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά 6 εκατομμύρια γιούρο. Με τρία και κάτι, δηλαδή, παίρνει η Συμμαχία το 51% και γίνεται αφεντικό. Ο κόσμος, όμως, όπως είπε και ο Βασίλης Κωνσταντίνου, δεν ανταποκρίθηκε όσο μπορούσε. Η ιστορία των μελών και της λαϊκής συμμετοχής αποδείχθηκε μούφα. Από τις 40.000 μέλη που είχε στόχο ο Αλαφούζος, δεν έχει φτάσει ούτε ένα δεκάρικο. Κι από τα δέκα εκατομμύρια που υπολόγιζε να μαζέψει μέσα στον Αύγουστο, μόλις και μετά βίας έχει ξεπεράσει το δίφραγκο.
Και ψάχνει να βρει το ένα που είπαμε ότι του λείπει. Ο ίδιος δεν θέλει να μπει σ' αυτήν τη διαδικασία. Ούτε αισθητικά δεν είναι κομψό για κάποιον σύγχρονο επιχειρηματία να βάζει το χέρι στην τσέπη. Αυτά τα κάνουν κάποιοι λαϊκοί τύποι. Ο Αλαφούζος, άλλωστε, το έχει ξεκαθαρίσει ευθύς εξαρχής. Σ' αυτήν την τιτάνια προσπάθεια για τη σωτηρία του Παναθηναϊκού αυτός βάζει το μυαλό, την προσωπική εργασία και τα νεύρα εναντίον της «εγκληματικής οργάνωσης» που δεν επέτρεψε στους Τοτσέ-Πετρόπουλο-Μπαρμπαρούση να κερδίσουν τον ΠΑΣ Γιάννινα. Λεφτά ας βάλουν οι άλλοι.
Δείχνουν ανίκανοι να αρπάξουν τους φοροφυγάδες
ΩΡΑΙΟ το κόλπο τους. Οποιος λέει έχει αδήλωτα, είτε μετρητά είτε ακίνητα, θα έχει τη δυνατότητα να τα νομιμοποιήσει. Να τα δηλώσει, δηλαδή, στην Εφορία, να πληρώσει ένα 5% και καθάρισε. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Να μην τον τρέχουνε δηλαδή σαν την Πέγκυ Ζήνα και τον ξεφωνίζουνε στα πρωτοσέλιδα. Για να δούμε ποιοι είναι οι πονηροί της ιστορίας, ποια είναι τα κορόιδα και τι βιολιά βαράει το κράτος. Η φορολογία στα μεγάλα εισοδήματα είναι στο 40%. Στο ένα εκατομμύριο, δηλαδή, τετρακόσια χιλιάρικα.
Αν τα έχεις αδήλωτα αυτά τα λεφτά και δεν είναι από εγκληματική δραστηριότητα να κατασχεθούν, τότε μπαίνουν στη μέση τα πρόστιμα και οι προσαυξήσεις. Το 40%, δηλαδή, που λέγαμε γίνεται πολύ μεγαλύτερο. Τώρα, λοιπόν, με τη ρύθμιση που ετοιμάζουνε, δίνεις στο εκατομμύριο πενήντα ψωροχιλιάρικα και καθάρισες. Τσάμπα πράμα. Τότε θα δείτε πώς οι καλλιτέχνες και τα διάφορα άλλα λαμόγια θα τρέχουνε να εμφανίζουνε μετρητά και ακίνητα. Κι όλα αυτά επειδή αυτό το κωλοκράτος ακόμα και σήμερα που η χώρα έχει πτωχεύσει, δεν είναι σε θέση να μαζέψει τους φόρους και να αρπάξει τους φοροφυγάδες. Και πληρώνουνε μια ζωή μόνο οι μαλ...
Στο παρελθόν η δουλειά γινότανε εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν. Πολύ πριν εμφανισθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία με τη μορφή της «παράγκας»
Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη από ορισμένους ανθρώπους όπως η Χαρούλα Αλεξίου και η Δήμητρα Γαλάνη -Μανώλης Καψής
Δηλαδή, έπρεπε να πτωχεύσει η χώρα για να κάνει έλεγχο η Εφορία στους καλλιτέχνες;
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου