Όταν η τύχη υπερνικά τις τακτικές επιλογές (ΦΩΤΟ)

Τρεις βαθμούς που πιθανότατα δεν άξιζε, πήρε η εθνική μας ομάδα απέναντι στο συγκρότημα της Σλοβακίας, σε ένα παιχνίδι που θα ξεχαστεί σύντομα. Το σύνολο του Σάντος εμφανίστηκε κατώτερο των περιστάσεων, πιέστηκε πολύ από τους Σλοβάκους αλλά ο αστάθμητος παράγοντας της τύχης γύρισε την πλάτη στους αντιπάλους μας.

Οι Σλοβάκοι πάλεψαν πολύ, κλώτσησαν και πήγαν το παιχνίδι στην δύναμη (που ήταν και το μεγάλο τους αβαντάζ απέναντι στην εθνική). Οι ευκαιρίες που δημιούργησαν όμως δεν έγιναν γκολ και μια λάθος συνεννόηση της αμυντικής τετράδας εξέθεσε τον Σκρτέλ , δίνοντας στην ομάδα μας ένα τρίποντο- χρυσάφι .

Το πλάνο του Γκρίγκα

O κόουτς των γηπεδούχων παρουσίασε ένα σύνολο με έμφαση στο physical μέρος του παιχνιδιού. Γνωρίζοντας πολύ καλύτερα από την δική μας ομάδα την κατάσταση του αγωνιστικού χώρου, “κατέβασε” την εθνική ομάδα της χώρας του με ένα τυπικό 4-2-3-1 και οι επιμέρους επιλογές του χαρακτηρίστηκαν από τα παρακάτω:

• Αργό τέμπο ανάπτυξης
• Στενή διάταξη της ομάδας με συνεχείς συγκλίσεις των ακραίων μεσοεπιθετικών (Πετσόφσκι/ Στοχ)
• Έμφαση στην ανάπτυξη από την αριστερή πλευρά με τον Μπρεζνάνικ (αριστερό μπακ) σε πρωταγωνιστικό ρόλο με σκοπό την πλήρη εκμετάλλευση των χαρακτηριστικών του και της θεωρίας του επιπλέον παίκτη
• Αυξημένη συγκέντρωση στην αμυντική λειτουργία με τη δύναμη και την… κλωτσιά να χαρακτηρίζουν το παιχνίδι των γηπεδούχων
• Σύνθετο ρόλο επιτελικού μέσου- κρυφού κυνηγού στον “πολύ” Μάρεκ Χάμσικ ( ο άσος της Νάπολι κινήθηκε σε όλο το μήκος του γηπέδου, καταπίνοντας ατελείωτα χιλιόμετρα σε πολύ πιο γρήγορο ρυθμό από την υπόλοιπη ομάδα του)

Στο παραπάνω συντέλεσε και η επιλογή αρχικού σχήματος και ενδεκάδας του Φερνάντο Σάντος αφού η ταυτόχρονη παρουσία των Νίνη, Σαμαρά και Κατσουράνη (εν ολίγοις η απουσία του Μανιάτη σε συνδυασμό με την παρουσία μόνο του Τζιόλη σε ρόλο καθαρού αμυντικού χαφ), έδωσαν αβαντάζ στους γηπεδούχους στον παράγοντα της δύναμης. Επιπλέον, ο βαρύς αγωνιστικός χώρος ευνοούσε το δυνατό παιχνίδι και –κατ’ επέκταση- τους γηπεδούχους που δεν άφησαν σε κανένα σχεδόν χρονικό σημείο του ματς τους παίκτες της ομάδας μας να κρατήσουν τη μπάλα και να ελέγξουν το ρυθμό.

Η στατιστική εικόνα της Σλοβακίας, ανά ημίχρονο

Η διαχείριση του 0-1

Η δυναμική των Σλοβάκων αποτυπώνεται και στην στατιστική του ματς

Η Σλοβακία αποκάλυψε την μεγάλη της αδυναμία μετά το γκολ του Σάλπι. Από τη στιγμή του 0-1 και μετά, οι γηπεδούχοι έχασαν μεγάλο μέρος της αυτοσυγκέντρωσης και της αυτοπεποίθησης που χαρακτήριζαν το παιχνίδι τους και δεν διέθεταν το “καθαρό μυαλό” που θα τους επέτρεπε να πλησιάσουν αξιόλογα και ορθολογικά την περιοχή του Καρνέζη. Επιπλέον, η δυναμική που διέκρινε κανείς στον τρόπο που αντιμετώπιζαν την ομάδα μας πέρασε σε δευτερεύοντα ρόλο και το άγχος κυρίευσε τους παίκτες του Γκρίγκα που απέδειξαν ότι δεν διαθέτουν ακόμα την “βαριά φανέλα” που μπορεί να τρομάξει τον αντίπαλο και να επιφέρει ανατροπές, ειδικότερα σε αντίπαλους που… ξέρουν να αμύνονται.

Το πλάνο του Σάντος

Ο κόουτς της ομάδας μας αποφάσισε να αλλάξει την διάταξη και την φιλοσοφία της εθνικής μας σε σχέση με το ματς απέναντι στους Βόσνιους. Το 4-3-3 του Πορτογάλου τεχνικού στόχευε σε κατοχή μπάλας στο κέντρο και ενίσχυση του άξονα, καθώς και σε αισθητά μειωμένες αποστάσεις των μέσων και των επιθετικών της ομάδας μας. Η κατοχή και ο έλεγχος του ρυθμού που επιζητούσε ο Σάντος όμως δεν ήρθαν για την Ελλάδα και οι δύο βασικοί συντελεστές του παραπάνω ήταν:

• Η κακή κατάσταση του αγωνιστικού χώρου
• Η δύναμη στην οποία πήγαν το παιχνίδι οι Σλοβάκοι

Επιπλέον, η τοποθέτηση του Σαμαρά στο αριστερό άκρο της επίθεσης στέρησε μεγάλο μέρος της δυναμικής της ομάδας μας, αφού ο επιθετικός της Σέλτικ χαρακτηρίζεται από την ικανότητά του να παίζει με πλάτη και να μπορεί να κρατάει τη μπάλα ενισχύοντας τον έλεγχο του ρυθμού. Επιπρόσθετα, ο Έλληνας φορ λόγω των φυσικών του προσόντων μπορεί εύκολα να διατηρεί μειωμένες τις αποστάσεις με το σέντερ φορ και να ενισχύει το short passing game που οραματίστηκε ο Σάντος. Ο Sam όμως δεν μπόρεσε ποτέ να πατήσει κοντά στον Γκέκα (λόγω της αρχικής τακτικής του θέσης) με αποτέλεσμα να κοπεί η τροφοδοσία της επιθετικής γραμμής της εθνικής μας. Επιπλέον, οι Κατσουράνης και Νίνης δεν κατάφεραν σχεδόν ποτέ στην αναμέτρηση να “τρέξουν” τα χαφ της Σλοβακίας με αποτέλεσμα την πλήρη αποκοπή της επιθετικής γραμμής της Ελλάδας και την απομόνωση του Γκέκα ανάμεσα στα θηριώδη στόπερ των γηπεδούχων.

Οργανωμένη επίθεση της Ελλάδας. Ο Γκέκας υποδέχεται τη σέντρα του Τοροσίδη με τρόπο που δεν μπορεί να σκοράρει και οι 4 παίκτες που τον ακολουθούν δεν “πατάνε περιοχή”. Ο Σαμαράς (αριστερά) δεν έχει κλείσει κοντά στον Γκέκα και διατηρεί μεγάλες αποστάσεις από τους συμπαίκτες του.

Τα εναπομείναντα επιθετικά ψεγάδια που θα περίμενε κανείς από τις αναπτύξεις των Σπυρόπουλου και Τοροσίδη δεν ήρθαν ποτέ και η Ελλάδα κατάφερε να σκοράρει σχεδόν ανέλπιστα αφού το λάθος της αμυντικής τετράδας της Σλοβακίας στη φάση του γκολ δεν γίνεται ούτε σε… τοπικά ερασιτεχνικά πρωταθλήματα.

Η στατιστική εικόνα της Ελλάδας, ανά ημίχρονο

Σχόλιο: Η παρουσία μόνο του Τζιόλη σε θέση καθαρού 6ριου σε συνδυασμό με τις επελάσεις του Μπρεζνάνικ, αποκάλυψαν τα αμυντικά προβλήματα της εθνικής μας. Οι φιλότιμες προσπάθειες του Σαλπιγγίδη δεν μπόρεσαν να ανακόψουν τις συνεχείς κούρσες του μπακ των Σλοβάκων, αφού οι δεξιοί ακραίοι της ομάδας μας (Σάλπι, Τόρο) “εκτέθηκαν” από τη μειωμένη αμυντική συμπεριφορά που χαρακτηρίζει το παιχνίδι του Κατσουράνη. Αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει συνεχής αλληλοκάλυψη του Μπρεζνάνικ και δίνονται συνεχώς “μέτρα” στον ταχύτατο μπακ των γηπεδούχων.

Τα κερδισμένα φάουλ των δύο ομάδων

Συμπέρασμα

Οι αρχικές επιλογές του κόουτς της Σλοβακίας είχαν περισσότερη ποδοσφαιρική λογική από αυτές του Φερνάντο Σάντος. Ο Γκρίγκα επέλεξε να πάει το παιχνίδι στη δύναμη και κατάφερε να περιορίσει αρκετά την επιθετικότητα της ομάδα μας. Η εμπειρία και η φανέλα έλειψαν όμως από τους γηπεδούχους που βρέθηκαν να χάνουν ένα ματς σχεδόν από το πουθενά, πληρώνοντας ένα παιδαριώδες λάθος της άμυνάς τους.
Ο κόουτς της εθνικής μας θέλει να παίξει πιο επιθετικά απ’ ότι έχουμε συνηθίσει, αλλά το υλικό που διαθέτει και η πίεση των επίσημων παιχνιδιών δεν του επιτρέπουν πολλά τακτικά ρίσκα. Η τακτική που επέλεξε ο Σάντος στόχευε σε κατοχή και έλεγχο ρυθμού αλλά η δυναμική των Σλοβάκων συνδυασμένη με την κάκιστη κατάσταση του αγωνιστικού χώρου δεν άφησαν πολλά περιθώρια στην ομάδα μας που από τύχη πήρε τους 3 βαθμούς και τώρα πρέπει να τα «παίξει το Μουντιάλ» στο Σαράγιεβο τον Μάρτη της επόμενης χρονιάς. Κλείνοντας, ερωτηματικά προκαλεί η γενικότερη συμπεριφορά της ομάδας αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που η ομάδα μας θύμισε εθνικής Ελλάδος προηγουμένων ετών, πριν την εποχή του μεγάλου Ότο.
ΠΗΓΗ: overlap.gr